Οι λίγοι που έγιναν… λιγότεροι στον Παναθηναϊκό

Η γκαντεμιά του Παππά είναι πλήγμα για τον Παναθηναϊκό, είναι πλήγμα για τον ίδιο.

Είναι βαρύ για έναν παίκτη που έχει γυρίσει από σοβαρό τραυματισμό να ξαναμπαίνει στα πιτς την ώρα που προσπαθεί να βρει ρυθμό, είναι αυτό που λέμε ένα βήμα μπρος και δύο πίσω.

Σ’ αυτή τη φάση δεν είναι η ποιότητα που θα λείψει από τον Παναθηναϊκό στα προσεχή παιχνίδια. Αλλωστε ο Παππάς με το περίσσιο ταλέντο ήθελε χρόνο για να βρει τα πατήματά του στο 100%, ήθελε περισσότερα παιχνίδια για να αισθανθεί δυνατός και έτοιμος για 20λεπτα και 30λεπτα.

Αυτό που θα λείψει περισσότερο στον Παναθηναϊκό τις επόμενες 15 ημέρες είναι η ποσότητα και το μικρότερο rotation.

Σε μια κρίσιμη καμπή του Top-16 και ενόψει του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ο Τζόρτζεβιτς όχι μόνο δεν έχει έναν επιπλέον παίκτη στα γκαρντν όπως θα ήθελε, αλλά υποχρεούται να πιέσει τόσο τα πράγματα, βγάζοντας δύο εβδομάδες – φωτιά με τρεις μόλις γκαρντ.

Με λίγα λόγια δεν είναι οι 3 πόντοι (το μέσο όρο του στην Ευρωλίγκα) που θα λείψει από τον Παναθηναϊκό, είναι όμως αυτά τα 8 ποιοτικά λεπτά που έδιναν την ευκαιρία στον «Σάλε» να δώσει ανάσες στον Καλάθη και τον Διαμαντίδη.

Με δεδομένο ότι το τρένο της μεταγραφής έχει πλέον χαθεί, μέχρι τουλάχιστον και την 6η αγωνιστική, ο Παναθηναϊκός θα αναγκαστεί να βγάλει τις δύο επόμενες εβδομάδες προσευχόμενος να μην του προκύψει άλλο απρόπτο στην περιφέρεια.

Ηταν που ήταν λίγοι οι τέσσερις γκαρντ, γίνονται ακόμη λιγότεροι και μάλιστα σε μια περίοδο που όλοι έχουν πολλά και γερά παιχνίδια στην πλάτη τους.

Ο Τζόρτζεβιτς δεν έχει πολλές επιλογές τη δεδομένη χρονική στιγμή. Θα… τραβήξει σαν λάστιχο τον Καλάθη, θα αυξήσει κι άλλο τον χρόνο συμμετοχής του (είναι ήδη στα 30:34 στην Ευρωλίγκα) ενώ πιθανότατα το μεγαλύτερο βάρος θα πέσει στον Διαμαντίδη που θα υποχρεωθεί να παίξει σαν άσο, θα κατεβάσει μπάλες και μοιραία θα πιεστεί και περισσότερο από τις αντίπαλες άμυνες.

Ο φιλότιμος Φελντέιν θα ‘ναι πολύ δύσκολο να ανταποκριθεί στη θέση του καθαρόαιμου πλέι μέικερ, άρα το πράγμα είναι… μετρημένα κουκιά για τον Τζόρτζεβιτς. Καλάθης και Διαμαντίδης θα αυξήσουν τα λεπτά συμμετοχής, αλλά κυρίως θα αυξηθεί και η πίεση που θα τους ασκηθεί προκειμένου να… κλατάρουν. Είναι πλέον εύκολος στόχος η θέση του άσου στον Παναθηναϊκό και δεν υπάρχειο αντίπαλος προπονητής που δεν θα θελήσει να ξεθεώσει τους δύο και μοναδικούς πόιντ γκαρντ του Τζόρτζεβιτς.

Σαφέστατα και η επιστροφή στις προπονήσεις του Μποχωρίδη είναι ένα πολύ ευχάριστο μαντάτο για τον Τζόρτζεβιτς, αλλά βεβαίως είναι πολύ νωρίς για τον προπονητή του Παναθηναϊκού να βάλει άμεσα στα πλάνα του τον νεαρό. Ο Μποχωρίδης, όπως άλλωστε και ο Παππάς, χρειάζονται πρώτα απ’ όλα αυτοπεποίθηση μέσα από την προπόνηση και σταδιακή ενσωμάτωση στην ομάδα, διαδικασία που δεν μπορεί να γίνει σε απόλυτο βαθμό μέσα σε 15 ημέρες.

Με δεδομένα όλα αυτά θα πει κάποιος το συνηθισμένο «μεταγραφή γιατί δεν κάναμε;» και η απάντηση είναι «τι είδους μεταγραφή μιλάμε;». Αν επρόκειτο για έναν παίκτη που θα μπορούσε να παίξει άμεσα 10-15 λεπτά συνδυάζοντας ποιότητα και ποσότητα, τότε ναι ο Παναθηναϊκός τον χρειαζόταν. Αν πάλι μιλάμε για έναν παίκτη των 70-80 χιλιάδων δολαρίων που θα ερχόταν απλά και μόνο για να προστεθεί στο rotation και την προπόνηση, και να λέμε «να πήραμε», τότε όχι. Ουκ ολίγες φορές αυτό το πείραμα έχει αποτύχει...