Mόνο τελικούς με ξύλο θέλουμε; (poll)

Ενας ακόμα τελικός Κυπέλλου μπάσκετ ανήκει στην ιστορία. Μόνο που αυτός ο τελικός θα ξεχαστεί πιο γρήγορα από όλους, καταγράφοντας τις αντιδράσεις του κόσμου. Με εξαίρεση τους παίκτες του Φάρου, άντε και τις οικογένειες τους, για τους υπόλοιπους μάλλον πέρασε και δεν ακούμπησε...

Η διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων, η διαφορά στο σκορ που εκτοξεύτηκε από νωρίς στα ύψη και η χαλαρή αντιμετώπιση των παικτών του Παναθηναϊκού που μπορεί να το διασκέδασαν, αλλά δεν το... πάλεψαν, προκάλεσαν αμέσως μετά τη λήξη πλήθος σχολίων, αντιδράσεων ακόμα και άρθρων σε ΜΜΕ!

Κοινή συνισταμένη όλων, να μην ήταν αυτός ο τελικό του Κυπέλλου, αλλά να είχαμε μία ακόμα αναμέτρηση Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού! Από πλευράς ενδιαφέροντος του αγώνα δεν θα διαφωνήσω καθώς πάντα οι αναμετρήσεις των δύο καλύτερων ομάδων μπάσκετ στην Ελλάδα είναι αμφίρροπες και συναρπαστικές.

Ωστόσο αυτή η... αλαζονική αντιμετώπιση των τελικών με τη συμμετοχή μόνο των δύο «αιωνίων» αντιπάλων, καταργεί εκ προοιμίου όλη την ομορφιά του αθλητισμού. Γιατί να μην μπορούν να προκριθούν άλλες ομάδες στον τελικό; Γιατί να μην έχουν και άλλοι αθλητές δικαίωμα στο όνειρο ενός τίτλου, που μέσω πρωταθλήματος φυσικά και δεν μπορούν να διεκδικήσουν; Γιατί το μπάσκετ ή κάθε άλλο άθλημα να είναι προνόμιο μόνο δύο συλλόγων;

Και σε άλλες χώρες έχουμε σύγκρουση Δαυίδ με Γολιάθ στον τελικό, αλλά κανείς δεν αντιδρά έτσι. Στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 2012, πέρασε για πρώτη φορά στην ιστορία της η Γουϊγκαν, η οποία λίγες ημέρες αργότερα υποβιβάστηκε από την Premier League! Ωστόσο και το Γουέμπλεϊ γέμισε και η Μάντσεστερ Σίτι έχασε με 1-0. Θα μου πείτε άλλη χώρα, άλλη νοοτροπία...

Η κούρσα μόνο για δύο που έχουμε στο μπάσκετ στην Ελλάδα, παρά τις προσπάθειες του ΠΑΟΚ, του Αρη και της ΑΕΚ να μπουν σφήνα, δεν πρέπει να ικανοποιεί κανέναν, εκτός ίσως από τους φανατικούς οπαδούς των δύο ομάδων. Αλλωστε ο Φάρος δεν πήγε τυχαία στον τελικό, αλλά με το σπαθί του αποκλείοντας ισχυρούς αντιπάλους. Ωστόσο μεγαλύτερος χαμένος από το «μονοπώλιο» Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού είναι το ίδιο το άθλημα, καθώς κάθε άλλη δραστηριότητα του, πέραν των ντέρμπι Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού, περνά σε δεύτερη μοίρα, άρα και σε παρακμή.

Και σε τελική ανάλυση, θέλουμε μόνο τελικούς με ξύλο και επεισόδια! Εχουμε εθιστεί τόσο στη βία και στα έκτροπα που δεν μπορούμε χωρίς αυτά! Ξεχάσατε τι έγινε στον τελευταίο τελικό Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού το 2013 στο Ελληνικό, όταν η απονομή στους πράσινους έγινε μπροστά σε άδειες κερκίδες λόγω της εκκένωσης του γηπέδου για τα επεισόδια που είχαν προηγηθεί...

Ισως τελικά η εικόνα να παίρνουν τα μετάλλια τα παιδιά των παικτών του Παναθηναϊκού και του Φάρου, είναι για μία άλλη κοινωνία, για μία άλλη χώρα. Οχι πάντως για την Ελλάδα...