«Η Σεβίλλη ποτέ δεν σας... εγκαταλείπει!» (pics)

Μπαίνοντας, νωρίς το πρωί, στην αίθουσα αναχωρήσεων του “Ελεύθεριος Βενιζέλος” και παίρνοντας θέση στην ουρά του check-in της πτήσης της Aegean για την Μαδρίτη, ακριβώς μπροστά μας, ένα ψηλό παλικάρι, που δεν ταξίδευε, αλλά ξεπροβόδιζε τους δικούς του, αναγκαζόταν συνεχώς να χαμογελά αμήχανα, κάθε φορά που ένας φίλαθλος του Ολυμπιακού του έλεγε «Ρομπέρτο, θα την πατήσουμε την Ατλέτικο, έτσι;»! Ναι, καλά καταλάβατε, ήταν ο Ισπανός γκολκίπερ των “ερυθρολεύκων”, που χωρίς την εντυπωσιακή Μάρτα (ελάτε τώρα, που δεν την ξέρετε), είχε συνοδεύσει τους γονείς του και τα δύο του παιδιά στο αεροδρόμιο.

Κάτι σαν Αθήνα-Θεσσαλονίκη;

Η πτήση για την ισπανική πρωτεύουσα, έφυγε κι έφτασε στην ώρα της, κι έτσι αφού παραλάβαμε τις αποσκευές, πήραμε την σιδηροδρομική ανταπόκριση που συνδέει το “Barajas” με τον κεντρικό σταθμό “Atocha”, απ’ όπου ξεκινούν όλα τα γρήγορα τρένα (AVE), προς όλες τις μεγάλες πόλεις της Ισπανίας. Η απόσταση (529 χλμ.) που χωρίζει την Μαδρίτη από την Σεβίλλη είναι λίγο μεγαλύτερη από την αντίστοιχη Αθήνας-Θεσσαλονίκης (504 χλμ.), αλλά η ταχύτητα (περίπου 220 χλμ την ώρα), η ακρίβεια και οι ανέσεις που παρέχει στον ταξιδιώτη ο ισπανικός “καρβουνιάρης”, δεν μπορεί ούτε καν να συγκριθεί με το δικό μας “Intercity”! Στη μία το μεσημέρι έφυγε και μετά από ακριβώς 2,5 ώρες και μία στάση στην Κόρντομπα, φτάσαμε στον προορισμό μας...

Φλαμένγκο σε... “καυτή” ατμόσφαιρα!

Βγαίνοντας από το σταθμό “Santa Justa”, δεν θα έλεγε κανείς ότι ο επισκέπτης, αυτομάτως αισθάνεται το μεγαλείο της πανέμορφης αυτής πόλης, που βρέχεται από τον Γουαδαλκιβίρ και στις όχθες του παραδίδονται σχεδόν κάθε βράδυ υπαίθρια μαθήματα flamengo! Ένα τεράστιο κύμα... “λαβας”, σε κάνει να συνειδητοποιήσεις ότι μάλλον έφτασες στην έρημο! Το «πολύ ζέστη σήμερα, αδερφέ!», που συνήθως λέμε στην Ελλάδα, ωχριά μ’ αυτό που θα λέγαμε αν είμαστε μόνιμοι κάτοικοι της Ανδαλουσίας! Οι περίπου 700.000 Σεβιγιάνοι που την κατοικούν φημίζονται για τον ζωντανό, αλέγκρο και ατίθασο χαρακτήρα τους καθώς και για τον τοπικισμό τους. Το... “μότο” που τους αντιπροσωπεύει, είναι η φράση «No me ha dejado», που σημαίνει «Ποτέ δεν σε εγκαταλείπω» και προέκυψε μετά από την παρελθοντική εξέγερση των κατοίκων κατά της προσπαθειας εκθρόνισης του βασιλιά Αλφόνσο του 10^ου από τον γιο του Σάντσο του 4^ου!

Μετά από μία σύντομη στάση στο ξενοδοχείο “Ayre”, το οποίο παρεπιμπτόντως απέχει τέσσερα τετράγωνα από την έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας της Σεβίλλης, το περιβόητο “Σαντσέθ Πιθχουάν” και μόλις 10-12 λεπτά με τα πόδια από το δημοτικό αθλητικό κέντρο, που θα φιλοξενήσει τους αγώνες τους 2^ου ομίλου του Παγκοσμίου Κυπέλλου, κάναμε την πρώτη μας επίσκεψη στο γήπεδο για να πάρουμε την διαπίστευσή μας και να παρακολουθήσουμε την βραδινή προπόνηση της Εθνικής ομάδας.

Ο «κουρέας της Σεβίλλης» και η Σενεγάλη!

Δεν γνωρίζουμε πόσοι (πιθανότατα ελάχιστοι) από τους Έλληνες διεθνείς έχουν παρακολουθήσει, διαβάσει ή ακούσει την διάσημη όπερα («Ο κουρέας της Σεβίλλης») του Ιταλού συνθέτη Τζοακίνο Ροσίνι, όμως, από την αποφασιστικότητα και τη συγκέντρωση που μπορεί να διακρίνει κανείς στα βλέμματά τους και από την άκρως επαγγελματική προετοιμασία της “πρεμιέρας” από το προπονητικό επιτελείο, μπορεί να συμπεράνει κανείς, ότι οι παίκτες μας δείχνουν ότι έτοιμοι και ανυπόμονοι να πρωταγωνιστήσουν σε μία άλλη σκηνή! Ο Φώτης Κατσικάρης και οι συνεργάτες του, άλλωστε, τους έχουν εφοδιάσει με όλες τις πιθανές πληροφορίες για τις δυσκολίες που κρύβει ο αυριανός (30/08, 21.00) αγώνας με τη Σενεγάλη, την οποία είχαμε αντιμετωπίσει και κερδίσει (68-57) και στο Μουντομπάσκετ της Αθήνας, το 1998 στο Στάδιο “Ειρήνης και Φιλίας”.

Η “Marca” θυμήθηκε τον Γκάλη!

Η διαδρομή του ελληνικού μπάσκετ στην διοργάνωση, που αρχικά ονομάστηκε “Mundobasket”, εν συνεχεία, Παγκόσμιο πρωτάθλημα και αισίως φέτος, Παγκόσμιο Κύπελλο, άρχισε 28 χρόνια πριν (1986) και πάλι επί ισπανικού εδάφους (Σαραγόσα, Βαρκελώνη & Μαδρίτη), με την Εθνική ομάδα να καταλαμβάνει την 10^η θέση και τον άγνωστο, ακόμη τότε, Νίκο Γκάλη, να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ του τουρνουά με μ.ο. 33,7 πόντους! Η επίδοση αυτή παραμένει ακόμη ακατάρριπτη και όπως υπογράμμιζε στο σημερινό της αφιέρωμα η μαδριλένικη αθλητική εφημερίδα “Marca”, έτσι όπως έχει εξελιχθεί το άθλημα, δύσκολα θα απειληθεί ποτέ.

Τα ρεκόρ των Ισπανών

Ο ισπανικός Τύπος ασχολείται κατά κύριο λόγο με τα ρεκόρ των “φούριας ρόχας” και την μεγάλη τους μάχη κόντρα στους “12 Αμερικανούς απόστολους” από την Μέκκα του μπάσκετ (Η.Π.Α.), που θα κρίνει το χρυσό μετάλλιο! Από το 2001 έως και σήμερα, οι Ίβηρες μετρούν 99 νίκες σε 109 διεθνή παιχνίδια που έγιναν στην χώρα τους και με βάση τους υπολογισμούς τους, αν κατακτήσουν αήττητοι (9-0) το τρόπαιο, θα φτάσουν σε ένα ποσοστό επιτυχίας της τάξεως του 91,5%, εντός έδρας (108/118), στα τελευταία 14 χρόνια! Στην αυριανή πρεμιέρα τους στον 1^ο όμιλο (κόντρα στο Ιράν ) που διεξάγεται στη Γρανάδα, ο Φελίπε Ρέγιες θα συμπληρώσει 200 συμμετοχές με το εθνόσημο στο στήθος (1^ος είναι ο Σαν Επιφάνιο με 239 και 3^ος ο Ναβάρο με 216). Ο Πάου Γκαζόλ σκοράρει κατά μέσο όρο 20,7 πόντους σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, ενώ το ρεπορτάζ κλείνει με τον συντάκτη να αναρωτιέται αν η ομάδα του Χουάν Ορένγκα θα σπάσει το ρεκόρ των 127 πόντων, που είχε σκοράρει η Ισπανία το 1982, κόντρα στην διοργανώτρια Κολομβία.

Τέτοια ατμόσφαιρα, μόνο στο Πεκίνο!

Αναμφίβολα, οι παραπάνω αριθμοί ανεβάζουν τον υδράργυρο στα ύψη, αν και εδώ στη Σεβίλλη, δεν θα πρέπει να μιλάμε για ζέστη, αλλά για καύσωνα, που προκαλεί δυσφορία και παρ’ ότι περπάτησα μόλις 5-6 λεπτά (από το σταθμό στο ξενοδοχείο), ο χρόνος ήταν αρκετός για να θυμηθώ τις αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες που συνάντησα, το 2008 στο Πεκίνο! Όπως μας έλεγαν οι υπάλληλλοι του ξενοδοχείου μας, πάντως, η σημερινή μέρα ήταν από τις λίγες – τελευταία – που η θερμοκρασία δεν ξεπέρασε τους 40 βαθμούς! Άλλωστε, μιλάμε για την πιο θερμή πόλη της Ιβηρικής χερσονήσου... Ευτυχώς, το ξενοδοχείο των ομάδων (Barcelo), βρίσκεται πάνω στις όχθες του Γουαδαλκιβίρ στην δυτική πλευρά της πόλης, απέναντι στο μεγαλύτερο “ηπειρωτικό” λιμάνι της χώρας και συνορεύει με ένα πάρκο, οπότε έχει λίγο παραπάνω δροσούλα! Αυτά για την ώρα... Άλλωστε, θα κάνουμε μία πρώτη βραδινή περιήγηση για φαγητό, μετά την προπόνηση και θα επανέλθουμε με περισσότερες εντυπώσεις και “εικόνες” από τα αξιοθέατα της πόλης με την μεγαλύτερη πολιτιστική κληρονομιά στη Νότια Ισπανία.