Αναμενόμενη η νίκη, κέρδος η ψυχολογία

Η νίκη επί της Ζαλγκίρις ήταν αναμενόμενη. Βέβαια πώς μπορείς να θεωρείς δεδομένη μία νίκη απέναντι σε μία ομάδα που σου έριξε 20 πριν περίπου 40 μέρες… Είναι τέτοια η διαφορά δυναμικότητάς τους και τόσο ισχυρότερο το κίνητρο του Ολυμπιακού που τη θεωρούσα δεδομένη.

Η αναμέτρηση με τους Λιθουανούς δεν είναι χρήσιμη για κανένα αγωνιστικό συμπέρασμα. Έχω την εντύπωση πως τα ψυχολογικά κέρδη όμως ήταν πολλά και τα παραθέτω με τυχαία σειρά.

Οι παίκτες πίστεψαν στους εαυτούς τους. Όταν παίζεις με την πλάτη στον τοίχο, όταν έχεις χάσει δικό σου ματς πριν μία εβδομάδα, όταν σου ασκούν έντονη κριτική, όταν το facebook γεμίζει με προπονηταράδες του πληκτρολογίου… δε μπορείς να το διαχειριστείς εύκολα. Ίσως ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης. Κανείς άλλος. Θα μπορούσε ο Μάντζαρης και ο Παπανικολάου, αλλά ο ένας έλειψε για κάποιο χρονικό διάστημα και είχε ξεχάσει την «πίεση» και ο άλλος έχει επηρεαστεί από την μέχρι πρότινος αγωνιστική του εικόνα.

ΑΝΟΙΓΩ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ. Την χαρακτηρίζω «μέχρι πρότινος» διότι προσωπικά πιστεύω πως ο Μάντζαρης με τη Ζαλγκίρις ήταν καταπληκτικός! Όπως το διαβάσατε. Εξαφάνισε τον βασικότερο κίνδυνο των Λιθουανών σε σκορ και σε δημιουργία (ο Ραντλ πέρασε απαρατήρητος), πήρε 5 ριμπάουντ κι έδωσε 6 ασίστ. ΚΛΕΙΝΩ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ.

Ο κόσμος πίστεψε στην ομάδα. Το ΣΕΦ δε γέμισε. Κακώς. Την επόμενη Παρασκευή θα παρακαλάνε για εισιτήριο με τη Ρεάλ. Όσοι βρέθηκαν πάντως έδειξαν με το ζεστό τους χειροκρότημα πως ακόμη πιστεύουν σε αυτό το σύνολο. Παίκτες και προπονητές να είστε σίγουροι ότι το αντιλήφθηκαν, το ένιωσαν. Και είναι σημαντικό για τη συνέχεια.

Ο Παπανικολάου αγωνίστηκε σα να μην πήγε ποτέ σε Βαρκελώνη, Χιούστον και Ντένβερ. Μην παρεξηγηθώ. Ακόμη απέχει πολύ από αυτό που θέλει ο Ολυμπιακός και κυρίως από αυτό που θέλει ο ίδιος από τον εαυτό του. Όμως στα δύσκολα ματς είναι σημαντικό για την ομάδα να έχει μία επιπλέον λύση. Και ο «Παπ» την έδωσε. Έβγαλε ενέργεια στο παρκέ, έτρεξε στον αιφνιδιασμό, σούταρε τρίποντα χωρίς την παραμικρή σκέψη (37-30 από τη γωνία) , έγινε αλλαγή και χαιρέτησε όλους τους πάγκου αλλά και τους συμπαίκτες του που ήταν εκτός αποστολής. Ξεσήκωσε τον κόσμο όπως αυτός μπορεί.

Ο Βασίλης Σπανούλης αποθεώθηκε εν χορώ. Του αρέσει, νιώθει καλύτερα όταν ακούει το όνομά του να γίνεται μελωδία που βγαίνει από το στόμα των οπαδών. Ο Σπανούλης είναι πολύ πιεσμένος, αλλά η προσωπικότητά του διευκολύνει τη διαχείριση αυτής της πίεσης. Μέχρι ενός σημείου. Δεν είναι κι εύκολο να ακούς τον κάθε ένα να έχει άποψη για το τι δε μπορεί να κάνει πλέον… Όταν τα κάνει, σπάνια ακούει μπράβο. Συνήθως ακολουθεί ένα «έλα, μωρέ με τη Ζαλγκίρις τα έκανε».

ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ

Ο δρόμος είναι πολύ δύσκολος για τον Ολυμπιακό. Οι Πειραιώτες καλούνται να τελειώσουν αήττητοι το Top 16. Η Ρεάλ, η Χίμκι (λιγότερο) και η ΤΣΣΚΑ δεν είναι Ζαλγκίρις.

Μετά τη Μπάμπεργκ χρησιμοποίησα αόριστο χρόνο στο ρήμα «αποκλείω». Θεώρησα πως η ομάδα αποκλείστηκε. Επιτρέψτε μου λόγω της χαμηλής ποιότητας της Ζαλγκίρις (για τα δεδομένα των αντιπάλων που ακολουθούν) να μην έχει αυξηθεί το παραμικρό η πίστη μου για πρόκριση.

Η αγωνιστική εικόνα του Ολυμπιακού το τελευταίο διάστημα δεν υποστηρίζει πως η ομάδα μπορεί να κάνει το 3/3.

Μακάρι να κάνω λάθος. Μακάρι να διαψευστώ. Θα είμαι πολύ χαρούμενος αν έχω βιαστεί.

ΥΓ: Τρέξε ρε ομάδα λίγο. Όταν αποφασίζει να τρέξει ο Ολυμπιακός μεταμορφώνεται (προς το καλύτερο) σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δεν πρέπει να τραβάνε «χειρόφρενο» κι ας γίνουν και 2-3 λάθη περισσότερα. Το ένστικτο τους μοιάζει «φυλακισμένο» στο set παιχνίδι.

ΥΓ 2: Το μπάσκετ έχει αλλάξει. Πλέον δεν είναι χρήσιμος ή καλός μόνο αυτός που σκοράρει. Ο Μάντζαρης επαναλαμβάνω έπαιξε σπουδαία άμυνα στον Ραντλ, πήρε 5 ριμπάουντ κι έδωσε 6 ασίστ. Ο Χάντερ τελείωσε άποντος με 11 ριμπάουντ!

ΥΓ 3: Γιώργο Πρίντεζη δε βρίσκω λόγια να αποτυπώσω τα συναισθήματα που μου δημιουργείς κάθε εβδομάδα που περνάει. Η μαγκιά του Πρίντεζη δεν είναι η επιθετική του παραγωγικότητα, αλλά όλα τα αλλά που κάνει σε παρκέ και αποδυτήρια.

ΥΓ 4: Αν ο Ολυμπιακός έχει «πελάτη» μία ομάδα στα Final 4, αυτή είναι η ΤΣΣΚΑ. Δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο την τελευταία αγωνιστική (και παρά το αδιάφορο της υπόθεσης για τους Ρώσους) να εμφανιστεί χαλαρή στο ΣΕΦ. Θα θέλει να μηδενίσει κάθε πιθανότητα παρουσίας του Ολυμπιακού στο Βερολίνο, ώστε να μην πάθει τα ίδια που έπαθε το 2012, το 2013 και το 2015.