Η μοναξιά του Γιάνκοβιτς και οι λεπτομέρειες που έκριναν το ντέρμπι

Με το «δεν έγινε τίποτα, αλλά μπορούσαμε» έφυγε ο Παναθηναϊκός από το ΣΕΦ και η αλήθεια είναι πως έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι θα μπορούσαν οι «πράσινοι» να είχαν «κλειδώσει» από τώρα την πρωτιά.

Οταν ο Διαμαντίδης τελειώνει με 7 πόντους και μόλις 3 ασίστ, ο Φώτσης «κολλάει» στους 5π. σε μόλις 14:42 λεπτά συμμετοχής και παίκτες «κλειδιά» κινούνται σε ρηχά νερά, τότε το -6 και μάλιστα με τον τρόπο που σημειώθηκε αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση και επιτρέπει δεύτερες σκέψεις για το τι θα μπορούσε να συμβεί, αν ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος κατά 20%.

Το επισημάναμε και στο προαναγγελτικό blog πως το «κλειδί» για τον Παναθηναϊκό θα είναι η φροντ λάιν και από την στιγμή που ο Μαυροκεφαλίδης έκανε το παραπάνω βήμα, ο Ιβάνοβιτς είχε την πολυτέλεια να προστατεύσει τον Μπατίστα που φορτώθηκε νωρίς - νωρίς με φάουλ.

Επί της ουσίας, ο Παναθηναϊκός έμεινε στο ματς γιατί πήρε λύσεις από τον Λουκά και δεύτερον γιατί είχε έναν εξαιρετικό Σλότερ που δεν θύμιζε σε τίποτα τους Αμερικανούς που πνίγονται σε μια κουταλιά νερό στο πρώτο εκτός έδρας ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού ή Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού.

Οι «πράσινοι» το 'χασαν στις λεπτομέρειες, για παράδειγμα στο πολύ κακό διάστημα της γ' περιόδου, όταν είδαν τη διαφορά να εκτοξεύεται στο -13, στο εύκολο σουτάκι του Μαυροκεφαλίδη από τα τρία μέτρα στα τελευταία δευτερόλεπτα, ενδεχομένως και από το φάουλ που έκαναν στον Σπανούλη, όταν αυτός προσπαθούσε να περάσει το κέντρο και ο Διαμαντίδης... ούρλιαζε στους συμπαίκτες του για την επιλογή τους.

Η αλήθεια είναι πως συνολικά ο Ολυμπιακός πατούσε καλύτερα στο παρκέ, είχε περισσότερες λύσεις, πρώτα απ' όλα σε ποσότητα και μετά σε ποιότητα. Για παράδειγμα, όσο δεν φάνηκε η «τρύπα» στη θέση «5» με τον Μαυροκεφαλίδη να παίζει για δύο και να καλύπτει και τον Ράιτ, άλλο τόσο φάνηκε το κενό στη θέση «3» που φωνάζει βεβαίως από το ξεκίνημα της περιόδου.

Ο Γιάνκοβιτς είναι απελπιστικά μόνος σ' αυτή τη θέση και ήταν πολύ φυσιολογικό ο Σφαιρόπουλος να δώσει εντολή για να «χτυπηθεί» αυτή η αδυναμία του Παναθηναϊκού. Από την πρώτη φάση ο Ντάρντεν πήγε να βάλει πλάτη, τον ακολούθησε ο Λοτζέσκι, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που Ολυμπιακός δημιούργησε καταστάσεις μέσα από τη ρακέτα με τον παίκτη στη θέση «3».

Η προσφορά των σμολ φόργουορντ του Ολυμπιακού σε σχέση με τους αντίστοιχους (τον εξής έναν δηλαδή...) του Παναθηναϊκού αποτυπώνεται εν μέρει στη στατιστική. Τα δύο «τριάρια» των «ερυθρόλευκων» τελείωσαν συνολικά με 21 πόντους και 5 ριμπάουντ, έναντι 12 πόντων και 2 ριμπάουντ του Παναθηναϊκού, χωρίς βεβαίως να καταγράφεται η συνολική προσφορά των σμολ φόργουορντ στις αλληλοκαλύψεις της άμυνας ή στον τρόπο λειτουργίας της επίθεσης.

Ο Ιβάνοβιτς προσπαθούσε να αντιτάξει χαμηλά σχήματα (π.χ. Σλότερ, Μπλουμς, Παππάς), χρησιμοποίησε τον Γιάνκοβιτς περισσότερο από κάθε άλλον παίκτη, αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι θέμα ποσότητας κι όχι θέμα ποιότητας. Και μην ξεχνάμε, ότι ο Σφαιρόπουλος περιμένει και την επιστροφή του Παπαπέτρου που σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός θα έχει μια επιπλέον λύση στη θέση αυτή.

Το δεύτερο είναι πως ο Ολυμπιακός βρήκε λύσεις από παίκτες του πάγκου, όπως για παράδειγμα τον Λαφαγιέτ που σε κρίσιμο σημείο «φώναξε» παρών, σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό που προδόθηκε σ αυτόν τον τομέα.

Για παράδειγμα, ο Μπλουμς κι ο Παππάς δεν είχαν αυτή τη φορά επαφή με το αντίπαλο καλάθι, ενώ ο Νέλσον είχε θετική παρουσία συνολικά, αλλά θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει πιο επιθετικός και να απειλεί από τα 6,75μ. Η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν στα δύο μέτρα, ρισκάροντας στο μαρκάρισμά του, αλλά ο ίδιος είναι υποχρεωμένος να σουτάρει, γιατί διαφορετικά... δουλεύει για την αντίπαλη άμυνα κι όχι για την ομάδα του.

Ανεξάρτητα αν το σουτ θα είναι εύστοχο, άλλωστε ουδέποτε φημιζόταν για τα καλά ποσοστά του, η υποχρέωση του Νέλσον είναι να «τιμωρεί» το ρίσκο κι αν δεν επιχειρεί το σουτ, τότε δικαιώνει απόλυτα τον αντίπαλο προπονητή που έχει πάρει την απόφαση.

Το τρίτο σημείο, αν κι αυτό δεν επηρέασε την εξέλιξη του συγκεκριμένου αγώνα, αφορά στη φροντ λάιν του Παναθηναϊκού. Ο Μπατίστα ξεκίνησε εξαιρετικά, αλλά κάθισε πολύ στον πάγκο (δικαιολογημένα) μετά τα δύο γρήγορα φάουλ κι όταν επέστρεψε άργησε να μπει στο πνεύμα του αγώνα.

Ο Ράιτ χρησιμοποιήθηκε όλα κι όλα 21 δευτερόλεπτα μ' ό,τι συνεπάγεται αυτό τη δεδομένη χρονική στιγμή. Δεν βγαίνει η σεζόν με δύο «ψηλούς», επομένως ή θα πρέπει ο Παναθηναϊκός να τον εμπιστευτεί ή να προχωρήσει στην αντίκατάστασή του, ώστε να έχει μια τρίτη λύση για αυτά τα 7-8 ποιοτικά λεπτά που είναι απαραίτητα σε κάθε μεγάλη ομάδα και αυτή τη στιγμή λείπουν από τον Παναθηναϊκό.

Υ.Γ1.: Εκπληκτικός Λάζαρος Παπαδόπουλος στον σχολιασμό του αγώνα από τον ΟΤΕTV. Ενας άνθρωπος που δεν περιορίζεται στα τετριμένα, κάνει μπασκετική ανάλυση χωρίς να κουράζει, εξηγώντας στους αδαείς και αναλύοντας στους πιο μυημένους.

Υ.Γ2: Εχουμε φτάσει να λέμε «μπράβο» για το αυτονόητο, αλλά τι να κάνουμε εδώ που έχουμε φτάσει... Μπράβο λοιπόν στον Χριστοδούλου που σταμάτησε για αρκετή ώρα τον αγώνα για τα υβριστικά συνθήματα στον Διαμαντίδη. Πρέπει να συμβαίνει σε κάθε παιχνίδι, ακόμη κι αν η ατμόσφαιρα είναι ήρεμη, όπως ήταν αυτή τη φορά στο ΣΕΦ. Το ίδιο ακριβώς ας ελπίσουμε πως θα συμβεί και στο ΟΑΚΑ.