Η Γεωργία λίγο έλειψε να την αναγκάσει να περιμένει κι άλλο, αλλά η Ολλανδία άντεξε στην τελευταία φάση και πανηγύρισε την πρώτη νίκη της σε τελική φάση μετά τις 10/6/87, αφού στην τελευταία συμμετοχή της είχε μετρήσει 0-5.

ΝΙΚΗΣΕ ΓΙΑΤΙ: Η Ολλανδία απώλεσε διαφορά 12 πόντων (35-47 στο 26' & 48-60 στο 31') κι είδε τη Γεωργία να την προσπερνά στα τελευταία λεπτά (66-65 στο 37'), αλλά μέχρι εκεί. Τα λάθη επί λαθών στοίχισαν μόνο στην τελευταία, η οποία σπατάλησε διπλή ευκαιρία στην τελευταία κατοχή.

ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ: Ο Σαρλόν Κλουφ του Ρεθύμνου (όπως κι ο Ρόλαντ Σάφτενααρ) έκανε τα πάντα για την Ολλανδία, αλλά χωρίς το καλάθι του Ρόμπιν Σμόλντερς στην τελευταία επίθεσή της τίποτα δε θα 'χε αξία.

ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ: Τα 3 επιθετικά ριμπάουντ ήταν όλη κι όλη η προσφορά του Βίκτορ Σανικίντζε στην επίθεση της Γεωργίας, αφού πέραν αυτών είχε 0/2 δίποντα, 0/3 τρίποντα και 1/2 ελεύθερες βολές, 6 αμυντικά ριμπάουντ, 2 κοψίματα και 4 λάθη σε 25:32.

ΦΑΣΗ-ΚΛΕΙΔΙ: Η Ολλανδία βρέθηκε να κυνηγά στο σκορ στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης, αλλά κατάφερε να επιστρέψει και να προηγηθεί με 72-68 λίγο πριν απ' την είσοδο στο τελευταίο λεπτό. Ο Σαρλόν Κλουφ με τρίποντο με... ταμπλό μείωσε σε 72-71 στα -44,2" και στην επόμενη κατοχή ο Ζάζα Πατσούλια έχασε τη μπάλα από παρεμβολή του Μοχάμεντ Κεράζι. Ο Ρόμπιν Σμόλντερς δε χαρίστηκε από μέση απόσταση για το 72-73 στα -17,9", ο Τζέικομπ Πούλεν προσπάθησε ν' απαντήσει, αστόχησε, αλλά μετά από αδυναμία των διαιτητών ν' αποφασίσουν ποιος ακούμπησε τελευταίος τη μπάλα η κατοχή παρέμεινε στην Ολλανδία (τζάμπολ & βελάκι), όπως και τα εναπομείναντα 11" της αναμέτρησης. Ο Μανούτσαρ Μαρκοϊσβίλι αστόχησε από μέση απόσταση κι αντί για ωραίος έγινε μοιραίος...

Τα δεκάλεπτα: 17-17, 26-36, 48-58, 72-73