Αναλαμπή στο βάθος της σήραγγας

Για πρώτη φορά μετά από δύο εβδομάδες αναστάτωσης, προβλημάτων και απαισιοδοξίας, η Εθνική άφησε στο παρκέ του ΟΑΚΑ αισιόδοξο ίχνος. «Ανάσταση», που λέει και μια ψυχή.

Όχι κάτι περισσότερο από ψήγματα, αλλά και αυτά ακόμη αποτελούν ευπρόσδεκτο δείγμα προόδου, μετά την απόλυτη μαυρίλα των προηγούμενων ημερών.

Σύμφωνοι, το αποτέλεσμα παραμένει ισχνό: μία αγχωτική εντός έδρας νίκη, επί αντιπάλου που έπαιζε χωρίς τον κορυφαίο παίκτη του (όπως και ο χθεσινός).

Αλλά κάθε χαμόγελο και κάθε «ζντο» αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Το χειροκρότημα των φιλάθλων ήταν ένα χρήσιμο ξεπροβόδισμα, σήμερα που μπήκαμε στο τελευταίο επταήμερο πριν το Ευρωμπάσκετ.

«Το σημαντικό είναι ότι σήμερα ήμασταν ομάδα», τόνισε ο Δημήτρης Αγραβάνης. Η εικόνα των αναπληρωματικών που πανηγύριζαν τα καλάθια στον πάγκο ήταν μουσική για τα μάτια.

Υπήρξε και ένα ακόμη στοιχείο που εμφανίστηκε για πρώτη φορά απόψε: το προπονητικό στίγμα.

Η Εθνική παρουσίασε κάποιες λεπτομέρειες που θεωρούνται «εκ των, ων ουκ άνευ» για την ώρα της κρίσης.

Πέρασε πάμπολλες φορές τη μπάλα στο «ποστ» για να δημιουργήσει από εκεί προϋποθέσεις. Κυριάρχησε στα ριμπάουντ. Περιόρισε τα λάθη, με εξαίρεση τα τελευταία δέκα λεπτά. Έδειξε διάθεση, νεύρο και πείσμα.

Βρήκε λύσεις στην άμυνα, σε σημεία που προβλημάτιζαν και προβληματίζουν. Περιόρισε το «rotation» στο απολύτως απαραίτητο, ώστε να βρουν ρυθμό οι βασικοί που θα τραβήξουν το κουπί.

Έβγαλε στο προσκήνιο τις προσωπικές δεξιότητες συγκεκριμένων παικτών. Αναζήτησε και τον αιφνιδιασμό, για να κάνει το καλάθι πιο εύκολο. Δεν είναι και λίγα, ούτε ασήμαντα.

Τεχνικά, η πιο αξιοσημείωτη καινοτομία ήταν ο πειραματισμός με 4 ψηλούς και μόνο έναν χειριστή της μπάλας: Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Πρίντεζης, Μπουρούσης.

Όταν ο τελευταίος άφησε τη θέση του στον εξόφθαλμα βελτιωμένο Αγραβάνη για να γίνει η πεντάδα κατακόκκινη (μπροστά στα αποσβολωμένα λόγω Χάκετ μάτια του Γιάννη Σφαιρόπουλου), η άμυνα με συνεχείς αλλαγές έκανε το γήπεδο να μοιάζει μικρότερο στα μάτια των αντιπάλων.

Από το 24^ο λεπτό μέχρι το τέλος της γ’ περιόδου, οι Ιταλοί πέτυχαν μόνο ένα καλάθι, ένα κολοκοτρωνέικο (ή μάλλον…τζινομπιλέικο) του «γκάουτσο» Φιλόι. Το ελληνικό σερί ήταν 13-4.

Η άμυνα έδωσε τις λύσεις απέναντι σε έναν αντίπαλο που ξεκίνησε ζεστός (με 4/5 τρίποντα), αλλά στη συνέχεια παγιδεύτηκε.

Μη ξαναλέμε τα ίδια, ο μόνος τρόπος για να φτάσει ψηλά αυτή η Εθνική είναι να προκαλεί βραχυκυλώματα στον αντίπαλό της, με το πάθος και την ομαδική δουλειά.

Το παθητικό των 70 πόντων σε αγώνα 45 λεπτών είναι ένας θαυμάσιος οιωνός. H Eθνική δεν πρόκειται να βάλει 90άρες στο Ευρωμπάσκετ.

Υπήρξαν, φυσικά, και χτυπητές ανορθογραφίες: το 63% στις βολές, η έλλειψη αξιόπιστου σουτ, οι αδράνειες που επέτρεψαν στην ομάδα του Μεσίνα να βγάλει αιφνιδιασμό μετά από εύστοχη ελληνική βολή!

Για μια φορά, όμως, οι διεθνείς πήγαν στα κρεβάτια τους με την αίσθηση ότι μπορούν να πετύχουν κάτι αξιοσημείωτο στο Ευρωμπάσκετ, εάν συνεχίσουν την ανοδική πορεία.

Όσο για τα επεισόδια και τους καυγάδες, θα μου επιτρέψετε να μη δώσω ιδιαίτερη σημασία. Δεν ξημέρωσε ακόμα η εποχή, που 12 «εγώ» ελληνικής κατασκευής θα αναπνέουν για 45 μέρες τα χνώτα ο ένας του άλλου δίχως να ανάψουν τα αίματα.

Καλά καλά δεν μπορώ να συγκρατήσω εγώ τα νεύρα μου με όσα συνέβησαν τις τελευταίες μέρες, πόσο μάλλον οι παίκτες!

Εάν οι προπονητές πίστευαν ότι κάποιος δηλητηριάζει το κλίμα, θα τον έστελναν στο σπίτι του, ασχέτως ονόματος και ειδικού βάρους.

Εφ’όσον δεν συνέβη κάτι τέτοιο, θα αρκεστώ στο μοναδικό επιχείρημα που μετράει. Όλες οι ομάδες λίγο πολύ έτσι είναι.

Σας διαβεβαιώ γι'αυτό. Και του 1987 και του 2005 και η ποδοσφαιρική Εθνική του 2004, όλες.

Yπάρχουν και κάποιες (όπως και παίκτες) που τρέφουν τα κυτταρά τους από κάτι τέτοια. Με ποιον είπαμε ότι παίζουμε αύριο;

Είτε μαλωμένοι είτε όχι, οι δώδεκα διεθνείς δουλεύουν μαζί στο ίδιο γήπεδο, τρώνε μαζί στο ίδιο τραπέζι, κοιμούνται μαζί στο ίδιο ξενοδοχείο και θα μπουν στο ίδιο αεροπλάνο.

Αφιλοκερδώς, θυμίζω. Για το καλό της ομάδας που μάθαμε να αποκαλούμε «επίσημη αγαπημένη».

Έδωσαν αμοιβαίες εξηγήσεις και προχώρησαν παρακάτω. Θα χρειαστεί να προσπαθήσουν πολύ πιο σκληρά, για να χάσουν τη δική μου ψήφο εμπιστοσύνης.