Κάποτε στη Νέα Σμύρνη

********

Παρ’ όλο που πέρασαν σχεδόν 20 χρόνια, θυμάμαι τις λεπτομέρειες σαν να ήταν χθες. Ο φιλόδοξος, τότε, Πανιώνιος του Κώστα Μίσσα ξεκίνησε το πρωτάθλημα με ήττα (από το Περιστέρι νομίζω) και ένιωσε να κλυδωνίζεται. Σύμφωνα με μια πληροφορία, η διοίκηση συγκάλεσε «μυστικό δείπνο» για σύσφιγξη σχέσεων και ανασυγκρότηση. Το έμαθα και το έγραψα στην αλήστου μνήμης Απογευματινή, όπου εργαζόμουν ως αμούστακος ρεπόρτερ μπάσκετ. Σιγά το θέμα, θα πείτε. Έχετε δίκιο.

Ακολουθούσε ένας αγώνας Πανιωνίου-Παναθηναϊκού στη Νέα Σμύρνη, εκείνος που ξεκίνησε με την τάπα του Χένρι Τέρνερ στον Νίκο Γκάλη. Ένεκα του συνωστισμού που επικρατούσε στα ορεινά, προτίμησα να τον παρακολουθήσω καθισμένος δίπλα στη στατιστική υπηρεσία, στα όρια του αγωνιστικού χώρου. Ο θρίαμβος του Πανιωνίου πυροδότησε τρικούβερτο πανηγύρι στον αγωνιστικό χώρο.

Μέσα στην κοσμοχαλασιά, ένας νταγκλαράς με μπόι δύο μέτρα έφυγε από το κυανέρυθρο κουβάρι και έτρεξε καταπάνω μου. Πριν προφτάσω να αντιδράσω, με πήρε σηκωτό και με τράβηξε προς τα αποδυτήρια: «Έλα μέσα, να σου δείξω εγώ ποιος έκανε μυστικό δείπνο». Ήταν ο Χρήστος Χριστοδούλου.

Εισέπραξα αρκετές ψιλές μέχρι να ξεφύγω από τον τρυφερό εναγκαλισμό. Στα πόδια, για να μη δίνουμε και στόχο. Ο γενικός αρχηγός Ισίδωρος Κούβελος ποιούσε την νησσαν με τρόπο ιδιαιτέρως εμφατικό. Η συνέχεια δόθηκε στο γραφείο του αθλητικού δικαστή, όπου ο Πανιώνιος κουβάλησε ολόκληρη την ομάδα, ακόμα και τους ανυποψίαστους ξένους παίκτες. Όσοι μίλησαν για λογαριασμό του ξεστόμισαν απίστευτα ψεύδη, με εξαίρεση τον Παναγιώτη Γιαννάκη που προς τιμήν του δήλωσε άγνοια.

Ο δικαστής δεν γελάστηκε. Υπήρχαν άλλωστε ισχυρές μαρτυρίες. Ο αδελφός του Φάνη τιμωρήθηκε με αποκλεισμό έξι, νομίζω, αγωνιστικών, ενώ βρέθηκε και στο σκαμνί της Επιτροπής Φιλάθλου Ιδιότητος, η οποία –επισημαίνω– επενέβη αυτεπαγγέλτως. Η απειλή για βαριά τιμωρία ήταν χειροπιαστή, αφού η αψυχολόγητη ΕΦΙ που άλλοτε κατάπινε τον κώνωπα, συχνά διύλιζε την κάμηλον.

Η υπόθεση κλειδώθηκε σιωπηρά στο χρονοντούλαπο. Εμένα άλλωστε μου έφτανε η δακρύβρεχτη συγγνώμη του δράστη έξω από τα γραφεία της Επιτροπής, κοντά στην πλατεία Κολωνακίου. «Έχω μικρά παιδιά, ζω από το μπάσκετ, θα πεινάσω αν τιμωρηθώ» και τα σχετικά. Ας είναι.

Θυμήθηκα το περιστατικό πριν από μερικές ημέρες, όταν πληροφορήθηκα τον ξαφνικό θάνατο του Χρήστου Χατζηαθανασίου, σε ηλικία μόλις 60 ετών. Ο εκλιπών ήταν επικεφαλής της ΕΦΙ (μετέπειτα ΕΦΙΠ) επί σειρά ετών και καθόταν στον προεδρικό της θώκο εκείνες τις παράξενες μέρες του 1993. Τον συνάντησα μόνο λίγα λεπτά.

Η πολύπλαγκτος ΕΦΙ είναι ένα παράξενο διοικητικό μόρφωμα που δημιουργήθηκε με βασιλικό διάταγμα του 1955, για να περιφρουρήσει το αθλητικό ήθος και το ολυμπιακό πνεύμα. Σκαλίζοντας το αρχείο βρήκα ότι σε μία από τις πρώτες συνεδριάσεις της εξέταζε το ενδεχόμενο να διαγράψει από τα μητρώα της ΕΠΟ τους διεθνείς ποδοσφαιριστές Στάθη Μανταλόζη, Κώστα Λινοξυλάκη, Λάκη Πετρόπουλο, Ανδρέα Μουράτη και Κώστα Πούλη, θεωρώντας ότι έκαναν χρήση της ιδιότητάς τους ως ερασιτέχνες αθλητές για να εισπράξουν αμοιβή συμμετέχοντας στην περίφημη ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη «Οι Άσσοι των Γηπέδων».

Ακολούθησαν άλλες φαιδρότητες παρόμοιας μορφής, με κορωνίδα τις ποινές που επιβλήθηκαν στον Νίκο Γκάλη και στη Σοφία Σακοράφα τη διετία 1982-83. Ο πρώτος τιμωρήθηκε επειδή εισέπραττε «οδοιπορικά» από τον Άρη, συνεπώς ήταν επαγγελματίας σε έναν κόσμο «αυστηρώς» ερασιτεχνικό. Της παγκόσμιας ρεκορντγούμαν του ακοντισμού το έγκλημα ήταν ότι διαφήμιζε μια γκοφρέτα.

Η ΕΦΙ είχε πέσει σε χειμερία νάρκη για δύο δεκαετίες, ώσπου ξύπνησε ξαφνικά από τον λήθαργο στις 2007, για να «καρατομήσει» τους προέδρους του ΣΕΓΑΣ Βασίλη Σεβαστή και της Ομοσπονδίας Γυμναστικής Δημήτρη Δημητρόπουλο, με προσχηματικές κατηγορίες οι οποίες (στην περίπτωση του πρώτου) κατέπεσαν στο ΑΣΕΑΔ.

Ο Χατζηαθανασίου κατηγορήθηκε τότε ότι χρησιμοποιούσε την Ομοσπονδία των Παγοδρομιών, την οποία ο ίδιος ίδρυσε το 1986, ως όχημα και δούρειο ίππο για την άλωση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής - στο πλαίσιο της οποίας λειτουργεί η ΕΦΙΠ. Τα σχετικά δημοσιεύματα στάζουν ακόμα και σήμερα πικρή χολή. Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές της ψευδοβυζαντινής ίντριγκας κατείχε περίοπτη θέση ο Ισίδωρος Κούβελος. Μόνο βουνό με βουνό δεν σμίγει.

Δεν έχει πια σημασία τι συνέβη τότε, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον Χρήστο Χατζηαθανασίου, ο οποίος εκπαραθυρώθηκε από την προεδρία της ΕΦΙΠ τον Απρίλιο του 2007 και εγκατέλειψε τούτο το μάταιο κόσμο το Σάββατο 16 Οκτωβρίου, νέος άνθρωπος, μόλις 60 ετών. Η προσωπική του διαδρομή στον αθλητισμό θα τοποθετηθεί σιωπηρά στον πάγο των παγοδρομιών, μαζί με την ΕΦΙΠ η οποία πλέον μοιάζει με απολίθωμα μιας άλλης εποχής. Τα συλλυπητήριά μου προς την οικογένεια του μακαρίτη.

ΥΓ. Συμπληρώθηκαν τις προάλλες είκοσι χρόνια από την ημέρα που η ΕΦΙ τιμώρησε τον Μάκη Ψωμιάδη με δεκαετή στέρηση της φίλαθλης ιδιότητας. Ύστερα από έφεση του τότε προέδρου της ερασιτεχνικής ΑΕΚ, η ποινή του μειώθηκε από τα δέκα χρόνια στα τρία. «Ο στερηθείς της φιλάθλου ιδιότητος δεν μπορεί να μετέχει σε διοικητικό συμβούλιο αθλητικού συλλόγου, ούτε να εκπροσωπεί αυτόν σε αθλητικές εκδηλώσεις οποιασδήποτε μορφής (γενική συνέλευση, ομοσπονδίες, διαπραγματεύσεις μετεγγραφών κ.λπ.). Κατά συνέπεια, ο κ. Ψωμιάδης δεν μπορεί να είναι πρόεδρος του Αθλητικού Σωματείου ΑΕΚ. Επομένως, όλες οι πράξεις του, υπό αυτήν την ιδιότητα, θεωρούνται άκυρες», είχε ανακοινώσει η Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Μάλιστα το θέμα είχε ανακινήσει η Ντόρα Μπακογιάννη, τότε υπουργός Αθλητισμού. Δύο δεκαετίες ακόμα, ο Μάκαρος εξακολουθεί να γράφει τις Αρχές στα παλιά του τα μουστάκια.