Η ζωή δεν φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο στον αδερφό του Μάλκολμ Ντιλέινι, όμως ο φύλακας-άγγελος του point-guard των Χοκς, βρίσκει τον τρόπο να δείχνει καθημερινά την αγάπη του για τον Μάλκολμ. Ο πρώην παίκτης της Λοκομοτίβ Κουμπάν μπορεί να πέρασε πολύ δύσκολα χρόνια, όμως χάρη στην αγάπη του αδερφού του, μπορεί να παίζει μπάσκετ ευτυχισμένος. Κι αυτό γιατί ο κολλητός του, δεν έδειξε αδύναμος στο άσχημο παιχνίδι που του επεφύλαξε η μοίρα και βρήκε τον τρόπο να κάνει τον Μάλκολμ καλύτερο άνθρωπο. Το ESPN ανακάλυψε την ιστορία του και το gazzetta.gr σας στην παρουσιάζει.

Η πρώτη «πόρτα» από το ΝΒΑ

Ο 28χρονος παίκτης των «γερακιών», ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες των high schools με τη φανέλα του Μέριλαντ πριν πάει στο NCAA και το Virginia Tech. Τελείωσε την καριέρα του εκεί ως τρίτος σκόρερ στην ιστορία του κολεγίου και έδειξε πως έχει το ταλέντο για το άλμα στο ΝΒΑ.

Ο προπονητής του προσπάθησε να πείσει τους scouters ομάδων του ΝΒΑ για τις ικανότητες Μάλκολμ, λέγοντας τους πως ήταν εθισμένος με το μπάσκετ, γεννημένος σκόρερ και ένας παίκτης με υψηλό μπασκετικό I.Q.

Την ημέρα του draft του 2011, η οικογένεια του Ντιλέινι μαζεύτηκε στο σπίτι και ετοιμαζόταν να πανηγυρίσει για την είσοδο του στο ΝΒΑ. Όμως το όνομα του δεν ακούστηκε ποτέ. Έτσι πήρε την απόφαση να αφήσει τα αγαπημένα του πρόσωπα και να μεταναστεύσει στην Γαλλία για χάρη της Σαλόν, υπογράφοντας μονοετές συμβόλαιο 130 χιλιάδων. δολαρίων. Ήθελε να βοηθήσει την οικογένεια του που δεν βρισκόταν σε καλή οικονομική κατάσταση.

Η σεζόν τελείωσε και ο Μάλκολμ ήθελε νέες προκλήσεις. Έτσι πήγε στην Μπουντιβέλνικ στη συνέχεια χάρισε στη Μπάγερν το γερμανικό πρωτάθλημα και κατέληξε στην Λοκομοτίβ Κουμπάν. Το διετές συμβόλαιο 2.4 εκατ. δολαρίων που υπέγραψε ήταν ικανό να αγοράσει στην οικογένεια του ένα καινούριο σπίτι.

«Θα έθετα σε κίνδυνο τη ζωή μου για εσένα»

Κάπου εκεί ήρθαν τα πάνω κάτω στη ζωή του. Στις 16 Ιουλίου του 2016, υπέγραψε το συμβόλαιο με τους Χοκς που τόσο ονειρευόταν. Το βράδυ εκείνο βγήκε να το γιορτάσει με φίλους. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν περίμενε την κατάληξη που θα είχε η βραδιά. Ένας από τους φίλους του, που είχε πιει παραπάνω από το κανονικό, προκάλεσε δύο άλλα άτομα που βρίσκονταν στο club. Η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει. Ο αδερφός του Μάλκολμ, ο Βίνσεντ γυρνάει και λέει στο παίκτη των Χοκς: «Θα έθετα σε κίνδυνο τη ζωή μου για εσένα. Δεν πρόκειται να σε αφήσω να πάθεις κακό». Σαν να ήξερε τι θα ακολουθήσει.

Λίγα λεπτά αργότερα, το βαν που μετέφερε τον Ντιλέινι και την παρέα του, δέχεται πυροβολισμούς από τους αγνώστους με τους οποίους είχε τσακωθεί στο club. Μία σφαίρα «τρυπάει» τον Βίνσεντ στον ώμο του, λίγο πιο κάτω από το τατουάζ, που γράφει «είμαι ο φύλακας του αδερφού μου». Μία άλλη «σφηνώνεται» στην πλάτη του. Ο Μάλκολμ και οι φίλοι μεταφέρουν τον Βίνσεντ στο νοσοκομείο. «Αυτά ήταν 4 ατελείωτα μίλια», αναφέρει ο Μάλκολμ.

Ο Βίνσεντ φτάνει στο νοσοκομείο και οι γιατροί κάνουν ό,τι μπορούν για να τον σώσουν. Μετά από αρκετές ώρες στα επείγοντα περιστατικά, ο Μάλκολμ ζητάει να τον δει, όμως ο γιατρός του το απαγορεύει, αφού η κατάσταση του χαρακτηρίζεται κρίσιμη. Ο Βίνσεντ καταφέρνει να επιβιώσει, όμως, η ιατρική διάγνωση προκαλεί ένα τεράστιο σοκ: θα μείνει παράλυτος. Τα θλιβερά νέα λυγίζουν τον Μάλκολμ. Ο Βίνσεντ και ο Μάλκολμ ήταν πολύ δεμένα αδέρφια και έκαναν τα πάντα για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο. Μπορεί να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, παίζοντας στο ΝΒΑ, όμως δεν μπορεί να ξεχάσει τον αδερφό του, Βίνσεντ. «Δεν μπορώ να διασκεδάζω στο παρκέ, γνωρίζοντας πως ο Βίνσεντ δεν μπορεί να γιορτάσει μαζί μου».

Η στιγμή που πάντα ονειρευόταν

Όμως σιγά-σιγά ο Βίνσεντ βρίσκει τη δύναμη να δώσει χαρά στον αδερφό του. Δεν χάνει ματς των Χοκς, καθώς κάθεται στον καναπέ του πατρικού του σπιτιού μαζί με τους γονείς του και παρακολουθεί τον αδερφό του, που τόσο αγαπά. Βέβαια η στιγμή που ο Βίνσεντ θα δει από κοντά τον αδερφό του σε αγώνα ΝΒΑ έχει φτάσει. «Δεν με νοιάζει αν χάσεις ή κερδίζεις. Αυτό που θέλω είναι να κάνεις ένα κάρφωμα για μένα!», ήταν τα λόγια του Βίνσεντ. Μια από τις σημαντικότερες στιγμές για τον Μάλκολμ. Ίσως η δυνατότερη στιγμή που θα μπορούσε να ζήσει.

Από παιδί, ο Μάλκολμ, είχε άγχος όταν οι γονείς και ο αδερφός του αργούσαν να έρθουν στα ματς. Τώρα πια ξέρει πως θα έχει πάντα κοντά τους δικούς του και ειδικότερα τον αδερφό του. Έναν άνθρωπο που θα έδινε και τη ζωή του για πάρτη του. Έναν φύλακα-άγγελο για τον παίκτη των Χοκς. Ο Ντιλέινι, έχει πλέον το πιο σημαντικό λόγο να ευχαριστιέται το μπάσκετ, αφού πλέον ο κολλητός φίλος-αδερφός του τον παρακολουθεί να εκπληρώνει το όνειρο του. Και ξέρει πως θα έδινε και τη ζωή του για αυτόν!