Αναλυτικά οι δηλώσεις του στον Sentra 103,3:
Για την παρουσία του στην Ισπανία με την Τενερίφη: «Γύρισα προχθές από την Ισπανία και συνεχίζω εδώ το έργο μου με την GBA. Πήγα να παίξω, έπαιξα ένα παιχνίδι, δεν άντεξαν τα γόνατά μου. Αρχισαν να πρήζονται, έκανα ξεκούραση για μια εβδομάδα, μπήκα πάλι μέσα μετά αλλά πάλι πρήστηκαν. Αποφάσισα ότι θέλω ξεκούραση, ένα καλό δυνάμωμα και θεραπεία το καλοκαίρι και βλέπουμε. Περνάνε διάφορες σκέψεις από το μυαλό μου, αλλά δεν σκέφτομαι ακόμα να σταματήσω, το μπάσκετ ως παίκτης δεν έχει πεθάνει ακόμα μέσα μου».

Για το αν θέλει να γίνει προπονητής: «Τον κάνω τώρα τον προπονητή, στη DPA, έχω αναλάβει μικρά παιδάκια, τους κάνω προπόνηση σαν κόουτς. Τώρα, σε μεγάλο επίπεδο, σε ομάδα, περνά από το μυαλό μου. Ακόμα και σαν παίκτης κάνω κριτική στον προπονητή από μέσα μου και σκέφτομαι σαν προπονητής. Είναι ωραίο πράγμα, αλλά διαφορετικό. Εχω δει παίκτες πετυχημένους να μην κάνουν καλή καριέρα προπονητή ή προπονητές που δεν έχουν παίξει μπάσκετ καν, να είναι κορυφαίοι. Θέλει να έχεις μεράκι, ταλέντο, γνώσεις και μπασκετικές αλλά και διαχείριση προσωπικοτήτων. Πρέπει να ξέρεις πολλά πράγματα».

Για το ποιο είναι το μεγαλύτερο ταλέντο του Ομπράντοβιτς: «Ο Ομπράντοβιτς έχει πολλά ταλέντα. Ξεχωρίζω τη στρατηγική που κάνει σε ένα ματς, το πού θα στοχεύει, το πλάνο, τα μειονεκτήματα της αντίπαλης ομάδας. Πολλοί κάνουν στρατηγική, αλλά δύσκολα την εφαρμόζεις. Το ατού του είναι ότι μπορεί να το εφαρμόσει, να βγει στο παιχνίδι αυτό που θέλει, πχ να χτυπήσει στα πικ-εντ-ρολ. Πρέπει να προσαρμόσεις όλη την προπόνηση σε αυτό το κομμάτι,. Να δεις τα αδύνατα σημεία, να τα βελτιώσεις. Μπορεί ο Ομπράντοβιτς να εφαρμόσει αυτά που σκέφτεται».

Για το τι βρήκε ο Ομπράντοβιτς στον ίδιο όταν πήγε στον Παναθηναϊκό: «Όταν πήγα, παίζαμε λίγο διαφορετικό μπάσκετ. Με τον Μποντιρόγκα ποστάραμε τα τριάρα, δεν εφαρμόζαμε πολύ το πικ-εντ-ρολ,. Αυτό ξεχώριζε τον Παναθηναϊκό και αυτό ήταν το κλειδί της νίκης στη Μπολόνια (σ.σ. στο φάιναλ-φορ του 2002)».

Για το τι έμαθε από τον Ομπράντοβιτς και του είναι χρήσιμο: «Μου έμεινε κυρίως και με έκανε καλύτερο σαν άνθρωπο και παίκτη και το έχω δηλώσει, ότι ενώ εκείνη την ώρα δε συμφώνησα μαζί του και με έχει διώξει αρκετές φορές στην προπόνηση και δε με έχει βάλει σε ένα ματς… Είχα τεράστιο πρόβλημα συγκέντρωσης, ξεχνούσα κάποια πράγματα που έλεγε, δεν μπορούσα να τα εφαρμόσω. Αυτό μου έγινε μάθημα για να μπορώ να κρατήσω τη συγκέντρωση σε όλη τη διάρκεια της προπόνησης ή της εβδομάδας. Για μένα τότε ήταν λυπηρό, ένιωθα άσχημα, ένιωθα ενοχές, ίσως να περνούσε από το μυαλό μου και κάποιο μίσος. Όταν έφυγα, κατάλαβα ότι ήταν σωστό, ότι με έκανε καλύτερο σαν παίκτη».

Για το λόγο που δεν έμεινε πάνω από δύο χρόνια στον Παναθηναϊκό: «Εφυγα για άλλους λόγους. Εγινα για πρώτη φορά μπαμπάς σε μικρή ηλικία και ήθελα να είμαι στη Θεσσαλονίκη, κοντά στη οικογένειά μου. Δεν ήταν μπασκετικοί οι λόγοι, ήταν από το άγχος που έγινα μπαμπάς σε μικρή ηλικία. Εχουμε πολύ καλή σχέση με τον Ομπράντοβιτς, μιλάμε συνέχεια και πολλές φορές τον συμβουλεύομαι. Εχουμε πολύ καλή επικοινωνία».

Για το τι θυμάται περισσότερο από το πώς του έφτιαξε την ψυχολογία ο Ζοτς στην Μπολόνια: «Τότε ήμουν πάρα πολύ μικρός. Δεν είχα παίξει παιχνίδια, ήταν το πρώτο φάιναλ φορ. Ημουν άγνωστος και μου έκανε εντύπωση τα λόγια του στο ημίχρονο: Δεν έχεις παίξει μέχρι στιγμής, ήταν ήδη στο -16 η διαφορά, νομίζω. Ξέρουν όλοι το Χάφμαν, τον Γκρίφιθ, όλους τους ψηλούς, δεν ξέρει κανείς τον Λάζαρο Παπαδόπουλο. Καιρός είναι να μπεις μέσα και να δείξεις ποιος είναι ο Λάζαρος Παπαδόπουλος. Αυτά μου είπε και ήταν τα απλά λόγια που έφεραν αποτέλεσμα. Αυτό είναι το ατού του Ομπράντοβιτς. Είναι δύσκολο να βρεις κίνητρα στους παίκτες για να ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Αυτό κατάφερε ο Ομπράντοβιτς, έκανε τους παίκτες να ξεπεράσουν τον εαυτό τους».

Για το αν ο Ομπράντοβιτς είναι στην προπόνηση και στις υπόλοιπες λειτουργίες της ομάδας ο ίδιος άνθρωπος που φαίνεται στον πάγκο να θυμώνει, να οργίζεται, να γίνεται μελιτζανί: «Όχι, νομίζω δεν είναι ο ίδιος. Είναι πολύ δύσκολο να κάνεις αντίλογο μέσα στο παιχνίδι μαζί του, ως αδύνατο. Ούτε θα εισακουστεί αυτό που λες και θα υπάρξει μεγάλη κόντρα, ενώ πολύ εύκολα μπορεί να γίνει σε προπόνηση, ή σε μια άλλη φάση. Μάλιστα, θα χαρεί να κάνει αντίλογο και θα το αντιμετωπίσει με μεγάλο σεβασμό».

Για το αν είναι το ευρωπαϊκό της Μπολόνια το 2002 είναι η κορυφαία στιγμή από τους 6 τίτλους του Παναθηναϊκού: «Ναι, ήταν το πρώτο πρωτάθλημα που το πήρε… Το πρώτο είχε αμφισβητήσεις με το κόψιμο του Βράνκοβιτς, το δεύτερο έλεγαν ότι το πήρε στην έδρα του, στην Ελλάδα. Το τρίτο ήρθε στην έδρα της Μπολόνια, που ήταν φαβορί, με τα αστέρια της. Αυτό ήταν το πρώτο για το οποίο δεν υπήρχε καμία αμφιβολία. Για τα άλλα υπήρχε αντίλογος ή κάποια επιχειρήματα, γι' αυτό δεν υπήρχε τίποτα. Και η ομάδα της Κίντερ ήταν εκπληκτική και η πορεία της φοβερή, ήταν η πρώτη της ήττα στην έδρα της. Ένα φάιναλ-φορ που στήθηκε για να το πάρει η Κίντερ. Το Κύπελλο είχε δοθεί στην Κίντερ».

Για το αν είναι και η δική του κορυφαία στιγμή: «Μπασκετικά, αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιο ματς, ήταν το ματς που θα ήθελα να το ξαναπαίξω. Από τα καλύτερα παιχνίδια και λόγω σημασίας και εμπειρίας».

Για το τι του κινεί την περιέργεια για τον αγώνα της Πέμπτης μεταξύ Παναθηναϊκού και Φενέρμπαχτσε και την κόντρα του Ομπράντοβιτς με τον Αλβέρτη: «Θα είναι πολύ συγκινητικό. Και ψυχικά θα είναι δύσκολο και για τους δύο αλλά και ευχάριστο. Θα συναντηθούν δυο φίλοι, δυο προπονητές. Μη ξεχνάμε ότι ο Αλβέρτης ήταν πολλά χρόνια κοντά του και έχει πάρε πράγματα από τον Ομπράντοβιτς. Είναι και θέμα ομάδων, ημέρας… Το θέμα είναι να κερδίσει ο καλύτερος και να μην υπάρξουν ρωγμές στη σχέση, που συχνά υπάρχουν σε τέτοια παιχνίδια».