Οι 5 βασικοί κανόνες για το 2-2!

Οι 5 βασικοί κανόνες για το 2-2!

Άρης Λαούδης Άρης Λαούδης
Οι 5 βασικοί κανόνες για το 2-2!
Λίγες ώρες πριν από τον πρώτο τελικό του Παναθηναϊκού με τη Λαμποράλ, ο Αρης Λαούδης γράφει για τα 5 πράγματα που πρέπει να κάνει η ελληνική ομάδα για να ελπίζει στο 2-2 και την επιστροφή στη Βιτόρια.

Ο Παναθηναϊκός δεν είναι απλά σε δύσκολη θέση, είναι με την πλάτη στον τοίχο και βάσει παράδοσης με... ενάμιση πόδι εκτός φάιναλ φορ.

Ωστόσο, θα επαναλάβω την άποψη που εξέφρασα και στη διάρκεια της μπασκετοκουβέντας με τους Σκουντή, Παπαδογιάννη, Παπανδρέου, Καλκαβούρα και Μελάγιες. Αν υπάρχει μια ομάδα (λέμε ΑΝ...), σ' αυτά τα ζευγάρια, που μπορεί να επιστρέψει από 2-0, τότε αυτή είναι ο Παναθηναϊκός.

Πρώτον, γιατί η αγωνιστική διαφορά του με τη Λαμποράλ δεν είναι τόσο μεγάλη, δεύτερον γιατί οι Ισπανοί δυσκολεύονται πολύ μακριά από τη Βιτόρια, τρίτον γιατί έχουν σοβαρότατα προβλήματα τραυματισμών και τέταρτον επειδή το ΟΑΚΑ δίνει πάντα ένα πλεονέκτημα στον Παναθηναϊκό, ακόμη και στις δύσκολες στιγμές του.

Ωστόσο, για να έχει ελπίδα ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να κάνει τουλάχιστον 5 βασικά πράγματα, δύο εκ των οποίων (όποια απ' αυτά θέλετε) δεν κατάφερε να συνδυάσει σε κανένα από τα δύο πρώτα παιχνίδια της σειράς.

Να εφαρμόσει δηλαδή 5 βασικούς κανόνες του μπάσκετ, κάποιοι εκ των οποίων αν τους «παντρέψεις», θα σου δώσουν το πλεονέκτημα που ζητάς για να φτάσεις στο 2-1 και αργότερα στο 2-2.

Εννοείται πως από μόνοι τους οι 5 κανόνες δεν αρκούν για να νικήσεις και τα τρία παιχνίδια που απομένουν, αλλά από την άλλη οφείλεις να έχεις κάποιους απ' αυτούς αν θες να ελπίζεις στο όνειρο...

1.Νίκο, Νίκο είσαι εδώ;

«Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή του μέρα» λέει η παροιμία, αλλά τρίτη δεν μπορεί να έχει ο Καλάθης και κατ΄επέκταση η Λαμποράλ. Η αγωνιστική άνοδος του Νικ είναι το Νο1 ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό που έχει μεγάλη ανάγκη τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη του.

Οι Ισπανοί ρισκάρουν (και καλά κάνουν...) το σουτ του Καλάθη, προς το παρόν αυτός δεν το εκμεταλλεύεται, αλλά στη δύο πρώτα παιχνίδια δεν ήταν αυτό το βασικό του πρόβλημα. Το ζήτημα ήταν πως ο Νικ δεν μπορούσε καν να δώσει ρυθμό στον Παναθηναϊκό, στο 2ο παιχνίδι είχε μόλις 4 τελικές πάσες και η δημιουργία του είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητη.

2. Πίεση, πίεση, πίεση

Η Λαμποράλ είναι μια ομάδα 6-7 παικτών με δεδομένα τα προβλήματά της και ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει τρόπο για να την κουράσει. Δεν γίνεται να πάει η σειρά σε 5 παιχνίδια και οι Ισπανοί να έχουν τις ίδιες αντοχές. Αν συμβεί αυτό θα σημαίνει πως ο Παναθηναϊκός έχει κάνει κάτι λάθος.

Είναι δεδομένο ότι οι «πράσινοι» πρέπει να... πνίξουν τη Λαμποράλ, να πιέσουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου, να κουράσουν τους Τζέιμς και Ανταμς. Το 'δαμε και στην Ισπανία στα τελευταία λεπτά, όταν ο Παναθηναϊκός πίεσε οι δύο Αμερικανοί τα έχασαν και είναι δεδομένο πως αυτό πρέπει να επαναληφθεί σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό στο φλεγόμενο ΟΑΚΑ με 18.000 κόσμο.

3. Σκάουτινγκ ναι, αλλά πώς;

Η Λαμποράλ είναι η ομάδα που ο Μπουρούσης καταθέτει το περισσότερο μυαλό μέσα στο γήπεδο. Είναι η ομάδα που στον δεύτερο αγώνα με τον Παναθηναϊκό, επιχείρησε να παίξει έξυπνα στην παράταση, ακουμπώντας συνεχώς την μπάλα στον «ψηλό».

Οι Ισπανοί βασίζουν πολλά στην έμπνευση της στιγμής, στην τρελή ιδέα που μπορεί να έχει ο Τζέιμς, στην πιο τρελή που μπορεί να έχει ο Ανταμς. Η αλήθεια είναι πως σ΄αυτές τις περιπτώσεις το σκάουτινγκ είναι σαφώς πιο δύσκολο.

Είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσεις μια ομάδα που κάνει 30 συστήματα στο παρκέ, αλλά ξέρεις τι θα περιμένεις, και διαφορετικό μια ομάδα που θα επιτεθεί με την ατομική έμπνευση να καθορίζει το 40%-50% των επιθέσεών της.

Ο μοναδικός τρόπος είναι η καλύτερη ατομική άμυνα και ο Παναθηναϊκός οφείλει να σκεφτεί ακόμη και τις... τρελές ιδέες των Αμερικανών γκαρντ.

4. Κι όμως υπάρχει κάτι που θέλουμε από το 1ο ματς

Ο Παναθηναϊκός μπήκε στην τελική 8άδα με τον μεγαλύτερο αριθμό λαθών σε κάθε παιχνίδι. Παρ' ολ' αυτά, στην ήττα με 84-68 κατάφερε το ακατόρθωτο για τα δεδομένα του. Τελείωσε τον αγώνα με μόλις 8 λάθη, αριθμός που θα ήταν ιδανικός να επαναληφθεί και στα δύο εντός έδρας παιχνίδια.

Ακόμη και τα 15 λάθη που έκανε σε 45 λεπτά παιχνιδιού στο δεύτερο παιχνίδι, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «μη καταστροφικό νούμερο», ειδικά όταν μιλάμε για μια ομάδα που με το... καλημέρα κάνει καμιά 10αριά λάθη στο πρώτο ημίχρονο, ακόμη και των εύκολων αγώνων. Βεβαίως, όπως αποδείχτηκε από τα αποτελέσματα, ο χαμηλός αριθμός λαθών δεν αρκεί από μόνος του για να φέρει την ευτυχία, αν δεν έχεις τίποτα άλλο να καταθέσεις στο παρκέ.

5. Βάλτε και κανένα τρίποντο

Εντάξει, ο Παναθηναϊκός δεν διαθέτει τον κλασικό σουτέρ, αλλά κι αυτό το 10/47 σε δύο παιχνίδια δεν χωνεύεται εύκολα. Είναι δεδομένο ότι η ελληνική ομάδα «πονάει» στο περιφερειακό σουτ και οι Ισπανοί δικαιώνονται επιλέγοντας να ρισκάρουν, επιτρέποντας στον Καλάθη και τον Ουίλιαμς να σουτάρουν από τα 6,75μ..

Ο Παναθηναϊκός μπορεί να μην έχει τον αξιόπιστο «τριποντάκια», αλλά δεν είναι ομάδα που συνολικά σουτάρει άσχημα στην Ευρωλίγκα. Στην πρώτη φάση είχε 34%, στη δεύτερη το ίδιο και στα δύο τελευταία παιχνίδια βρέθηκε στο 21,3%.

Το σουτ θα είναι υπεραπαραίτητο, όχι μόνο επειδή ο Παναθηναϊκός θα βρει εύκολους πόντους, αλλά θα δοθεί... βαθιά ανάσα στον Γκιστ και τον Ραντούλιτσα που «πνίγονται» από την «κλειστή» άμυνα των Ισπανών. Με λίγα λόγια ο Παναθηναϊκός πρέπει να ψάξει και να βάλει τα σουτ για να αναγκάσει τον Περάσοβιτς να αναπροσαρμόσει τα σχέδιά του στην άμυνα.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Άρης Λαούδης
Άρης Λαούδης

Μεγαλωμένος ολημερίς σ' ένα ανοικτό γηπεδάκι στην Αγιά Παρασκευή δύο πράγματα θα μπορούσα να είναι: Ή μπασκετμπολίστας ή δημοσιογράφος κι επειδή το πρώτο ήταν ολίγον δύσκολο για πολλούς λόγους, προτίμησε το δεύτερον, αυτό που συνήθως διαλέγουν οι «αποτυχημένοι αθλητές» για να απαλύνουν τον πόνο τους και να αισθάνονται τη μυρωδιά των αποδυτηρίων. Ως (δήθεν) μπασκετμπολίστας έφτασε να δοκιμάζεται μέχρι τα παιδικοεφηβικά των Αμπελοκήπων, αλλά ως συντάκτης τα κατάφερε μάλλον καλύτερα. Συντάκτης μπάσκετ από το 1993 στο αθλητικό τμήμα του «ΕΘΝΟΥΣ», ρεπόρτερ στα θέματα Παναθηναϊκού από το 1997 μέχρι το 2012, ζώντας όλες τις ένδοξες στιγμές των «πράσινων», αρθρογράφος στα «Πράσινα Νέα», επί χρόνια αρχισυντάκτης στο SentraGoal, ραδιοφωνικός παραγωγός στον Sentra 103,3 και αρθρογράφος στο Goal News για τις βραδιές της Ευρωλίγκας.