Έχασε από τον Μπάνκι, όχι από Οτο-μπιάνκι

Ένα τρίποντο του Λοτζέσκι. Δύο χαμένες βολές του Ντάνστον... Μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Αλλά μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας... Η καλύτερη ομάδα στο ΣΕΦ ήταν το Μιλάνο, όχι ο Ολυμπιακός. Με κατάθεση ψυχής, με την καρδιά του πρωταθλητή και μια σειρά από επιθετικές και αμυντικές υπερβάσεις γύρισε το ματς στο τελευταίο 8λεπτο...

Για την ακρίβεια ο Ολυμπιακός κυριάρχησε στα πρώτα εννέα λεπτά του παιχνιδιού και από το 32' ως το 39'... Σε όλο το υπόλοιπο ματς, η Εμπόριο Αρμάνι του Λούκα Μπάνκι έπαιξε φοβερά. Σε κάθε ματς είναι και καλύτερη, στο Top 16 έχει μεταμορφωθεί και βρίσκει λύσεις πλέον και μακριά από το Μιλάνο.

Είναι λογικό να υπάρχει πίκρα και απογοήτευση στον κόσμο, όμως ο Ολυμπιακός δεν έχασε από χειρότερη ομάδα στο ΣΕΦ. Καλύτερη ήταν η Εμπόριο Αρμάνι, καμιά φορά είναι σημαντικό να παραδεχόμαστε και ότι κερδίζει ο αντίπαλος, δεν υπάρχει μόνο ήττα, αλλά και η νίκη των άλλων.

Ας μην ξεχνάμε το πιο σημαντικό. Το Μιλάνο είχε ξεκάθαρο πρόβλημα στην πρώτη φάση, αλλά με μία μόνο κίνηση άλλαξε την πορεία του. Μπήκε στο σωστό δρόμο με την προσθήκη του Χάκετ, που έφερε ισορροπίες στην ομάδα του. Ο Λάγκφορντ απελευθερώθηκε, ο Τζέρελς βρήκε το σωστό ρόλο, ο Τζέρελς και ο Μος το ίδιο. Ο Σάμουελ και ο Λαουάλ βελτιώθηκαν, ο καθένας ξέρει τι ακριβώς πρέπει να κάνει. Και ο Τζεντίλε έπαψε να βρίσκεται συνεχώς στο παρκέ, για να ταλαιπωρεί και να ταλαιπωρείται.

Η Εμπόριο Αρμάνι Μιλάνο (ή μήπως Σιένα;) μεταμορφώθηκε, ο Μπάνκι έπαψε να οδηγεί οτο-μπιάνκι, αλλά ένα φοβερό όχημα. Ο Ολυμπιακός είναι Ολυμπιακός, είναι πρωταθλητής, θα πουν οι φανατικοί, αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Γιατί όταν το Μιλάνο βρήκε τον Χάκετ, οι ερυθρόλευκοι βρήκαν τον Κόλινς. Ήταν εκεί στην αγορά ο Ιταλός, αλλά πρόλαβαν οι συμπατριώτες του. Όσο για τον Ολυμπιακό; Αναγκαστικά κατέληξε στον Κόλινς, που για άλλη μια φορά τα έκανε μαντάρα. Μόλις μπήκε ήρθε η καταστροφή. Η δική του είσοδος μαζί με του ανέτοιμου (από πλευράς τακτικής) Σερμαντίνι, ανέτρεψε τα δεδομένα. Το δεκάλεπτο ολοκληρώθηκε με 29-23, αλλά κανονικά η διαφορά έπρεπε να είναι διψήφια.

Ο Ολυμπιακός δεν είχε λύσεις, το σχήμα με Μάντζαρη, Σλούκα, Περπέρογλου, Πρίντεζη και Ντάντσον δεν γινόταν να μείνει για 40 λεπτά στο παρκέ. Εχουν περάσει χρόνια από τότε που μια ομάδα έβγαλε όλο το παιχνίδι με μια πεντάδα... Ειδικά όταν απέναντι υπάρχει αντίπαλος που έχει υπομονή, ξέρει να διαβάζει και να ακολουθεί το πλάνο, κόντρα σε δύσκολες συνθήκες. Ο απελευθερωμένος και... τραυματίας Λάγκφορντ τα έβαζε με κάθε τρόπο, οι υπόλοιποι 11 μπήκαν στο ματς και έπαιξαν σωστά το ρόλο τους, μένοντας τουλάχιστον έξι λεπτά στο παρκέ. Ο Ολυμπιακός την έβγαλε με... οκτώ, συν τους Κατσίβελη και Κόλινς, που μαζί αγωνίστηκαν οκτώ λεπτά. Τα δε 4:25 του Κόλινς προκάλεσαν μόνο κακό. Ως οργανωτής, δεν πρόκειται ποτέ να βοηθήσει.

Η μάχη, λοιπόν, χάθηκε, ο "πόλεμος" για την πρόκριση συνεχίζεται. Ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να ανασυγκροτηθεί, να παίξει άμυνα και να περιμένει την επιστροφή του Σπανούλη. Ούτως ή άλλως το ρόστερ έχει μικρύνει, αν λείπει και ο αρχηγός τα πράγματα δυσκολεύουν πάρα πολύ. Πλέον το αβαντάζ έδρας έχει χαθεί, οι ερυθρόλευκοι πρέπει να εύχονται να φύγει από κοντά τους το Μιλάνο, γιατί αν την βρουν σε ισοβαθμία θα έχουν πρόβλημα. Με 4 νίκες στα υπόλοιπα ματς ο Ολυμπιακός προκρίνεται, αλλά μην νομίζει κανείς ότι είναι κάτι απλό. Όπως και να έχει δεν είναι ώρα για υπολογισμούς, αλλά για νίκες... Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους... Όσο για την Αρμάνι; Όπως πάει θα πάρει τη δεύτερη θέση και το αβαντάζ έδρας. Αλλά το πιο σημαντικό δεν είναι αυτό, αλλά το πώς βελτιώθηκε μέσα στη σεζόν. Με μια κίνηση ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη φάση, το ασχημόπαπο, έγινε κύκνος.