Οι πανηγυρισμοί στη φυσούνα είχαν δώσει τη σκυτάλη στις επινίκιες εκδηλώσεις μέσα στα αποδυτήρια και μετά τα καθιερωμένα συνθήματα, τις πρώτες φωτογραφίες και τα μπουγέλα για την κατάκτηση του ιστορικού πρωταθλήματος, μέσα στο κλειστό των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, ο Ντάνιελ Χάκετ και ο Ματ Λοτζέσκι, δεν μπήκαν στα ντους. Το ασύλληπτο buzzer-beater του Σπανούλη, βλέπετε, δεν τους επέτρεψε να χαιρετήσουν τους αντιπάλους τους (όλη η ομάδα έτρεξε να πανηγυρίσει) και να εκφράσουν τον σεβασμό τους στον Δημήτρη Διαμαντίδη, γι' αυτό και κατευθύνθηκαν στο στρατόπεδο των ηττημένων για να καταδείξουν τον αθλητικό τους πολιτισμό. Η αξία του ηττημένου άλλωστε, καθορίζει και την δόξα του νικητή.

Το gazzetta.gr τους συνάντησε στον δρόμο της επιστροφής και είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει μαζί τους, να καταγράψει τις εντυπώσεις από τους εφετινούς τελικούς και φυσικά τα σχόλιά τους για τους δύο κορυφαίους παίκτες της νεότερης ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ. Ο Ιταλός και ο Αμερικανός με το βέλγικο διαβατήριο, ήταν λαλίστατοι και οι απαντήσεις έχουν μεγάλο ενδιαφέρον...

Χάκετ: «Θα λέω στα εγγόνια μου για τον Διαμαντίδη!»

Ποιο από τα δύο νικηφόρα τρίποντα του Σπανούλη στο ΟΑΚΑ ήταν το πιο «μεγάλο»;

Το τρίποντο του 2ου τελικού ήταν πιο δύσκολο απ' όλες τις απόψεις, αλλά αυτό τού τίτλου ήταν σαφώς πιο γλυκό και πιο σημαντικό! Για την ακρίβεια τεράστιο! Το να σφραγίσεις, μ' αυτό τον τρόπο, το 2ο συνεχόμενο πρωτάθλημα, για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 20 χρόνια και το παρθενικό μέσα σ' αυτό το γήπεδο, είναι κάτι το μοναδικό και θα μείνει στην ιστορία. Ερχόμενος στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο τελείωμα της χρονιάς. Ήμουν μέρος μίας καταπληκτικής σειράς τελικών, έπαιξα στο πλευρό του Σπανούλη και αντίπαλος του Διαμαντίδη, στα τελευταία ματς της καριέρας μου και νιώθω ευλογημένος για την εμπειρία με τους αυτούς τους δύο «θρύλους» του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Πως χαιρέτησες τον Διαμαντίδη; Τι του είπες στ' αποδυτήρια;

«Του έδωσα συγχαρητήρια για την ανεπανάληπτη καριέρα που άφησε πίσω του, ως παρακαταθήκη για τα νεότερα παιδιά και ότι ήταν τιμή μου να παίξω αντίπαλός του! Έμαθα πολλά, όλα αυτά τα χρόνια, μελετώντας το παιχνίδι του και έχει τον απόλυτο σεβασμό σαν άνθρωπος και σαν αθλητής.»

Η ουσία, όμως, είναι ότι καταστρέψατε τον «τελευταίο του χορό» μπροστά σε περισσότερους από 20.000 φιλάθλους...

«Τι γήπεδο κι αυτό και τι έδρα! Όλη η Ευρώπη ξέρει τι σημαίνει ΟΑΚΑ και πόσο καυτή είναι ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι φίλοι του Παναθηναϊκού. Η αξία των αντιπάλων μας και η δυσκολία του εγχειρήματος, δίνει μεγαλύτερες διαστάσεις στην επιτυχία μας.»

Τι είναι αυτό που θα κρατήσεις ως ενθύμιο από την εφετινή πρώτη εμπειρία σου στο ελληνικό πρωτάθλημα και τι θα έχεις να διηγείσαι στα παιδιά σου, για τους τελικούς που ολοκληρώθηκαν;

«Η κόρη μου που έρχεται σε λίγους μήνες στη ζωή, θα βαφτιστεί Βικτώρια, από τη μεγάλη νίκη με την οποία τελειώσαμε τη σεζόν! Το συναίσθημα της κατάκτησης αυτού του πρωταθλήματος, έτσι όπως κατακτήθηκε, με αυτό το μπάσκετ που παίχτηκε και με τη μονομαχία Σπανούλη-Διαμαντίδη είναι εκπληκτικό! Νομίζω ότι παρά τα προβλήματα και τις ατυχείς συγκυρίες που προέκυψαν στην διάρκεια της χρονιάς, μείναμε ενωμένοι, δείξαμε χαρακτήρα και μαχητική νοοτροπία και το τελικό αποτέλεσμα, ήταν ευλογία από το Θεό!»

Θα έχεις πολλά να συζητήσεις με τους φίλους σου για τον Διαμαντίδη και τον Σπανούλη στην διάρκεια των διακοπών, δεν έχεις παράπονο;

«Όπως είπα στον Δημήτρη (σ.σ.: Διαμαντίδη), κάποια μέρα θα λέω στα εγγόνια μου ότι κάποτε έπαιξα αντίπαλός με έναν πραγματικό «θρύλο» του ευρωπαϊκού μπάσκετ! Τον αντιμετώπισα με τη Σιένα, την Αρμάνι στο παρελθόν, αλλά ειδικότερα φέτος, με τον Ολυμπιακό, είχα την ευκαιρία να συνειδητοποιήσω ακόμη καλύτερα πόσο μεγάλος παίκτης ήταν...Τώρα, για τον Βασίλη, τι να πω; Ο άνθρωπος είναι κανονικός “Kill Bill” και απόψε (σ.σ.: προχθές) έδειξε γιατί όλοι λένε ότι έχει «ένστικτο» δολοφόνου!»

Λοτζέσκι: «Όλο το καλοκαίρι, θα δείχνω τα καλάθια του Σπανούλη στο youtube!»

Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι εφετινοί τελικοί θα μείνουν στην ιστορία ως οι καλύτεροι όλων των εποχών...

«Απίστευτα ματς! Μακράν η πιο τρελή μπασκετικά σειρά αγώνων, στην οποία έχω παίξει, ίσως και στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, απ' ότι έλεγαν τα παιδιά στα αποδυτήρια! Παίχτηκε πολύ καλό μπάσκετ και οι δύο ομάδες άξιζαν τον τίτλο. Θα έλεγα ότι, ίσως εμείς, να είμαστε λίγο πιο τυχεροί γιατί βάλαμε τα μεγάλα σουτ με τον Billy και τον Μάντζαρη και είμαι πολύ περήφανος για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αν η σειρά πήγαινε σε 5ο ματς, θα είχαμε σοβαρό πρόβλημα και δεν ξέρω αν θα καταφέρναμε. Ο Πρίντεζης θα ήταν νοκ-άουτ κι εγώ πολύ δύσκολα θα έπαιζα... Παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε όλη τη σεζόν, αυτή τελικά ήταν η χρονιά μας! Ήταν γραφτό να γίνει...»

Συμπληρώνοντας τρία χρόνια στο πλευρό του Σπανούλη κι έχοντας βιώσει από δίπλα όλα αυτά που κάνει, τι θα έχεις να πεις στους Αμερικανούς φίλους σου για την νοοτροπία νικητή που χαρακτηρίζει αυτόν τον πραγματικά σπουδαίο παίκτη;

«Ευτυχώς που υπάρχει το youtube, γιατί οι περισσότεροι φίλοι μου, όχι απλά δεν ξέρουν ποιος είναι ο Σπανούλης, όχι απλά είναι παντελώς άσχετοι γύρω από το ευρωπαϊκό μπάσκετ, αλλά δεν ξέρουν ούτε σε ποια ομάδα παίζω! Στα διαλείμματα των αγώνων γκολφ που θα παίζουμε όλο το καλοκαίρι, θα τους λέω για τον Billy, έχοντας έτοιμο το Ipad για να δουν από μόνοι τους, τι είδους σουτ είναι ικανός να πετυχαίνει!»

Σε είδαμε να πηγαίνεις στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού. Δε συνηθίζεται αυτό από τους ξένους παίκτες...

«Πρώτον, πριν από το πρώτο τζάμπολ των τελικών, όταν ο γιος μου τραυματίστηκε, πρέπει να πω ότι τουλάχιστον η μισή ομάδα του Παναθηναϊκού ήρθε και μου συμπαραστάθηκε! Μπορεί να είμαστε στη μέση μίας μεγάλης αντιπαλότητας, μπορεί να μην συμπαθούμε οι μεν τους δε μέσα στο γήπεδο, έξω από τις τέσσερις γραμμές, όμως, είμαστε άνθρωποι και μετά από τόσο σπουδαία σειρά αγώνων, δεν θα μπορούσα να μην πάω να χαιρετήσω έναν τόσο μεγάλο παίκτη, όπως ο Διαμαντίδης και να μην του εκφράσω τον σεβασμό μου.»

Τι έχεις να πεις για την αξία του;

«Ο τύπος είναι εκπληκτικός! Είναι 36 χρονών και βλέπεις πόσο μεγάλη καρδιά έχει... Σχεδόν σε κάθε ματς της σειράς – εκτός από ένα – έβαζε συνεχώς μεγάλα σουτ! Το ίδιο και απόψε (σ.σ.: προχθές)... Είχε να σουτάρει από το ξεκίνημα του 2ου μέρους κι έβαλε το πιο σημαντικό σουτ στην 1η παράταση, ένα τρίποντο αν δεν κάνω λάθος...»