Εδώ δεν πουλάμε διαβατήρια...

Εδώ δεν πουλάμε διαβατήρια...

bet365

O Νίκος Παπαδογιάννης καμαρώνει για την πολυπολιτισμική Εθνική Ελλάδας και χαίρεται που η Ομοσπονδία αντιστέκεται σθεναρά στο παζάρι των διαβατηρίων.


Στο μεθαυριανό προσκλητήριο της Εθνικής ομάδας εν όψει Ευρωμπάσκετ θα ακουστούν τα ονόματα των εκλεκτών του ελληνικού μπάσκετ. Μαθαίνω ότι προς το παρόν δεν υπάρχουν διαρροές, οπότε δηλώνω αισιόδοξος.

Μια 12άδα που θα στελεχώνεται λ.χ. από τους Σπανούλη, Καλάθη, Σλούκα, Ζήση, Μάντζαρη, Παπανικολάου, Περπέρογλου, Αντετοκούνμπο, Πρίντεζη, Καϊμακόγλου, Μπουρούση, Κουφό, έχει για σύνορο τον ουρανό.

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα επιστρέψει από τη Γαλλία με μετάλλιο, αλλά ουδείς θα θέλει να τη βρει στο διάβα της. Στην καλή της μέρα, θα είναι ικανή να νικήσει οποιονδήποτε, οπουδήποτε.

Εχουμε άφθονο χρόνο για να τα δούμε αυτά, με αφετηρία την Παρασκευή. Το δίμηνο που έρχεται θα έχει τη σφραγίδα της "επίσημης αγαπημένης", με άφθονα φιλικά εντός και εκτός Ελλάδας και με μία διοργάνωση στην οποία θα επιχειρηθεί η ολική επαναφορά.

Στον ορίζοντα αχνοφαίνονται και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2016. Η πρώτη εξάδα του Ευρωμπάσκετ μοιράζει εισιτήρια για το Ρίο (για το ζευγάρι του τελικού) ή για το Προολυμπιακό τουρνουά.

Στην περίοδο της χρεωκοπίας και του έμμεσου εξανδραποδισμού, η ισχυρή, συσπειρωμένη και μονιασμένη Εθνική ομάδα μπάσκετ είναι το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί στη μαύρη καθημερινότητα του Έλληνα...

Την προηγούμενη φορά που η Εθνική μας έπαιξε Ευρωμπάσκετ στο Ζάγκρεμπ (της ακόμη ενωμένης αλλά λίαν τεταραγμένης Γιουγκοσλαβίας), έφερε στις αποσκευές της μετάλλια. Όχι δώδεκα, αλλά έντεκα.

Η Ομοσπονδία αμέλησε να "δέσει" τον φάκελο του Τζον Κόρφα, ο οποίος αποκλείστηκε από την ομάδα την παραμονή των αγώνων, μετά από ένσταση των Γάλλων. Ο συμπαθής Τζόνι θα ήταν η ρεζέρβα του Γιαννάκη και του Γκάλη.

Ευτυχώς, δεν υπήρξε πρόβλημα με τον έτερο νεοσύλλεκτο Ελληνοαμερικανό. Ο Ντέιβιντ Στεργάκος έπαιξε κανονικά και ήταν πενταδάτος, δίπλα στους τέσσερις ευλογημένους σωματοφύλακες.

Η Εθνική Ελλάδας του 2015 θα είναι η πλέον "πολυπολιτισμική" της ιστορίας. Θα περιλαμβάνει πιθανότατα δύο γεννημένα και μεγαλωμένα στη χώρα μας τεκνό Αφρικανών μεταναστών (τα αδέλφια Αντετοκούνμπο), ένα παιδί ακραιφνώς ελληνικής οικογένειας εμιγκρέδων (τον Κώστα Κουφό) και ένα "αμερικανάκι" υιοθετημένο εκ γενετής και γαλουχημένο από Έλληνα πατέρα (Νικ Καλάθης).

Στα προηγούμενα Ευρωμπάσκετ έπαιξε και ο ομογενής Μάικ Μπράμος (από Ελληνοαμερικανό πατέρα και Αμερικανίδα μάνα), ενώ στο πρόσφατο Μουντομπάσκετ Εφήβων φόρεσε το εθνόσημο ο Τάιλερ Ντόρσεϊ, γεννημένος από Ελληνίδα μάνα αλλά πρωτάρης στα χώματα όπου μεγάλωσε ο παππούς του. Μεθαύριο μπορεί να δούμε και τον Ζακ Όγκαστ, που είναι παρόμοια περίπτωση αν και μοιάζει με Πολυνήσιο.

Ας μη ξεχνάμε, τέλος, τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη, του οποίου η μητέρα είναι Καμερουνέζα. Και τον Νέστορα Κόμματο, που σπάνια φόρεσε τη φανέλα των Εθνικών μας ομάδων.

Προσωπικά, αισθάνομαι υπέροχα όταν βλέπω αυτά τα παλικαράκια στην Εθνική Ελλάδας. Δεν με ενδιαφέρει αν μιλάνε τη γλώσσα ή όχι ούτε θα ψάξω αν τρέχει στις φλέβες τους αίμα ελληνικό ούτε με ενδιαφέρει το χρώμα του δέρματος.

Το ελληνόμετρο είναι για τους φαιούς και για τους φαιδρούς. Στα δικά μου μάτια, είναι όλοι τους Έλληνες όσο κι εγώ. Ίσως και περισσότερο.

Εδώ που τα λέμε, ούτε ο Νίκος Γκάλης μιλούσε ελληνικά όταν πρωτοήρθε στην πατρίδα του πατρός Γεωργαλή. Ως τότε, την γνώριζε μόνο από διηγήσεις. Μήπως να τον αμφισβητήσουμε και αυτόν;

Η Ομοσπονδία μετάνιωσε εκ των υστέρων για τη στάση της στην υπόθεση Τσακαλίδη (όπου βαφτίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες Έλληνας ένας απρόθυμος Ρώσος, με αμφιβόλου γνησιότητος έγγραφα, μόνο και μόνο "για το καλό της ομάδας") και τράβηξε τη διαχωριστική γραμμή εκεί όπου άλλες χώρες επιχειρούν ελιγμούς και επιδέξιες ντρίμπλες.

Η ελληνοποίηση παικτών που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις είναι σύννομη, μολονότι η νομοθεσία μας είναι στριφνή και δύσκαμπτη. Η Εθνική Γυναικών έχει υποστεί τα πάνδεινα από την αθάνατη γραφειοκρατία, στην προσπάθειά της να ντύσει στα μπλε π.χ. την Κέιτι Ντάγκλας, παντρεμένη εδώ και 9 χρόνια με συμπατριώτη μας...

Εάν είχε αποφασιστεί διαφορετική πολιτική, θα έπαιζε από καιρό στην Εθνική Ανδρών ο Μάικ Μπατίστ. Και γιατί όχι; Μήπως δεν το δικαιούται; Δεν θα ήταν επί χρήμασιν η ελληνοποίησή του, όπως τόσες και τόσες άλλες.

"Όχι", αποφάσισαν οι ιθύνοντες της Ομοσπονδίας. Έλληνες εκ μετεγγραφής, εμείς δεν θέλουμε.

Τον Βεζένκοφ, που είναι δικό μας παιδί, αυτόν ναι, θα τον θέλαμε ευχαρίστως. Αλλά ο θαυματουργός Σάσα επέλεξε την Εθνική Βουλγαρίας, με την οποία μεγαλούργησε κάποτε ο πατέρας του.

Η FIBA τηρεί ευλαβικά τον κανόνα του ενός (και μόνο ενός) "νατουραλιζέ" ανά Εθνική ομάδα, αλλά η εύπλαστη νομοθεσία πολλών χωρών έχει πυροδοτήσει χορό γελοιότητας.

Αποκλείεται να λησμονήσατε την φαιδρή περίπτωση του Μπο ΜακΚάλεμπ, που έγινε Σκοπιανός χωρίς να πατήσει ποτέ το πόδι του στα Σκόπια. Ακόμα μας τσούζει, εκείνη η ήττα του 2011 στο Αλίτους.

Ο προπονητής Αλεξάντερ Τζίκιτς (που απολύθηκε αιφνιδιαστικά σήμερα) κάλεσε στη φετινή προετοιμασία όχι μόνο τον "Μακαλεμπόφσκι", αλλά και τον Αμερικανό σέντερ Ρίτσαρντ Χέντριξ. Ένας από τους δύο θα βρεθεί αντιμέτωπος με τους Έλληνες διεθνείς στην πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ.

Ταυτόχρονα, οι Σλοβένοι θα εμφανίσουν στα πράσινα τον Μπράιαντ Ντάνστον, ναι, αυτόν του Ολυμπιακού, αρκεί να τελεσιδικήσουν έγκαιρα οι διαδικασίες. Τις προάλλες κυκλοφόρησε ότι προσφέρεται να δώσει στον Ντάνστον το δικό της διαβατήριο η ...FYROM.

Στον ίδιο Όμιλο, του Ζάγκρεμπ, θα εμφανιστούν ο "Κροάτης" Όλιβερ Λαφαγιέτ του Ολυμπιακού (αντί του Ντόντεϊ Ντρέιπερ) και ο "Γεωργιανός" Tζέικομπ Πούλεν, γνωστός από τη Μπαρτσελόνα (αντί του Ρίκι Χίκμαν).

Οι Ισραηλινοί θα έχουν για βασικό σέντερ τον πασίγνωστο Ντ'Ορ Φίσερ, o oποίος έπαιξε δύο χρόνια στη Μακάμπι στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας. Οι Πολωνοί τρέχουν για να ετοιμάσουν τα χαρτιά του τέως "πράσινου" Έι Τζέι Σλότερ.

Η Ουκρανία κάλεσε τον Τζερόμ Ραντλ (της Eσκισεχίρ) και άφησε στο ...Κίεβο τον περυσινό Που Τζέτερ. Η Βοσνία έχει τον Άλεξ Ρένφρο της Άλμπα. Η Τουρκία έδωσε φέτος τα ηνία στον αστέρα της πρωταθλήτριας Καρσίγιακα (και πλέον της Φενέρ) Μπόμπι Ντίξον. Στο εξής θα τον φωνάζουν Αλί Μοχάμεντ!

Η Γερμανία προσπέρασε τον Κέιμαν, αλλά περιμένει το "yes" της FIBA για τον "Αρειανό" γκασταρμπάιτερ Άντον Γκάβελ, ο οποίος έπαιξε σε 4 διεθνείς διοργανώσεις με την Εθνική Σλοβακίας, αλλά έκανε αίτηση για αλλαγή μπασκετικής υπηκοότητας.

Η Ισπανία, που έχει μετατρέψει την "ισπανοποίηση" σε επιστήμη με αφετηρία τις μικρές ηλικίες, προτίμησε αυτή τη φορά τον Νίκολα Μίροτιτς αντί του Σερζ Ιμπάκα. Άδικα τον περίμεναν οι Μαυροβούνιοι, τον αστέρα των Μπουλς.

Προσπάθησαν, μάλιστα, οι Ισπανοί να βγάλουν διαβατήριο και στον Ντομάντας Σαμπόνις, ο οποίος μεγάλωσε σε ισπανικό έδαφος και μιλάει σπασμένα τα λιθουανικά. Σκεφτείτε το λίγο, αυτό το τελευταίο: ο γιος του Σαμπόνις, να παίζει στην Εθνική Ισπανίας! Ο μικρός είπε "νιετ" και η υπόθεση αρχειοθετήθηκε.

Aς μην ανοίξουμε καλύτερα συζήτηση και για τους νόμιμους κατόχους διπλής υπηκοότητας, όπως οι "ερυθρόλευκοι" Ντάνιελ Χάκετ (Ιταλία) και Ματ Λοτζέσκι (Βέλγιο). Αυτές οι περιπτώσεις είναι παρόμοιες με των δικών μας ομογενών.

Εκτός της Ελλάδας, υπάρχουν και άλλες χώρες που αντιστέκονται, με πρώτες τη Λιθουανία και τη Σερβία. "Θα αποχωρήσω από την Εθνική, αν φέρουν νατουραλιζέ", απείλησε ο Μίλος Τεοντόσιτς.Τα τελευταία χρόνια σταμάτησε τις ταρζανιές και η Ρωσία, η οποία βεβαίως χρωστάει το χρυσάφι του 2007 σε εκείνο το καλάθι του Τζέι Αρ Χόλντεν.

Οι Γάλλοι φτιάχνουν ομάδα χάρη στις αποικίες, ενώ στο τιμόνι τους κάθεται ένα παιδί τεσσάρων πατρίδων (Τόνι Πάρκερ). Οι Τούρκοι στελεχώθηκαν επί χρόνια από τουρκοποιημένους Βαλκάνιους (Τούρκογλου, Τουρκτσάν, Πρέλτζιτς) και Υπερκαυκάσιους (τον Ιλιάσοβα, που θα παίξει και φέτος). Και πάει λέγοντας και κλαίγοντας.

Σημεία των καιρών, θα πείτε. Οι κοινωνίες έχουν αλλάξει πολύ σε σχέση με τη δεκαετία του '80 και του '90, πόσω μάλλον του '70. Εδώ που τα λέμε, προτιμότερη η "νόθευση", από τους εθνικισμούς. Και πολύ πιο ακίνδυνη.

Aν είναι να γίνουν οι αθλητικές διοργνώσεις οχήματα για τις πολιτικές φιλοδοξίες των λαών, καλύτερα να τις καταργήσουμε, πριν ζήσουμε νέο 1936...

Εγώ, τουλάχιστον, χαίρομαι περισσότερο την ποδοσφαιρική Εθνική Γερμανίας με τους πολλούς εμιγκρέδες δεύτερης και τρίτης γενιάς, παρά τα φασιστοειδή που λερώνουν τα γήπεδα -αγωνιστικούς χώρους και εξέδρες- σε κάτι Κροατίες, Αλβανίες, Ουκρανίες και Σερβίες.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Παπαδογιάννης
Νίκος Παπαδογιάννης

Ανέμων, υδάτων και ακραίων καιρικών φαινομένων το ανάγνωσμα. Μπήκατε στο λημέρι του μπάσκετ, αλλά κινδυνεύετε να διαβάσετε ό,τι άλλο βρέξει ο ουρανός. Το πορτοκαλί ένδυμα υποχρεωτικό, το χαμόγελο προαιρετικό. Εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, ούτε κρύβουμε λόγια. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν σας αρέσουν, αφήστε τα έγχρωμα γυαλιά στην είσοδο και κοπιάστε. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε κι άλλες.

Μοναδικός απαράβατος κανόνας είναι ότι όλα επιτρέπονται.