Τον... εκτέλεσε γιατί το πίστεψε περισσότερο απ' όσο έπρεπε

Αν ο Παναθηναϊκός έκανε ένα rewind στο 2015 τώρα που τελειώνει η χρονιά κι έφτιαχνε ένα Τοπ-10 των επιλογών του, τότε αναμφισβήτητα το Νο2 και το Νο1 αντίστοιχα θα το «καπάρωναν» οι Γκιστ και Φελντέιν.

Ο μεν πρώτος γιατί είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ αξιόπιστος ψηλός που διαθέτει ο Παναθηναϊκός εδώ και τέσσερις μήνες, ο δε δεύτερος γιατί είναι το τζόκερ (με τζακ ποτ μάλιστα) που έπιασαν οι «πράσινοι» το καλοκαίρι.

Παίκτης των 270 χιλιάδων δολαρίων ικανός να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Ευρωλίγκας, χωρίς να διστάζει να πάρει τις προσπάθειες, διαθέτοντας φρεσκάδα, γρήγορα πόδια και team spirit. Αποκτήθηκε για να σκατζάρει τον Παππά όσο αυτός θα αναρρώνει από την επέμβαση και τελικά όχι μόνο έπαιξε για τον Παππά, έπαιξε για κάνα-δυο ακόμη, κερδίζοντας χωρίς δεύτερη σκέψη το βραβείο του MVP στο πρώτο μισό της σεζόν.

Ο Παναθηναϊκός έφτασε να έχει τους 45 από τους 80 πόντους του από τη γραμμή των 6,75μ. κι όταν μια ομάδα σουτάρει με 15/27 τρίποντα (!), μοιραία ο αντίπαλος δεν μπορεί να έχει καλύτερη τύχη. Το σουτ είναι μια διαδικασία που δεν σου εξασφαλίζει νίκες και τίτλους, αλλά στην προκειμένη περίπτωση αποτελεί καλή ψυχολογική «ντόπα» ενόψει της έναρξης του Τοp-16.

Αυτό που πρέπει να κρατήσει περισσότερο και από το σουτ ο Παναθηναϊκός είναι ο τρόπος που αμύνθηκε στο ξεκίνημα της γ' περιόδου, όταν κυριολεκτικά «έκρυψε» το καλάθι στον αντίπαλο. Σε διάστημα 10 λεπτών, σε παιχνίδι που ήταν στο πόντο, οι «πράσινοι» δέχτηκαν μόλις 9 πόντους (!), πέτυχαν 31 με την εκπληκτική ευστοχία τους από μακριά και μοιραία «καθάρισαν» εν μέσω αποθέωσης. Αυτός είναι ο πιο σταθερός δρόμος των επιτυχιών κι αυτό είναι ένα στοιχείο που θα πρέπει να έχει διάρκεια σ΄όλο το Top-16.

Ο Αρης διάλεξε να πάρει ρίσκο αφήνοντας επιλεκτικά κάποια σουτ του Παναθηναϊκού, αλλά τελικά το πλήρωσε ακριβά. Στο πρώτο ημίχρονο βρήκε τρόπο για να «γυρίσει», αλλά στο ξεκίνημα του δεύτερου «κατέρρευσε».

Ισως ο Αρης έπρεπε να ανοίξει περισσότερο την άμυνά του στην επανάληψη, όταν πια οι «ψηλοί» του Παναθηναϊκού ήταν «φορτωμένοι» στον πάγκο, αλλά θεωρώ πως το χειρότερο όλων ήταν πως οι «κίτρινοι» δεν ήταν προετοιμασμένοι για την... οργισμένη αντίδραση των «πράσινων».

Οση φρεσκάδα και ενέργεια έβγαλε ο Παναθηναϊκός στο διάστημα 20'-25', άλλη τόση «θολούρα» και πνευματική αδυναμία έδειξε ο Αρης. Ισως το γεγονός ότι οι Θεσσαλονικείς κατάφεραν να πάνε το παιχνίδι στο πόντο να τους έκανε να πιστέψουν πως ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να ξαναφύγει και πριν καλά - καλά καταλάβουν το λάθος τους είχαν βρεθεί να κυνηγάνε μια διαφορά 15 πόντων.

Θεωρώ δεδομένο ότι η αγωνιστική διαφορά του Παναθηναϊκού και του Αρη δεν αντικατοπτρίζεται από τη τελική διαφορά. Σαφώς και οι διαφορές είναι μικρότερες. Αυτό ωστόσο που αντικατοπτρίζεται είναι ο τρόπος που έχουν μάθει οι δύο ομάδες να διαχειρίζονται το συναίσθημα. Ο Παναθηναϊκός... τρελάθηκε από την εικόνα στο β' 10λεπτο και μπήκε για να απαντήσει, ο Αρης υπερκτίμησε αυτό που έκανε και βρέθηκε στο καναβάτσο.

Υ.Γ1.: Πολύ μου άρεσε η διαχείριση του Τζόρτζεβιτς με τους «μικρούς» στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Οχι τόσο για το χρονικό σημείο που τους έβαλε, αλλά για το χρονικό σημείο που έβγαλε τον Παπαγιάννη για να επαναφέρει τον Κούζμιτς. Μόλις 1:30 πριν από το φινάλε με τη διαφορά στο +30, ο μικρός βγήκε και χειροκροτήθηκε και ο πρώην ΝΒΑεϊερ μπήκε για το λεπτό της αγγαρείας. Ηταν σα να λέει ο Τζόρτζεβιτς «όλοι είστε ίδιοι» και «μικρέ, μπαίνεις σιγά - σιγά στο rotation».

Υ.Γ2: Να είσαι 2.10, να ζυγίζεις 120-130 κιλά, να είσαι σε όγκο διπλάσιος από τον αντίπαλό σου και να «βουτάς» στο παρκέ για να κερδίσεις επιθετικό, τότε η τεχνική ποινή σου αξίζει και με το παραπάνω. Σε τέτοιες φάσεις, όταν δηλαδή ο ψηλός προσπαθεί με τον ώμο να βάλει τον αντίπαλο στο καλάθι, ο Ραντούλιτσα θα 'πρεπε με τον όγκο που διαθέτει να ακινητοποιείται σαν βράχος κι όχι να πέφτει σαν να είναι περιφερειακός με ύψος 1.80μ.

Υ.Γ3: Σωστή η απάντηση του Τζόρτζεβιτς στη συνέντευξη Τύπου για το ενδεχόμενο να αποκτηθεί παίκτης μέχρι το απόγευμα της Δευτέρας. «Δεν θα πάρουμε παίκτη απλά για να πάρουμε», είπε κι έχει δίκιο, αν πρόκειται για έναν πόιντ γκαρντ που απλά και μόνο θα βοηθάει στην προπόνηση και θα είναι απλά ο 6ος γκαρντ. Αν είναι να κάνει προσθήκη, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται παίκτη που θα δώσει 10-15 ποιοτικά λεπτά και θα μπορεί να προσαρμοστεί άμεσα. Τώρα, αν κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί σε τόσο μικρό διάστημα και σε συνάρτηση πάντα με τα χαμηλά οικονομικά δεδομένα έχει καλώς, διαφορετικά δεν υπάρχει λόγος προσθήκης...