Τα τελευταία πέντε χρόνια, ήταν αχώριστοι και περνούσαν τις περισσότερες ώρες της ημέρας μαζί, συζητώντας και αναλύοντας τα λάθη της ομάδας τους, καταστρώνοντας την προετοιμασία του “δικεφάλου του Βορρά” για τα επόμενα παιχνίδια και εκπληρώνοντας όλες τις υποχρεώσεις που περιλαμβάνει ο ρόλος του προπονητή και του άμεσου συνεργάτη του... Το περασμένο καλοκαίρι, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για τον βοηθό να αρπάξει την ευκαιρία που του δόθηκε να εργαστεί ως head-coach στο νεοφώτιστο Κόροιβο Αμαλιάδας και μοιραία οι δρόμοι τους χώρισαν.

Ο λόγος για τον έμπειρο τεχνικό του ΠΑΟΚ, Σούλη Μαρκόπουλο, που στο σαββατιάτικο (01/11) παιχνίδι πρωταθλήματος, κλήθηκε να αντιμετωπίσει την ομάδα του 32χρονου γιου του, Χάρη, ένα συναπάντημα που του προκάλεσε ένα πρωτόγνωρο “κοκτέϊλ” συναισθημάτων που και ο ίδιος δεν περίμενε να βιώσει! Ο 65χρονος προπονητής που πέρυσι αναδείχτηκε προπονητής της χρονιάς, μίλησε στο gazzetta.gr για το πιο περίεργο ματς της καριέρας του, ενώ ο γιος του Χάρης Μαρκόπουλος, λιγότερο ομιλητικός,

«Το πιο περίεργο συναίσθημα που έχω νιώσει!»
«Το συναίσθημα που αισθάνθηκα ήταν ίσως το πιο περίεργο που έχω νιώσει σε αγώνα μπάσκετ και πραγματικά μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να το εκφράσω και να το περιγράψω. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι προσπάθησα να προσεγγίσω το παιχνίδι όσο πιο επαγγελματικά γινόταν, αλλά πραγματικά αυτό ήταν αδύνατον! Είμαι άνθρωπος και δεν μπορώ να ελέγξω απόλυτα τα συναισθήματά μου, ειδικότερα όταν ο στόχος που καλούμαι να επιτελέσω είναι η νίκη απέναντι στο ίδιο μου το παιδί, τον γιο μου, που όπως κάθε πατέρας έτσι κι εγώ ονειρεύομαι να πετύχει! Υπήρχαν στιγμές που δεν ήξερα αν πρέπει να χαρώ ή να στενοχωρηθώ, προσπαθώντας να το κρύψω. Κοιτούσα στον απέναντι πάγκο και βλέποντας τον Χάρη, δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ότι ήταν ο αντίπαλος προπονητής και όχι ο πιο στενός μου συνεργάτης, ο άνθρωπος με τον οποίο συζητάγαμε τα πάντα... Ε, αυτόν τον άνθρωπο έπρεπε να τον κερδίζω και έσφιγγα τον εαυτό μου για να μείνω όσο πιο συγκεντρωμένος γίνεται στον στόχο της ομάδας μου! Ήταν πάρα πολύ δύσκολο, όμως...», μας είπε ο Σούλης Μαρκόπουλος.

«Δυσκολεύτηκα να τον δω ως αντίπαλο!»
«Από το περασμένο καλοκαίρι, όταν και πήρα την απόφαση να κάνω αυτό το βήμα, ήξερα ότι κάποια στιγμή θα βρεθώ αντιμέτωπος με τον πατέρα μου, αλλά πραγματικά αυτό ήταν κάτι απασχολούσε μόνο εμένα και την οικογένειά μου. Στη δουλειά αυτή, δεν υπάρχει καμία μορφή ψυχολογικής προετοιμασίας του προπονητή για κάτι που δεν αφορά παιχνίδι... Το μοναδικό μου μέλημα ήταν να προετοιμάσω την ομάδα μου για να αντιμετωπίσει τον ΠΑΟΚ σ'ένα γήπεδο που εδώ και πέντε χρόνια ήταν κάτι σαν το σπίτι μου! Αν και κάθε ρόστερ είναι διαφορετικό, από την μία πλευρά, ένιωθα ότι είχα ένα πλεονέκτημα γνωρίζοντας καλά τη φιλοσοφία του πατέρα μου και τον τρόπο παιχνιδιού που του αρέσει, από την άλλη έπρεπε να λειτουργήσω υπό απόλυτα επαγγελματικές συνθήκες, έχοντας εκ διαμέτρου αντίθετο στόχο με ανθρώπους με τους οποίους μέχρι πριν λίγους μήνες, είμαστε μία δεμένη οικογένεια, πόσω μάλλον με τον ίδιο μου τον πατέρα. Ήταν ένα ιδιαίτερο συναίσθημα το οποίο, προσπάθησα να διαχειριστώ και πραγματικά δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα.», κατέληξε ο Χάρης Μαρκόπουλος, ο οποίος στο νέο ξεκίνημα που κάνει στον πάγκο Κόροιβου, ζητάει από τους παίκτες του να είναι πιο ουσιαστικοί, καθώς έως τώρα, θα μπορούσε κάλλιστα να είχε πετύχει μία ακόμη νίκη στους πρώτους 4 αγώνες του πρωταθλήματος.