Το τέλειο σύμφωνο συμβίωσης

Την κατηφόρα του Τελ Αβίβ ή του Βελιγραδίου την έχουν νιώσει στο πετσί τους, κουτρουβαλώντας, όλες σχεδόν οι ομάδες μας. Υπάρχει όμως και ένα ακόμη γήπεδο, μία πόλη, που έχει το κακό συνήθειο να γίνεται κατηφορική ακόμα και στις πιο απρόσμενες στιγμές. Σαν σκάλα που γλιστράει.

· Ο φιλόδοξος Άρης του Γκάλη, του Γιαννάκη και του Ιωαννίδη έφυγε κάποτε από το Μιλάνο με τραύματα που έμειναν ανοιχτά επί χρόνια (49-83, πρώτος αγώνας 98-67).

· Ο Παναθηναϊκός των Ράτζα, Σκοτ έχασε το 1998 στο «Φόρουμ» έναν ημιτελικό Κυπέλλου Σαπόρτα, μολονότι πήγε στην Ιταλία στρογγυλοκαθισμένος σε μαξιλαράκι 19 πόντων (77-58, 61-86).

· Ο δις πρωταθλητής Ευρώπης Ολυμπιακός εισέπραξε 30άρα τον Ιανουάριο του 2014 και εκτροχιάστηκε ανεπανόρθωτα από την κούρσα για το …Μιλάνο (51-81).

Τριάντα χρόνια μετά την πολυσυζητημένη πανωλεθρία του 1986, έφτασε ξανά η σειρά του Άρη να γκρεμοτσακιστεί στα αμπάρια του «Τιτανικού».

Το χθεσινό 54-95 ήταν μία από τις μεγαλύτερες σε έκταση ήττες στην ιστορία του. Και μία απρόσμενη κατακεφαλιά για τους οπαδούς που τον ακολούθησαν στη Λομβαρδία…

Η περιπέτεια του Μιλάνου ήταν αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν «reality check»: μία προσγείωση στην πραγματικότητα. Ως εκ τούτου, χρήσιμη, αφού του προσφέρει τροφή για σκέψη και κεντρίζει τον εγωισμό του, με το ελάχιστο δυνατό κόστος.

Το ασήκωτο -41 θα του κάνει ζημιά σε περίπτωση ισοβαθμίας με την Αρμάνι, αλλά η Αρμάνι δεν είναι βασικός του αντίπαλος στην κούρσα της πρόκρισης. Την Άλμπα και τη Νεπτούνας έχει βάλει στο σημάδι ο Άρης.

Το ντέρμπι του Βερολίνου, την ερχόμενη εβδομάδα, μπορεί να τον τοποθετήσει ξανά στις ράγες σταθερής τροχιάς. Ωστόσο, οι Γερμανοί είναι σκληρό καρύδι. Δεν ήταν τυχαίο γεγονός το 83-67 επί της ισχυρής αλλά αλλοπρόσαλλης Αρμάνι στην πρεμιέρα.

Θα έχει και στο Βερολίνο κόσμο στο πλευρό του ο Άρης. Δεν θα εκπλαγώ αν παίξει στα ίσα τη μάχη της εξέδρας.

Θα προηγηθεί μόλις δύο βράδια νωρίτερα (ένα αριστούργημα προγραμματισμού…) η επίσκεψη στο ΟΑΚΑ, όπου οι «κιτρινόμαυροι» γνώρισαν τη μία από τις τρεις φετινές συντριβές. Τα αντανακλαστικά τους θα δοκιμαστούν σκληρά.

Στον ημιτελικό του Κυπέλλου, ο Παναθηναϊκός ξεχαρβάλωσε την άμυνα του Άρη με τσουνάμι τριπόντων (15 στα 27), αλλά δεν είναι κάθε μέρα Σάββατο.

Τσαλακωμένος από το στραπάτσο του Μιλάνου, ο Δημήτρης Πρίφτης είπε μία μεγάλη αλήθεια: «Όταν η Αρμάνι παίξει σύμφωνα με τις δυνατότητές της, ο Άρης δεν έχει καμία τύχη απέναντί της».

Ο Νίκος Λάσκαρης συμφώνησε, ότι η χθεσινή βραδιά κατέδειξε στους αιθεροβάμονες πόσο απέχει το επίπεδο της Ευρωλίγκας από το αντίστοιχο του Γιούροκαπ. Μακριά από το Αλεξάνδρειο, τα νερά είναι πολύ βαθιά και απαιτούν ξεχωριστές ικανότητες στο κολύμπι.

Mισό λεπτό, όμως. Ομάδα Ευρωλίγκας ήταν μέχρι προ τινος και η Λιμόζ, η οποία μάλιστα τερμάτισε πιο ψηλά από την Αρμάνι, την οποία νίκησε μέσα-έξω, χωρίς μάλιστα τον ΜακΚάλεμπ. Ειδάλλως θα κατέληγε αυτή στον Όμιλο του Άρη και θα έστελνε την Αρμάνι πεσκέσι στον ΠΑΟΚ.

Πώς δικαιολογείται λοιπόν το χθεσινό –ευπρόσδεκτο- ναυάγιό της στην Πυλαία;

Η εξήγηση κρύβεται στην απόδοση του ίδιου του ΠΑΟΚ. Ο «Δικέφαλος» έμοιαζε χθες με καλολαδωμένη μηχανή, με όλα τα γρανάζια λειτουργούν σε εντέλεια.

Η πίεση «ψηλά» εκμαίευσε πολλά λάθη, ο Χάτσερ έτρεξε την ομάδα και τους αντιπάλους του, ο Τέπιτς θύμισε τον Τέπιτς της Εθνικής Σερβίας, ο Βασιλειάδης με τον Μάρκοβιτς γέμισαν τα καλάθια.

Για τον σέντερ που βάζει 19 πόντους σε 17 λεπτά και δημιουργεί τόσο χώρο για τους περιφερειακούς συμπαίκτες του, ουδείς έχει απάντηση. Μόνο ο εαυτός του μπορεί να τον σταματήσει, τον λεγάμενο.

Ο ΠΑΟΚ τράβηξε λαχείο με την απόκτηση του Σοφοκλή Σχορτσανίτη και ο ίδιος ο «Σόφο» τράβηξε λαχείο όταν αποδέχθηκε την πρόταση του ΠΑΟΚ.

Σπανίως ωφέλησε τους δύο παρτενέρ σε τέτοιον βαθμό ένα σύμφωνο συμβίωσης! Εύχομαι μακροημέρευση και ευημερία…

Απ’ό,τι φαίνεται, ο ΠΑΟΚ θα παίξει την πρόκρισή του σε δύο ζαριές απέναντι στη στριφνή Όλντενμπουργκ, στις 20 και 26 του μήνα.

Οι Γερμανοί απέκτησαν πλεονέκτημα με τη νίκη τους στο «Μπομπλάν», αλλά η ομάδα του Σούλη Μαρκόπουλου υπερέχει σε πείρα και σε φαιά ουσία.

Θα καταδεχθούν οι οπαδοί της να την ενισχύσουν στην κρίσιμη αναμέτρηση της ερχόμενης Τετάρτης; Ή θα βρουν πάλι κάποια φτηνή δικαιολογία περί «έλλειψης οράματος» και «στασιμότητας»;

Αν είναι βέβαια να πάνε στο γήπεδο για να βρίσουν τη μάνα του Βασιλειάδη, όπως έκαναν μετά την ήττα-μουντζούρα από τον Φάρο, ας καθίσουν καλύτερα στο σπίτι τους. Τέτοιο οπαδιλίκι δεν χρειάζεται ο ΠΑΟΚ ούτε κάποια άλλη ομάδα.

Αλλά τι την ήθελε την Ελλάδα και αυτός ο χριστιανός; Αφησε τον παράδεισο της Τουρκίας και της Ισπανίας, για να επιστρέψει στη γενέτειρά του και να υπηρετήσει σημαίες. Καλά να πάθει λοιπόν, ο Κωστής.