Ο νυν αρχηγός της ΑΕΚ αγωνιζόταν τότε στη Σκαβολίνι και σε μία φάση με αντίπαλο τον Πέπε Ποέτα τραυματίστηκε σοβαρά... Ο 24χρονος τότε φόργουορντ μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο έχοντας υποστεί ρήξη λεπτού εντέρου. Ήταν δύο μέρες σε κώμα, οι γιατροί τού έδιναν 15% πιθανότητες να ζήσει και χρειάστηκε να υποβληθεί σε τρεις επεμβάσεις και να χάσει 30 κιλά!

Ο Σάκοτα τα κατάφερε και βγήκε νικητής από τον πιο δύσκολο αγώνα της ζωής του και σήμερα, έξι χρόνια μετά, βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο κι είναι εκ των κορυφαίων παικτών της Ένωσης. Φυσικά, δεν ξεχνά όσους τον βοήθησε σ' εκείνη την πολύ δύσκολη στιγμή και το απέδειξε.

Ο ίδιος ο φόργουορντ της ΑΕΚ, λοιπόν, έγραψε στο instagram:

«Πριν από έξι χρόνια, σαν σήμερα, πέρασε τις πόρτες του νοσοκομείου Σαν Σαλβατόρε στο Πέζαρο. Σε όλους τους γιατρούς και το προσωπικό που ήταν δίπλα μου στις πιο δύσκολες μέρες της ζωής μου, αλλά και στους ανθρώπους του Πέζαρο που δεν ξεχνώ ποτέ, θα ήθελα να πω δυο λόγια.

Έχουμε να ειδωθούμε πολύ καιρό, αλλά δεν έχει περάσει ούτε μέρα χωρίς να σας σκέφτομαι. Μου δώσατε μια δεύτερη ευκαιρία για να επιστρέψω πιο δυνατός, να κάνω αυτό που αγαπώ περισσότερο και την δυνατότητα να ζήσω μια φυσιολογική ζωή. Σας πληροφορώ με μεγάλη περηφάνια πως παίζω ξανά μπάσκετ σε επαγγελματικό επίπεδο και νιώθω καλύτερα και πιο ευτυχισμένος από ποτέ.

Θα κάνει η ΑΕΚ το 2-1 κόντρα στον ΠΑΟΚ, παίρνοντας έτσι το εισιτήριο πρόκρισης στα ημιτελικά των πλέι οφ. Στο 1.30 στην Ιnterwetten η νίκη της Ενωσης.

Σας ευχαριστώ για όλα. Δεν θα ξεχάσω τους γιατρούς που έσωσαν τη ζωή μου, δεν θα ξεχάσω το δωμάτιο 32 στο νοσοκομείο και τους ανθρώπους στο Πέζαρο για την αγάπη και την αξέχαστη συμπαράστασή τους. Πάντα θα σας σκέφτομαι και θα σας έχω στην καρδιά σας. Από έναν παντοτινό σας φίλο, ένα απλό ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά».

6 anni fa oggi, mi sono entrato nel'ospedale San Salvatore a Pesaro. A tutti i dottori e lo staff medico che lavorava intorno a me durante i questi giorni piu difficili nella mia vita, a tutta la gente indimenticabile della città di Pesaro, vorrei prendermi un momento per dirvi alcune parole. È da tanto tempo che non ci vediamo, ma state sicuri che non ho passato neanche un'giorno senza di pensare a voi.. Mi avete dato un'altra opportunità di ritornare più forte di prima, di fare quello che amo più di tutto, e la possibilità di vivere una vita normale, una vita piena di goia. Vi informo con un grande orgoglio che mi sono tornato a giocare la pallacanestro ancora ad un livello professionale, ed adesso più che mai, mi sento bene e contento! Tutto quello.., grazie a voi.. Non dimenticherò mai i dottori che mi hanno salvato la vita, non dimenticherò mai la stanza 32 di San Salvatore a secondo piano, non dimenticherò mai la gente di Pesaro con il loro amore e sostegno indimenticabile, e non dimenticherò mai il 25 Aprile di 2010. Vi porterò sempre nei miei pensieri e nel mio cuore. Dal un vostro amico per sempre, vi mando un semplice GRAZIE, con tutto il mio cuore. Dusan

A photo posted by Dusan Sakota (@duki865) on Apr 25, 2016 at 2:29am PDT