Ένα πιάτο με φράουλες

Δεν παίζω ποτέ στοίχημα, δεν ξέρω τι χρώμα έχει το κουπόνι και θέλω να γιαουρτώσω με τα ίδια μου τα χέρια τον Χρήστο που παίζει όβερ-άντερ και τον Μανώλη που πανηγυρίζει τα κόρνερ.

Ξέρω όμως ένα πράγμα. Αύριο το πρωί, η πρόκριση του Ολυμπιακού στο φάιναλ-φορ και γενικώς η ευρωπαϊκή του διάκριση θα δίνει στους διορατικούς πολύ λιγότερα χρήματα απ’ό,τι έδινε χθες…

Θα ήμουν πιο συγκρατημένος, αν δεν είχε προηγηθεί η κυριακάτικη παρέλαση της Μπαρτσελόνα στο σπίτι της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Ομάδα ικανή να ισοπεδώσει τη θριαμβεύτρια του «Παλάθιο ντε Ντεπόρτες» είναι ντε φάκτο διεκδικήτρια του στέμματος.

Η κόπωση των Καταλανών από τα απανωτά ντέρμπι και τον τετραήμερο ξεσπιτωμό είναι παραμύθι χωρίς δράκο. Το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο. Οι μπασκετμπολίστες έχουν συνηθίσει να παίζουν ακόμα και τρεις συνεχόμενες ημέρες.

Στην πραγματικότητα, είναι ο Ολυμπιακός αυτός που έχει το μητρώο γεμάτο με βάσιμες δικαιολογίες. Οι χαμένες προπονήσεις του Σπανούλη και πολλών άλλων, οι αμέτρητοι τραυματισμοί, τα προβλήματα χημείας μετά τις αλλαγές, η απουσία του Λοτζέσκι, το δυσαναπλήρωτο κενό του Γιανγκ…

Ο Ολυμπιακός, όμως, ποντάρει σε όπλα που δεν είναι εύκολο να βραχυκυκλώσουν. Οι 62 πόντοι της Μπαρτσελόνα κολακεύουν περισσότερο την ίδια, παρά τη χαλύβδινη άμυνα των «ερυθρολεύκων». Το +11 στα ριμπάουντ δείχνει απόλυτη κυριαρχία των αιθέρων, με σημείο αιχμής τα 11 επιθετικά που μάζεψε ο Ολυμπιακός στο α’ ημίχρονο.

Η συνεισφορά παικτών που έρχονται από τα βάθη του πάγκου, όπως π.χ. ο Αγραβάνης ή ο Αθηναίου ή και ο Τζέιμς με τα τρία συνεχόμενα καλάθια, επιτρέπουν πολύτιμες ανάσες ξεκούρασης στους αναντικατάστατους: ο Πρίντεζης έπαιξε μόλις 20 λεπτά, ο απολαυστικός Σπανούλης 25.

Δεν υπήρξε «ερυθρόλευκος» με περισσότερους από 11 πόντους στο ενεργητικό του ή με περισσότερα από 27 λεπτά συμμετοχής στο προσωπικό του χρονόμετρο. Το σκοράρισμα το μοιράστηκαν 11 παίκτες, όπως και τα ριμπάουντ.

Το κοντέρ των ασίστ σταμάτησε στο 22, επίδοση εκπληκτική για αγώνα με τόσο χαμηλό σκορ: 28 καλάθια, 22 τελικές πάσες. Η χαλαρότητα του τελευταίου πενταλέπτου επέτρεψε στη Μπαρτσελόνα να εξωραϊσει την εικόνα και να κατεβάσει τη διαφορά στους 12 πόντους.

Ωστόσο, το πλεονέκτημα του πρωταθλητή Ελλάδας σε περίπτωση ισοβαθμίας με τους «μπλαουγράνα» είναι μεγάλο. Δύσκολα χάνουν με μεγάλη διαφορά ομάδες που έχουν τα χαρακτηριστικά του φετινού Ολυμπιακού.

Ακόμα και όταν το αντίπαλο καλάθι στενεύει, όπως συνέβη στο αρχικό πεντάλεπτο του αποψινού αγώνα (1/9 σουτ, 3 λάθη), ο ιδρώτας και τα αποθέματα ενέργειας δίνουν τις λύσεις. Ήταν ο Ιωάννης Παπαπέτρου αυτός που έστρωσε νωρίς τον δρόμο για να έρθει να τον τρέξει μετά ο Στρόμπερι.

Ο Αμερικανός είναι αυτή τη στιγμή ένα από τα πολυτιμότερα γρανάζια του Ολυμπιακού. Aμυντικός ογκόλιθος, όπως θά'λεγε και ο καμμένος της διαφήμισης. Αλήθεια, που κρύβονται σήμερα οι παντογνώστες που ζητούσαν την κεφαλή του "φράουλα" επί πίνακι, μέσα σ'ένα πιάτο με φράουλες;

Η σύγκρουση με τη Μπαρτσελόνα ήταν το πρώτο πραγματικό crash-test για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο και τους παίκτες του στην Ευρωλίγκα. Το πέρασαν με τα πανιά φουσκωμένα. Ήταν επίσης το πρώτο φετινό τους «πρέπει» εκτός ελληνικών συνόρων. Ανταποκρίθηκαν άψογα, μολονότι βρίσκονταν σε περίοδο ντεφορμαρίσματος.

Εάν έχαναν, θα έβλεπαν εξαρχής τις πλάτες της Μπαρτσελόνα και της Χίμκι, ομάδων δηλαδή που ανήκουν στην πεντάδα των μνηστήρων, ενός Ομίλου που δεν συγχωρεί πολλά στραβοπατήματα. Τώρα, κυνηγάνε αυτόν άλλοι: όχι μόνο η Μπάρτσα, αλλά και η ΤΣΣΚΑ που ξεκίνησε με το αριστερό.

Εάν ο Ολυμπιακός περάσει όρθιος και από τη Βιτόρια, θα στρογγυλοκαθίσει νωρίς νωρίς στο βολάν, αφού αμέσως μετά φιλοξενεί την ταπεινή Μπρόζε. Η Λαμποράλ, πάντως, ανήκει στις ελάχιστες ομάδες που του πήραν φέτος τα μέτρα.