Παίξε νόμιμα στοίχημα από υπολογιστή ή κινητό με μεγάλες αποδόσεις (21+).

Η κούραση στην φωνή εμφανής, αλλά δεν είναι ικανή να «σβήσει» την χαρά των «χρυσών» Νέων!

Το ξενύχτι που... έριξαν οι διεθνείς μας για την κατάκτηση του Eurobasket U20 σε νυχτερινό μαγαζί του Ηρακλείου διακρίνεται από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου, αλλά ο ακούραστος Βασίλης Χρηστίδης... εξοπλισμένος με πολλή όρεξη μίλησε για την επιτυχία της ομάδας του στο gazzetta.gr.

Ο Σαλονικιός ψηλός, που μέτρησε κατά μέσο όρο 9.7 πόντους και 2.4 ριμπάουντ σε 13.3 λεπτά συμμετοχής στην ευρωπαϊκή διοργάνωση και 9 πόντους, 5 ριμπάουντ και 1 κλέψιμο κόντρα στο Ισραήλ, ήταν... έτοιμος για άλλον ένα αγώνα σήμερα, καθώς δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα τι έχουν καταφέρει αυτός και οι συμπαίκτες του!

«Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα τι έχει συμβεί. Νομίζουμε ότι έχουμε αγώνα και σήμερα, γιατί όταν παίζεις οκτώ ημέρες συνεχόμενα παιχνίδια, σου φαίνεται λίγο περίεργο που σταματάς ξαφνικά. Η χαρά είναι φυσικά τεράστια! Κατακτήσαμε το πρωτάθλημα και νιώθουμε περήφανοι που το καταφέραμε αυτό για την χώρα μας. Δεν περιγράφεται με λόγια αυτό που ζούμε», ήταν τα πρώτα γεμάτα ενθουσιασμό λόγια του.

Ο 19χρονος φόργουορντ/σέντερ δεν θα μπορούσε να νιώθει κάτι άλλο, πέρα από ευλογημένος και υποστήριξε πως αυτό το αποτέλεσμα ήρθε μέσα από απόλυτη προσήλωση και πίστη στο πλάνο της ομάδας. «Εμείς αυτό που είχαμε βάλει σαν στόχο είναι να κοιτάμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Βήμα βήμα, μέρα με την μέρα, να κάνουμε την δουλειά μας στην προπόνηση κι από εκεί και πέρα το αποτέλεσμα θα ερχόταν από μόνο του στην συνέχεια. Και είμαστε τυχεροί κι ευλογημένοι που αυτό τελικά ήρθε».

Αν τού έλεγε κάποιος πριν το τουρνουά πως τα παλικάρια μας θα έφταναν στην κορυφή της Ευρώπης, τι θα του απαντούσε; «Πιστεύω όλες οι ομάδες έχουν στην άκρη του μυαλού τους το χρυσό. Αν δεν κοιτάς όμως κάθε ματς ξεχωριστά σε τέτοιες διοργανώσεις, είναι δύσκολο να το πετύχεις» είπε, για να σταθεί στα στοιχεία που ώθησαν την ομάδα να φτάσει στην επιτυχία: «Θέλει επιμονή, υπομονή και το αποτέλεσμα ήρθε μέσα από ομαδική δουλειά. Στηρίξαμε ο ένας τον άλλον, είχαμε την βοήθεια των προπονητών μας, του κόσμου... Ήταν ένας συνδυασμός πραγμάτων και καταστάσεων για να έρθει αυτή η μεγάλη επιτυχία».

Η ασφυκτική άμυνα, το καθαρό μυαλό σε κρίσιμες στιγμές και η συγκέντρωση δεν ήταν οι μόνοι λόγοι που έβαλαν το όνομα αυτών των «χρυσών» παιδιών στην ιστορία. Ένα συστατικό ήταν ακόμα πιο έντονο και έκανε την διαφορά: το γεγονός πως όλοι μαζί ήταν μια παρέα, μια οικογένεια, όπως συνήθιζαν να λένε όλοι από την πρώτη ημέρα της συγκέντρωσής τους. Και φυσικά ο Χρηστίδης δεν παρέκλινε από αυτή την άποψη. «Αυτό είναι ένα από τα βασικά στοιχεία σε όλες τις ομάδες. Είμαστε μια παρέα, μια οικογένεια, είμαστε μαζί χρόνια και γνωριζόμαστε πολύ καλά. Ξέραμε ο ένας τον άλλον πολύ καλά, οπότε δεν είχαμε θέματα προσαρμογής όλο αυτό το διάστημα. Αυτό έκανε και πιο εύκολη την δουλειά μας στο παρκέ».

Όσο για τον πρωτομάστορα του επιτεύγματος αυτού, του Ηλία Παπαθεοδώρου, και όλου του επιτελείου, μόνο καλά λόγια είχε να πει ο παίκτης του Άρη: «Μας γνωρίζει όλους πολύ καλά και ήταν ο καθοδηγητής μας σε ακόμα μια επιτυχημένη προσπάθεια. Χαιρόμαστε πολύ για την συνεργασία που έχουμε μαζί του και τον ευχαριστούμε. Όπως χαιρόμαστε και με όλο το επιτελείο για την δουλειά που έχει κάνει μαζί μας και την φροντίδα που μας έχει δείξει».

Πριν την έναρξη της «μάχης» με το Ισραήλ, οι τηλεοπτικοί δέκτες κατέγραψαν ένα ανατριχιαστικό στιγμιότυπο: ένα γήπεδο γεμάτο, με όλους τους θεατές όρθιους, να τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο, παρέα με την αποστολή της «γαλανόλευκης». Τι συναισθήματα δημιουργεί αυτό, άραγε, σε έναν αθλητή, πριν από ένα κρίσιμο ματς; «Την είπες εσύ την λέξη: ανατριχιαστικό! Είναι τρομερό συναίσθημα αυτό! Όταν ακούς 6.000 κόσμου να τραγουδά μαζί σου τον Εθνικό Ύμνο είναι κάτι μοναδικό και απερίγραπτο. Ανατριχιάζεις ολόκληρος!», σχολίασε και διέκρινες την περηφάνια στην φωνή του, ενθυμούμενος την στιγμή.

Ωστόσο, ένας κύκλος έφτασε στο τέλος του για κάποιους... Κι αυτό αφορά την γενιά των 97άρηδων (Χαραλαμπόπουλος, Κόνιαρης, Μουράτος, Σκουλίδας, Δίπλαρος, Φλιώνης, Μιλεντίγιεβιτς και Καρράς), με τον Χρηστίδη να μένει πίσω, παρέα με τους Λούντζη, Αγραβάνη και Τάταρη, έτοιμοι να υποδεχθούν νέους συμπαίκτες το επόμενο καλοκαίρι. Τα συναισθήματα περίεργα, αλλά και αισιόδοξα. «Η φουρνιά του '97 είναι μια φουρνιά με ξεχωριστά παιδιά, ένα προς ένα. Έχουν καταφέρει πάρα πολλά και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την πορεία τους. Φέτος ήταν η τελευταία τους χρονιά και θέλαμε σαν ομάδα να κλείσει αυτός ο κύκλος με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κι ευτυχώς αυτό έγινε με το χρυσό μετάλλιο! Από εκεί και πέρα, εμείς οι '98άρηδες έχουμε άλλη μια χρονιά με την Νέων και πρέπει το επόμενο καλοκαίρι να προσπαθήσουμε ξανά για το καλύτερο».

Τα ταλέντα αυτά έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους και αυτό είναι, αν μη τι άλλο, λαμπρό. Και όσο έχουν υγεία, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Αυτή ήταν και η ευχή του Χρηστίδη. Υγεία και μέσα στα επόμενα χρόνια να έρθουν κι άλλες επιτυχίες. «Να έχουμε όλη την υγεία μας, να συνεχίσουμε την καλή δουλειά με πολλή προπόνηση και μέρα με την μέρα να γινόμαστε καλύτεροι».