Το καλοκαίρι του 2011, όταν και αποφάσισε να “κρεμάσει” τη φανέλα του, είχε περάσει μία τόσο δύσκολη χρονιά στον Άρη, που το τέλος της καριέρας του, ήρθε σαν “λύτρωση” και σαφώς ευκολότερα απ' όσο περίμενε. Το μεγαλύτερο κομμάτι της πορείας του μέσα στα γήπεδα, όμως, το πέρασε στο κλειστό του ΟΑΚΑ με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Από το 2003 έως και το 2009, ο Νίκος Χατζηβρέττας, κατέκτησε 6 συνεχόμενα πρωταθλήματα και 5 Κύπελλα Ελλάδας και ευτύχησε να στεφθεί 2 φορές (2007 & 2009) πρωταθλητής Ευρώπης. Έπαιξε σε πάρα πολλά ντέρμπι “αιωνίων” και ξέρει καλά, πόσο σημαντική είναι η δύναμη της έδρας. Το gazzetta.gr συνομίλησε με τον 37χρονο παλαίμαχο διεθνή γκαρντ, που πλέον προπονεί νέα παιδιά στην ακαδημία “GBA” που διατηρεί στην Θεσσαλονίκη μαζί με τους παλιούς συμπαίκτες του Δημήτρη Διαμαντίδη και Λάζαρο Παπαδόπουλο και τον Κώστα Χαραλαμπίδη και σας παρουσιάζει την δική του προσέγγιση γύρω από το εφετινό “crash-test” των δύο κορυφαίων ελληνικών ομάδων.

«Είναι ασταθής και σαν ομάδα, ψάχνεται! Αλλά αυτό είναι λογικό γιατί πάει να στήσει κάτι καινούριο και βασίζεται σε νεανικό κορμό... Μια τέτοια απόφαση επιφέρει κι ένα κόστος συνήθως στα αποτελέσματα σε αγώνες που παλιότερα είχε συνηθίσει να κερδίζει. Τώρα, έχει σκαμπανεβάσματα και σε ένα ματς μπορεί να κερδίζει την ΤΣΣΚΑ και στο άλλο να χάνει από την Άλμπα και την Ζαλγκίρις! Για να χτίσεις μία ομάδα με υψηλή προοπτική, πρέπει να βάλεις τους ταλαντούχους νέους παίκτες στη φωτιά και αν χρειαστεί, να τους αφήσεις να “φάνε” τα μούτρα τους για να αποκτήσουν τις εμπειρίες που στο μέλλον θα τους βοηθήσουν να είναι αποτελεσματικοί...»

«Εννοείται, αφού εδώ και περισσότερα από 10 χρόνια, το πρωτάθλημα είναι υπόθεση δύο ομάδων και τα πάντα κρίνονται από την κατάσταση των “αιωνίων αντιπάλων” στη χρονική στιγμή των τελικών! Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ο Ολυμπιακός φαίνεται πιο σταθερός, έχει υψηλή αυτοπεποίθηση από την επιτυχημένη πορεία του στην Ευρωλίγκα και την πρόκριση του στο F4 και έχει βρει ένα σταθερό κορμό Ελλήνων παικτών την τελευταία τετραετία, έχει κατακτήσει δύο ευρωπαϊκούς τίτλους, οπότε δείχνει να έχει ένα προβάδισμα. Πάντα, όμως, αυτά τα ντέρμπι έχουν μία δική τους ιδιαιτερότητα και πολλές φορές το αποτέλεσμά του εξαρτάται από πολλούς παράγοντες...»

«Ακριβώς! Σπάνια αυτά τα ματς έχουν κριθεί με βάση το πως ήταν οι δύο ομάδες πριν από το τζάμπολ! Συνήθως, κάποιος αστάθμητος αγωνιστικός παράγοντας παίζει ρόλο σε συνδυασμό φυσικά και με την ώθηση που δίνει η έδρα...»

«Αυτό προσθέτει μία επιπλέον πίεση κι ένα βάρος στον γηπεδούχο, αλλά έτσι όπως έχει γίνει το μπάσκετ πλέον, η διαφορά των επτά πόντων, δεν είναι και τίποτε το σπουδαίο... Καλύπτεται και μαζεύεται μέσα σε ελάχιστο χρόνο... Προσωπικά, θα έδινα ένα μικρό προβάδισμα στον Παναθηναϊκό, γιατί ο Ολυμπιακός έχει δείξει ότι επηρεάζεται περισσότερο στο ΟΑΚΑ, απ' ότι οι “πράσινοι” στο ΣΕΦ... Μπορεί οι “ερυθρόλευκοι”να έχουν αποκτήσει τη νοοτροπία του νικητή στην Ευρώπη, στην Ελλάδα όμως, δεν έχουν δείξει την ίδια σταθερότητα... Φέτος, πάντως, οφείλω να αναγνωρίσω ότι παρουσιάζονται πιο μαχητικοί γι' αυτό και πιστεύω ότι όποια ομάδα και να πάρει το πλεονέκτημα της έδρας, θα δούμε τους πιο αμφίρροπους τελικούς. Απλά, οι “πράσινοι” θα είναι αρκετά πιο “φρέσκοι” γιατί δεν θα μπουν στην ψυχοφθόρα διαδικασία του φάϊναλ-φορ κι έτσι θα είναι πιο χαλαροί και θα έχουν περισσότερο χρόνο να προετοιμαστούν για την μάχη του τίτλου.»

«(Γελάει!!!)... Δεν μπαίνω πολύ στην διαδικασία να το σκέφτομαι γιατί έτσι συνειδητοποιώ πόσο γρήγορα τρέχει ο χρόνος! Δε λέω, έχουμε περάσει φανταστικές στιγμές σ' αυτό το γήπεδο, στιγμές που δεν διαγράφονται από τη μνήμη... Πέρασαν όμως και τώρα χαιρόμαστε τους νεότερους που βαδίζουν στα χνάρια μας... Ο Παππάς, ο Γιάνκοβιτς και ο Μποχωρίδης με τον οποίο ήμουν συμπαίκτης στον Άρη, έχουν όλα τα φόντα να συνεχίσουν την σπουδαία παράδοση του Παναθηναϊκού...»

Ο 31χρονος πρώην διεθνής φόργουορντ, που δείχνει να έχει ξεπεράσει τους σοβαρούς τραυματισμούς που τον ταλαιπώρησαν για τρία χρόνια στο γόνατο και έχει κάνει μία νέα αρχή με τη φανέλα της Α.Ε. Νέας Κηφισιάς, αγωνίστηκε για 7 χρόνια (2005-2012) στον Ολυμπιακό. Πρόλαβε να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα και δύο Κύπελλα Ελλάδας καθώς και την Ευρωλίγκα του 2012 και “έφαγε με το κουτάλι” τις μάχες των “αιωνίων αντιπάλων” σε Α1 Κατηγορία, Κύπελλο και Ευρωλίγκα. Η άποψη του Παναγιώτη Βασιλόπουλου, μάλιστα, ίσως έχει ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα γιατί είναι εν ενεργεία και φέτος έχει παίξει αντίπαλος και με τις δύο ομάδες, από μία φορά.

«H αλήθεια είναι ότι στα μέσα του Top-16, εκεί που τραυματίστηκε ο Βασίλης (σ.σ.: Σπανούλης) και η ομάδα έκανε μία “κοιλιά”, φοβήθηκα ότι η απώλεια του πλεονεκτήματος έδρας θα συνδυαστεί και με αποκλεισμό από το F4! Όπως φάνηκε στην πορεία, όμως, αυτά τα παιδιά έχουν γαλουχηθεί στα δύσκολα από τη συνεργασία τους με τον “Ντούντα” και τον coach Μπαρτζώκα, που βλέπεις τις αντίπαλες ομάδες να κερδίζουν με 10 πόντους τον Ολυμπιακό και να φοβούνται! Τι να λέμε τώρα; Δεν είναι καθόλου εύκολο να κερδίσει κανείς την Μπαρτσελόνα τρεις συνεχόμενες φορές μέσα σε μία εβδομάδα... Όλοι ήταν πάρα πολύ συγκεντρωμένοι, ήξεραν πολύ καλά τι ήθελαν μέσα στο γήπεδο και βρήκαν τον τρόπο να αντιδράσουν σωστά, ακόμη και όταν οι Καταλανοί έδειχναν ικανοί να κάνουν το break!»

«Υπάρχει δόση αλήθειας γι' αυτό αλλά, κατά την άποψή μου, όλη αυτή η κατάσταση άρχιζε λόγω της γκρίνιας και της φαγούρας που υπήρχε όλη την εβδομάδα γύρω από τους διαιτητές του αγώνα! Δηλαδή, μοιραία το μυαλό όλων μας “χαλούσε” από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, πριν καν μπούμε στο γήπεδο για προθέρμανση. Παρατηρώντας τον εφετινό Ολυμπιακό και ειδικότερα με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο στον πάγκο, βλέπω ότι αυτό το φαινόμενο δεν υπάρχει πια... Είναι εμφανές ότι οι δικλείδες προστασίας γύρω από την ομάδα, λειτουργούν πολύ αποτελεσματικά και αυτό φαίνεται στην ψυχολογία των παικτών... Βλέπεις τον Βασίλη, τον Γιώργο, τον Βαγγέλη και τον Κώστα με πόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση παίζουν και πόσο εύκολα παίρνουν δύσκολα και κρίσιμα σουτ... Αυτό σημαίνει ότι ο προπονητής έχει βάλει κάποιες αρχές και μέσα από τη σωστή λειτουργία της ομάδας, έχει δώσει κάποιες ελευθερίες... Όλοι κάνουν λάθη, αλλά πολλές φορές και το λάθος είναι χρήσιμο γι' αυτό και ο coach Σφαιρόπουλος το επιβραβεύει... »

«Κοίτα, μετά απ' αυτό που έγινε και με τον Γκιστ, νομίζω πως ναι! Αλλά αυτό δε λέει κάτι, γιατί μπορεί η διαφαινόμενη απουσία του Αμερικανού να συσπειρώσει τους παίκτες του Παναθηναϊκού και σε συνδυασμό με την υποστήριξη του κόσμου, που θα γεμίσει το γήπεδο, να τους δώσει μεγάλη ώθηση. Δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε, όμως, ότι ο Ολυμπιακός έχει βρει ρυθμό και μεγάλη αυτοπεποίθηση και ο Γκιστ, λόγω της ενέργειας και της εκρηκτικότητας που βγάζει σε άμυνα κι επίθεση, θα ήταν ένα παράγοντας που θα εξισορροπούσε πολύ τα πράγματα. Κακά τα ψέματα, είναι κομβικός παίκτης...»

«Στη νοοτροπία με την οποία θα μπει στο γήπεδο ο Ολυμπιακός! Εκτιμώ ότι δεν πρόκειται να σταθεί στην απουσία του και θα προετοιμαστεί για το παιχνίδι, χωρίς να αλλάξει την τακτική του... Δηλαδή θα κάνει τα πράγματα που έχει προγραμματίσει να δοκιμάσει, θεωρώντας ότι ο Αμερικανός θα παίξει κανονικά. Έτσι πρέπει να κάνουν οι μεγάλες ομάδες... Δηλαδή πρέπει να αποφύγει το λάθος, που κάναμε το 2006 στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας... Μετά τον θρίαμβο επί των Ηνωμένων Πολιτειών και τον τραυματισμό του Πάου Γκαζόλ, θεωρήσαμε ότι θα φτάσουμε εύκολα στη νίκη επί της Ισπανίας και στον τελικό, βρεθήκαμε προ απροόπτου!»

«Έχει μεγάλο χαρακτήρα σαν ομάδα! Σκεφτείτε ότι έχει κάνει ένα νέο ξεκίνημα, αρχίζοντας ουσιαστικά από το μηδεν... Εκτός του Μήτσου (σ.σ.: Διαμαντίδης) και του Φώτση, κανένα από τα υπόλοιπα παιδιά δεν είχαν ξαναπαίξει σ' αυτό το επίπεδο κι όμως, βλέπεις ότι μέσα από την σκληρή προπόνηση και τη δουλειά, κατόρθωσαν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας... Σίγουρα σ' αυτό έχει παίξει μεγάλο ρόλο η παρουσία του Διαμαντίδη, ο οποίος δείχνει τον δρόμο στους νεότερους, ωστόσο, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει πλέον να αναζητήσει έναν νέο ηγέτη, γιατί τα χρόνια περνάνε και σε λίγο καιρό ο Δημήτρης θα σταματήσει...»