Τα λυσσασμένα σκυλιά και οι γατούλες!

Μια παροιμία λέει πως "το γέρικο σκυλί δεν μαθαίνει καινούργια κόλπα", αλλά σε μια εποχή που όλα αμφισβητούνται, όλα ανατρέπονται κι όλα αναιρούνται, πάει κι αυτός ο κανόνας, ψόφησε!

Αντιθέτως τα μεγαλόσωμα σκυλιά του Κονέκτικατ όχι μόνο δεν ψόφησαν, αλλά υποβλήθηκαν σε ταχύρρυθμη εκπαίδευση και έγιναν ξεφτέρια σε αυτά τα καινούργια κόλπα: είχε αφήσει πίσω του μια σπουδαία κληρονομιά ο παλιός εκπαιδευτής τους, ο Τζίμ Καλχούν, αλλά και ο Κέβιν Ολι αποδείχτηκε άξιος διάδοχος του και χθες τα ξημερώματα που αμόλησε τα σκυλιά του τα είδε να στέλνουν τις άμαθες και ανυποψίαστες γατούλες του Κεντάκι στο πλησιέστερο διανυκτερεύον νοσοκομείο για αντιλυσσικό ορό!

Η αλληγορία δεν απέχει καθόλου από την πραγματικότητα κι όποιος είδε τον τελικό (από τη ζωντανή μετάδοση του OTE TV) προφανώς το συνειδητοποίησε και δεν θα μου χρεώσει καμιά από τις συνηθισμένες υπερβολές μου!

Για να μην δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις, οφείλω μια εξήγηση σε αυτό που έγραψα προηγουμένως για τις ανυποψίαστες και άμαθες γατούλες του Κεντάκι. Το παρατσούκλι της ομάδας που έχει κατακτήσει οκτώ τίτλους στην ιστορία του NCAA και βρίσκεται στο Νο 2 της λίστας (πίσω από το UCLA) είναι wildcats, οι οποίες στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουν προλάβει να ενηλικιωθούν και ν' αγριέψουν: ο Τζον Καλιπάρι τόλμησε (και γι' αυτό του βγάζουν όλοι το καπέλο και αποκτά κιόλας μεγαλύτερη σημασία η πρόκριση του Κεντάκι στον τελικό) να παίξει με πέντε πρωτοετείς, που ακόμη δεν έχουν σκάσει από το αυγό τους...

Πριν από έντεκα μήνες αυτά τα παιδιά φοιτούσαν ακόμη στο λύκειο!

Απέναντι στο Κεντάκι που βεβαίως σφυρηλάτησε τον χαρακτήρα του, μένοντας ζωντανό (δια πυρός, σιδήρου και...τριπόντων του Ααρον Χάρισον) στα απανωτά θρίλερ με το Μίσιγκαν Στέιτ, το Λούβιλ και το Γουϊσκόνσιν, βρέθηκαν κάποιοι μπαρουτοκαπνισμένοι τεταρτοετείς, όπως ο (Most Outstanding Player του Φάιναλ Φορ) Σαμπάζ Νέιπιερ, ο Γερμανός Νιλς Γκιφάι και ο Λασάν Κρόμαχ, οι οποίοι είχαν ρουφήξει το νέκταρ του θριάμβου του 2011 (στον τελικό του Χιούστον, κόντρα στο Μπάτλερ) και οι τριτοετείς Ράιαν Μποουτράιτ (που ωστόσο παίζει σαν να 'ναι βετεράνος του ΝΒΑ) και Ντεάντρε Ντάνιελς.

Με το πού έβγαλε λοιπόν ο Ολι τα λουριά από τους λαιμούς τους, τα σκυλιά όρμησαν στην αρένα και κατασπάραξαν τις γάτες: ήταν τέτοια η ορμητικότητα και η αγριάδα των Huskies, που πολύ νωρίς προηγήθηκαν με διαφορά 15 πόντων και όταν κάποια στιγμή αφυπνίστηκε το Κεντάκι και πλησίασε στον πόντο, ούτε τρόμαξαν, ούτε πανικοβλήθηκαν.
Παρεμπιπτόντως, το Κονέκτικατ είναι η μοναδική ομάδα στην ιστορία, η οποία έχει λάβει μέρος σε τέσσερις τελικούς και δεν γνώρισε σε κανέναν από αυτούς την ήττα. Συν τοις άλλοις, οι Huskies αποδεικνύουν διαχρονικώς ότι μπορούν να ανταποκριθούν σε οποιοδήποτε στιλ παιχνιδιού: το 1999 και το 2004 (στην Τάμπα και στο Σάν Αντόνιο (όπου είχα την τύχη να είμαι παρών) νίκησαν το Ντιουκ και το Τζόρτζια Τεκ σε τελικούς των 75-80 πόντων, ενώ το 2011 στο Χιούστον και χθες στο Ερλινγκτον του Τέξας καθάρισαν την μπουγάδα στους 55-60...

Μαγκιά τους!

Βεβαίως η μεγαλύτερη μαγκιά των πρωταθλητών του 2014 δεν είναι ο αγωνιστικός χαμαιλεοντισμός τους (που μάλιστα χθες έγινε και το σωσίβιο τους στην τρικυμία της τη match-up ζώνης του Καλιπάρι), αλλά η υπερηφάνεια τους και η αφοσίωση τους στα ιδανικά της ομάδας. Εδώ βεβαίως δεν πρόκειται για σούπερ σταρ του ΝΒΑ, αλλά για παιδιά είκοσι ετών, που φιλοδοξούν να κατακτήσουν τον κόσμο στο άμεσο μέλλον.

Αυτό είναι το πιο σπουδαίο παράσημο τους, πιο μεγάλο κι από τους δυο τίτλους που έχουν κατακτήσει μέσα σε τρία χρόνια: οι πριμαντόνες της ομάδας θα μπορούσαν την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια πέρυσι, όταν το Κονέκτικατ τιμωρήθηκε από το NCAA λόγω ακαδημαϊκών παραβάσεων! Οι Huskies αποβλήθηκαν από την περιφέρεια Big East και αφού έφαγαν χυλόπιτα από τις υπόλοιπες δυνατές περιφέρειες, πήγαν πήγαν παρακαλετοί στην AAC. Ηδη είχε αποχωρήσει λόγω προβλημάτων υγείας (μετά από 26 χρόνια στις επάλξεις) ο Καλχούν και πέντε παίκτες έφυγαν είτε προς το ΝΒΑ, είτε προς άλλες κολεγιακές ομάδες.

Η πόρτα ήταν ανοιχτή, αλλά ο Νέιπιερ και ο Μπουτράιτ, που ήταν περιζήτητοι από τις ισχυρές ομάδες του NCAA έμειναν για να φυλάξουν τις Θερμοπύλες!

Στο παρελθόν (επί ημερών του βασανισμένου από τον καρκίνο μέντορα, και καλού φίλου του ελληνικού μπάσκετ, Τζίμι Καλχούν) αυτές τις Θερμοπύλες τις είχαν φυλάξει ο (μετέπειτα "κορδελάκιας" των Μπλέιζερς) Κλιφ Ρόμπινσον, ο Κρις Σμιθ, ο Ντόνιελ Μάρσαλ, ο Ρέι Αλεν, ο Ρίτσαρντ "Rip" Χάμιλτον, ο Χαλίντ Ελ Αμίν, ο Εμέκα Οκαφορ, ο Καρόν Μπάτλερ, ο Τσάρλι Βιλανουέβα, ο Ρούντι Γκέι, ο Αντρέ Ντράμοντ, ο Μπεν Γκόρντον, ο ο Τζέρεμι Λαμπ, o Κέμπα Γουόκερ και άλλοι παίκτες, που άφησαν πίσω τους μια κληρονομιά, την οποία ασφαλώς δεν θα μπορούσε να αρνηθεί ο Νέιπιερ.

Από τη στιγμή που έμειναν οι παίκτες, ο Ολι ήξερε ότι αυτή η ομάδα θα μπορούσε να βαδίσει στο πεπρωμένο της και μάλιστα κόντρα σε θεούς και δαίμονες. Στο δρόμο της συνάντησε ένα σωρό εμπόδια και ισχυρούς (ίσως ισχυρότερους) αντιπάλους, αλλά όπως είχε πει και ο Φρειδερίκος Νίτσε, "ό,τι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό" και γι αυτό ο επίλογος τους γράφτηκε μέσα στα κομφετί, μπροστά σε 80.000 ανθρώπους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και δυο πρώην πρόεδροι του αμερικανικού έθνους, ο Τζορτζ Μπους και ο Μπιλ Κλίντον!

Φαίνεται πως τον Μπαράκ Ομπάμα δεν θα τον άφησε να ξεπορτίσει η Μισέλ!

Την ώρα που σήκωνε ψηλά το ιερό δισκοπότηρο ο Νέϊπιερ παραβίασε το πρωτόκολλο της απονομής. Δακρυσμένος, πήρε το μικρόφωνο, έδειξε πάνω στο βάθρο τους δαφνοστεφείς συμπαίκτες του και φώναξε με όση δύναμη του είχε απομείνει από την τιτάνια προσπάθεια: "Βλέπετε τα πεινασμένα σκυλιά. Κυρίες και κύριοι, αυτό είναι που συνέβη όταν μας τιμωρήσατε"!

Με εξαίρεση τον Οκαφορ, οι μεγάλοι σταρ στα τέσσερα πρωταθλήματα του Κονέκτικατ είναι γκαρντ κι ο μιγάς Νέιπιερ βαδίζει στα χνάρια τους. Είναι Αμερικανός με ένα πλεονέκτημα: έχει ρίζες από το Πουέρτο Ρίκο κι αυτόν κάνει σκληροτράχηλο και ώρες ώρες... αλήτη μέσα στο γήπεδο. Βλέποντας τον στον ημιτελικό και στον τελικό, με το θράσος και την ικανότητα του να τελειώνει τις φάσεις και να μην κρύβεται στις δύσκολες στιγμές, μου θύμισε τον (δευτεροετή, πλέον στο ΝΒΑ) γκαρντ των Μπλέιζερς, Ντάμιαν Λίλαρντ. Δεν ξέρω εάν θα γίνει καλύτερος ή θα αποδειχτεί χειρότερος, πάντως σίγουρα θα αποτελέσει μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση.

Ούτως ή άλλως ο Νέιπιερ έχει προλάβει να γράψει ιστορία ως μόλις ο τέταρτος παίκτης στην ιστορία του NCAA ο οποίος σκόραρε 125 πόντους, πήρε 25 ριμπάουντ και μοίρασε 25 ασίστ στην τελική φάση του Τουρνουά. Οι άλλοι τρεις είναι ο Κέμπα Γουόκερ, ο Ντέρικ Ρόουζ και ο Λάρι Μπερντ!

Ο Νέιπιερ στον ρόλο του "flοor general" (με 22 πόντους, 4/9 τρίποντα, 6 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 3 κλεψίματα) και ο Μποουτράιτ έκαναν τους (ομολόγους τους στο back court του Κεντάκι) δίδυμους αδερφούς Χάρισον να δουν τα ραδίκια ανάποδα! Οι δυο τους έβαλαν 36 πόντους, ενώ ο Ααρον και ο Αντριου έμειναν στους 15, με αποτέλεσμα η μάχη στην περιφέρεια να αποβεί άνιση και να κρίνει σε μεγάλο βαθμό τον τίτλο.

Στον πιο απροσδόκητο τελικό όλων των εποχών (ανάμεσα στο Νο 7 και στο Νο 8), το Κονέκτικατ απλώς δικαίωσε τον... "Μπάξτερ"! Ο "Μπάξτερ" είναι ένα σκυλί που (όπως το 2010 με το χταπόδι, ονόματι Πολ) το έβαλαν στο στούντιο του ESPN λίγη ώρα πριν από το τζάμπολ και το άφησαν ελεύθερο να κινηθεί προς δυο δοχεία με τροφή: το ένα είχε το σήμα του Κεντάκι, το άλλο του Κεντάκι και το σκυλί πήγε χωρίς δισταγμό στο δεύτερο!

Εκτός από τον... σκύλο, δικαιώθηκε και ο Ολι, που μάλιστα μετά τον τελικό έβγαλε το παράπονο του: "Κάποιος μου είπε ότι είμαστε σαν τη Σταχτοπούτα, αλλά εγώ του απάντησα ότι απλώς είμαστε το UConn. Είμαστε γεννημένοι για να κόβουμε διχτάκια στο τέλος του δρόμου. Δεν κυνηγάμε εμείς τα πρωταθλήματα, αλλά τα πρωταθλήματα κυνηγούν εμάς"!

Στις 8 του περασμένου Μαρτίου, στον τελικό της ACC οι Ηuskies έπαθαν μια μεγάλη πανωλεθρία: ηττήθηκαν με διαφορά 33 πόντων (81-48) από τους πρωταθλητές του 2013, Κάρντιναλς του Λούιβιλ! Λίγα δευτερόλεπτα μετά την αποτύπωση της... ξεφτίλας στον πίνακα του γηπέδου, ο Νέιπιερ που εκείνο το βράδυ έβαλε 9 πόντους με 2/13 σουτ (1/10 τρίποντα) και έκανε έξι λάθη, μάζεψε τους συμπαίκτες του μέσα στα αποδυτήρια και τους έβαλε να ορκιστούν ότι θα κόψουν το διχτάκι στο γήπεδο του Ερλινγκτον. Ακριβώς έναν μήνα αργότερο αυτός ο όρκος τους έπιασε τόπο και έγιναν η μόνη ομάδα μετά τους Λέικερς (στα πρωταθλήματα των ομαδικών σπορ των ΗΠΑ) που έχει κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα μέσα σε 15 χρόνια!

Respect...