Το πότε; Ποτέ, από τον Γιαννάκη βγήκε!

Για αδρεναλίνη χωρίς όρια, παίξε νόμιμα live στοίχημα. (21+)!

Η πρώτη μεγάλη νίκη , μπήκε στο σακούλι. Νίκη-πρόκριση για να είμαστε απόλυτα ακριβείς.

Μια νίκη βάλσαμο για την ομάδα , για τον προπονητή αλλά και για τον κόσμο.

Το μπασκετικό κοινό του Αρη απέδειξε για πολλοστή φορά ότι θα βρίσκεται πάντα στην πρώτη γραμμή όποτε τον καλεί το καθήκον, ανεξάρτητα αν η ομάδα δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες ή παραμένει απλά ανταγωνιστική.

Ο κόσμος τις κρίσιμες στιγμές της αναμέτρησης με την δυναμική του , μοίρασε κουράγιο στους παίκτες ώστε να ανταποκριθούν.

Αποκλείεται να βρείτε άλλο κόσμο σε αγώνα μάλιστα μπάσκετ να συμπαραστέκεται σε μια ομάδα που έχει χρόνια να γευτεί την χαρά ενός τίτλου, μ’ αυτό το πάθος , μ’ αυτή την τρέλα , μ’ αυτόν τον ενθουσιασμό.

Και δεν είναι η πρώτη φορά και σίγουρα ούτε η τελευταία.

Όσα χρόνια και αν περάσουν από τα δοξασμένα , το τελετουργικό με τα χαρτάκια, μοναδικό και αξεπέραστο, θα προκαλεί την ίδια ανατριχίλα , την ίδια συγκίνηση.

«Δεν έγινε κάτι , μια νίκη κάναμε» δήλωσε ο κόουτς του Αρη μετά την αναμέτρηση.

Αν απονευρώσεις την φράση από τα γεγονότα και εστιάσεις μόνο στο αγωνιστικό μέρος , τότε δεν μπορείς παρά να συμφωνήσεις μαζί του.

Ο ίδιος όμως βαθιά μέσα του ξέρει ότι δεν είναι έτσι ακριβώς.

Όπως γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι οι χαμηλοί τόνοι και η αυτοσυγκράτηση αποτελούν τις πρώτες ύλες για μια ομάδα που ζει και αναπνέει με την προοπτική να μεγαλώσει αγωνιστικά και να επιστρέψει στις επιτυχίες.

Αλλά από την άλλη , λίγο δύσκολο να κρυφτείς. Αυτή η νίκη καταγράφεται ως σημαντική για δυο λόγους!

Πρώτος: Η ομάδα αποδείχθηκε ανταγωνιστική ξεπερνώντας με επιτυχία το πρώτο δύσκολο τεστ.

Δεύτερος: Με το καλησπέρα, δεν αποδείχθηκε κενή περιεχομένου η επιλογή στο πρόσωπο του Παναγιώτη Γιαννάκη.

Η νίκη ήταν …φιάλες οξυγόνου για μια ομάδα καταταλαιπωρημένη από την έλλειψη ρευστότητας της διοίκησης, μια ομάδα που έχασε τη συνοχή της , έχασε την ηρεμία της , την αυτοσυγκέντρωση της εξαιτίας των διοικητικών γεγονότων.

Οξυγόνο ικανό να ταξιδέψει την ομάδα μακριά. Μα πάνω απ’ όλα να ηρεμήσει τον οργανισμό της. Γιατί ο αποκλεισμός θα έφερνε προβληματισμό , ο προβληματισμός γκρίνια, η γκρίνια εσωστρέφεια και ξαφνικά ο δρόμος που έχει να διανύσει ο σύλλογος , θα εμφανιζόταν κακοτράχαλος ,εκτός από ανηφορικός.

Μόνο όσοι έζησαν ή πληροφορήθηκαν από πρώτο χέρι την τιτάνια και αγωνιώδη προσπάθεια του προπονητικού τιμ να κρατήσει ψηλά το ηθικό των παικτών κατά την διάρκεια της προετοιμασίας ,κλονισμένο το δίχως άλλο από τις συνεχείς αποχωρήσεις, μόνο αυτοί κρίνονται ικανοί να σταθμίσουν την σημασία αυτής της επικράτησης.

Δεν τράβηξαν λίγα αυτή την περίοδο ,προπονητές και παίκτες.

Ήταν μεγάλο το ρίσκο του «Δράκου» αν θέλουμε να λέμε τα πράματα με το όνομα τους, να αναλάβει να δώσει σφυγμό σε μια ομάδα ξαπλωμένη στο κρεβάτι της εντατικής παρακολούθησης.

Κι αυτή η ομάδα σε σύντομο χρονικό διάστημα , σηκώθηκε , πάτησε στα πόδια της και απέκτησε θέληση και πίστη στις δυνάμεις της. Είχαμε χρόνια πραγματικά να δούμε έναν Αρη ψυχωμένο και αποφασιστικό σε ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ.

Η μεταμόρφωση είναι αδύνατον να μην πιστωθεί στον Δράκο. Μεγάλη υπόθεση ένας προπονητής να έχει ζήσει σαν παίκτης και μάλιστα πρωταγωνιστής , την ατμόσφαιρα ενός ντέρμπι ειδικών συνθηκών, την νοοτροπία , το περιβάλλον, τις ειδικές συνθήκες διαβίωσης.

Φάνηκε μέσα στο γήπεδο ποιος κόουτς είχε προετοιμάσει την ομάδα του καλύτερα σε επίπεδο ψυχολογίας.

Γιατί τι άλλο θα μπορούσε να κάνει σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα από το να φτιάξει το μυαλό των παικτών;

Το μυαλό κινεί το σώμα, αυτό βοηθά να ανταπεξέλθει στις αντιξοότητες. Να ρίξει βαρύτητα στα συστήματα;

Ναι σωστά αλλά μην ξεχνάτε ότι ο Αρης των τελευταίων ημερών είχε το μυαλό του περισσότερο στην αίθουσα αφίξεων του αεροδρομίου απ’ ότι στο πινακάκι των συστημάτων.

Όσο και αν προσπαθήσεις να μοντάρεις μια ομάδα λίγων ημερών, όσο και αν οι προπονητικές σου γνώσεις σου επιτρέπουν να δώσεις -σε περιορισμένο χρόνο - σχήμα και μορφή σε ένα συνονθύλευμα, πάλι δεν θα καταφέρεις το πολλαπλάσιο αν δεν δουλέψεις συστηματικά στον τομέα της ψυχολογίας και της αυτοπεποίθησης.

Να έχεις τους παίκτες έτοιμους, πνευματικά τουλάχιστον για τις ιδιαιτερότητες ενός ντέρμπι. Η βουτιά του Φλιώνη να σταματήσει τον αιφνιδιασμό τα τελευταία δευτερόλεπτα «μοσχοβολά» Γιαννάκη!

Δεν είναι μόνο οι αγώνες νοκ άουτ, παιχνίδια χωρίς αύριο. Το ίδιο ισχύει και για τα ντέρμπι αιωνίων γιατί γράφουν ιστορία. Και ότι γράφει δεν ξεγράφει. Έτσι δημιουργούνται οι παραδόσεις και η προϊστορία.

Όλα αυτά ο Γιαννάκης τα γνωρίζει από πρώτο χέρι. Τα έχει φάει με το κουτάλι , τα έχει βιώσει. Φάνηκε από το ζέσταμα και δεν είναι υπερβολή. Φέρτε τις εικόνες στο μυαλό σας πριν ξεκινήσει η αναμέτρηση.

Ο Δράκος ήρεμος και απόλυτα προσαρμοσμένος στο κλίμα μετρούσε τα δευτερόλεπτα για να ξεκινήσει το παιχνίδι.

Λίγα μέτρα πιο κάτω ο Ηλίας Παπαθεοδώρου αμαθής σε ανάλογες καταστάσεις , χάζευε την κερκίδα σχεδόν με ανοιχτό το στόμα. Ο αμοντάριστος Αρης με παίκτες λίγων προπονήσεων , πέτυχε 70 πόντους και δέχτηκε μόλις 63!

Είχε ποικιλία στις επιθέσεις του , είχε παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο , είχε πλουραλισμό στο σκοράρισμα, είχε περισσότερες ασίστ, περισσότερα ριμπάουντ, έφτασε την διαφορά στο +19!!! Ήπαμε….που να ήταν και…έτοιμος! Είχε επίσης παίκτη κλειδί μια παλιά και καθόλου σκουριασμένη καραβάνα.

Ο Βασιλόπουλος πέτυχε double double (12 πόντους και 10 ριμπάουντ) αλλά οι επιδόσεις του δεν αποτυπώνονται όλες στην στατιστική. Ήταν πρώτος στις βοήθειες , στο κλείσιμο διαδρόμων, ήταν ο προπονητής στο τερέν.

Ο κατά τα 2/3 έτοιμος ΠΑΟΚ με όλους σχεδόν τους παίκτες στην προετοιμασία , βρήκε μονοπρόσωπη έκφραση επιθέσεων! Ντίλαρντ κερνούσε , Ντίλαρντ έπινε , μέχρι που ξέμεινε από δυνάμεις για να επιστρατευθεί ο ξεχασμένος Τσόκλας, παίκτης πρωταγωνιστής σε προηγούμενες αναμετρήσεις. Πέραν του Ντίλαρντ δεν είδαμε τίποτα.

Σημαντικές το δίχως άλλο οι απουσίες του Κόνιαρη και του Χαραλαμπόπουλου αλλά και αυτοί θα πρέπει να ενταχθούν σε ένα σύνολο για να μεγαλουργήσουν. Δεν αγωνίζονται πλέον στην Νέων Ανδρών , αλλά στον ΠΑΟΚ.

Είναι νωρίς για τελικά συμπεράσματα. Δεν διαφωνώ. Από την εικόνα όμως του πρώτου παιχνιδιού εύκολα διαπιστώνεις ότι ο ταλαιπωρημένος Αρης βρίσκεται πιο κοντά στην ταυτότητα που θέλει να δώσει ο κόουτς στην ομάδα του , ενώ στον ΠΑΟΚ μάλλον έχουν χαθεί στις γραφειοκρατικές διαδικασίες έκδοσης της.