Πλέον μετρά μόνο η νίκη και όχι το καλό μπάσκετ

Ο Ολυμπιακός πήρε μία πολύ σημαντική νίκη επί της Ουνικάχα όχι τόσο για το γεγονός πως απολαμβάνει μόνος του την κορυφή του ομίλου του, αλλά γιατί νίκησε χωρίς να παίξει καλά.

Σε αυτό το επίπεδο καλό είναι να γνωρίζουμε πως οι ομάδες έχουν στόχο σε τρεις διαφορετικές περιόδους «φόρμας». Είναι αδύνατο να παίζουν στα… κόκκινα κάθε ματς που περνάει. Ο Ολυμπιακός περίπου στο ματς με τη Νίζνι ολοκλήρωσε τον δεύτερο κύκλο «φορμαρίσματος» και ακολουθεί άλλο ένα στα μέσα Απριλίου και μετά.

Αυτό φυσικά δε σημαίνει πως τον Μάρτιο η ομάδα θα σέρνεται, όμως σίγουρα οι περιπτώσεις που θα παίζει σούπερ (όπως έκανε τον Ιανουάριο) θα είναι λίγες.

Με την ΑΕΚ, με την Ουνικάχα, με τα Τρίκαλα που ακολουθούν, ενδεχομένως και στο Μιλάνο η ομάδα δε θα είναι αυτή που περιμένουμε.

Φυσικά τα συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα είναι στοχευμένα από το προπονητικό team και βασισμένα στο αγωνιστικό πρόγραμμα του Top 16 .

Όσοι λοιπόν περιμένετε μπασκετάρα καλύτερα να το ξεχάσετε για τον επόμενο 20ήμερο τουλάχιστον.

Σημασία πλέον έχει να νικάει η ομάδα κι ας είναι και με έναν πόντο που λέει ο λόγος… Και την Ουνικάχα τη νίκησε με ικανοποιητικό μπάσκετ στο δεύτερο ημίχρονο.

Το παιχνίδι ξεκίνησε πολύ λάθος και στις δύο πλευρές του γηπέδου.

Στην επίθεση ήταν τραγικό διότι έγιναν 5 σουτ τριών πόντων στις 6 πρώτες επιθέσεις. Αστοχία και λανθασμένος τρόπος να μπεις στον ρυθμό ενός αγώνα.

Στην άμυνα οι περιφερειακοί έπαιζαν καλά, αλλά στη ρακέτα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οι 14 από τους 17 πόντους της Μάλαγα ήταν κάτω από το καλάθι του Ολυμπιακού, είτε φάσεις 1on1, είτε διαβάζοντας τα miss match που δημιουργούνταν κυρίως με τον Κάλεμπ Γκριν.

Στη συνέχεια το παιχνίδι του Ολυμπιακού έγινε πιο ορθολογικό και το τελευταίο δεκάλεπτο μου έδινε την εντύπωση πως… μέχρι τώρα να έπαιζαν οι δύο ομάδες το αποτέλεσμα δε θα άλλαζε.

Βέβαια για να αλλάξει η εικόνα του Ολυμπιακού χρειάστηκαν τα σουτ του Λοτζέσκι στην τρίτη περίοδο, η επιθετική δεινότητα του Βασίλη Σπανούλη τόσο σε εκτέλεση όσο και δημιουργία, δύο μακρινά σουτ του Σλούκα, πέντε συνεχόμενοι πόντοι του Γιώργου Πρίντεζη με την έναρξη της τελευταίας περιόδου και η επιστροφή στα παρκέ του Μπράιαντ Ντάνστον. Ο Αμερικανός μετά από αρκετό καιρό έκανε σπουδαία δουλειά με 6 πόντους και 9 ριμπάουντ.

ΥΓ: Η νίκη της Φενέρ δε μου άρεσε ως αποτέλεσμα αφού πλέον μπήκε γερά στο κόλπο για το πλεονέκτημα έδρας για το οποίο (αν νικούσαν οι Ρώσοι) πολύ δύσκολα θα το έχανε ο Ολυμπιακός. Πλέον η νίκη σε 15 μέρες στο ΣΕΦ επί της Φενέρ θα το «κλειδώσει» και σε περίπτωση ήττας το πράγμα θα μπερδευτεί.

ΥΓ2 : Η άμυνα του Μάντζαρη στο πρώτο πεντάλεπτο της αναμέτρησης πάνω στον Γκρέιντζερ ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ! Φτιάχνεις dvd και τη μοιράζεις να διδάσκεται. Τόσο απλά. Η άμυνα του Μάντζαρη στο τελευταίο πεντάλεπτο πάνω στον Μάρκοβιτς ήταν πολύ κακή! Θέλουμε αυτή του πρώτου πενταλέπτου εννοείται.

ΥΓ 3: Ο Μιχάλης Τσαϊρέλης έβγαλε ενέργεια στα λίγα λεπτά που αγωνίστηκε και ήταν θετικός στην άμυνα. Επιθετικά δεν ήξερε πώς να κινηθεί και κυρίως που να κινηθεί, αλλά αυτό είναι φυσιολογικό μιας και βρίσκεται λίγο καιρό στην ομάδα.

ΥΓ 4: Επιτέλους καλό παιχνίδι ο Ντάνστον, ειδικά η δουλειά που έκανε στα ριμπάουντ.

ΥΓ 5: Ο Ολυμπιακός είναι ένας και αδιαίρετος. Με ενοχλεί όταν φίλοι της ομάδας εξάρουν το τμήμα μπάσκετ όταν το ποδόσφαιρο δεν τα πηγαίνει καλά. Όπως και το αντίθετο φυσικά. Δεν υπάρχει μπάσκετ, ποδόσφαιρο, βόλεϊ, κλπ… Υπάρχει Ολυμπιακός.

ΥΓ6: Η περίπτωση του Γιώργου Πρίντεζη χρίζει ιατρικής μελέτης. Από το νοσοκομείο με γαστρεντερίτιδα στο σπίτι με ορούς και από εκεί 3 κιλά ελαφρύτερος και εμφανώς με αδύναμο οργανισμό, στο γήπεδο για 13 πόντους και τρομερή άμυνα. Στα λεξικά δίπλα στο «κατάθεση ψυχής» βάλτε μια φωτογραφία του.