Καμιά μιζέρια για τους Antetokounbros

Χρήστος Κιούσης Χρήστος Κιούσης
Καμιά μιζέρια για τους Antetokounbros

bet365

Ο Χρήστος Κιούσης βρέθηκε στο Αλεξάνδρειο για το show των Antetokounbros κόντρα στην Εθνική του 2005, παρακολούθησε τα δυο αδέρφια από τη συνέντευξη τύπου, μέχρι το τελικό σφύριγμα και τις αναμνηστικές φωτογραφίες και γράφει τις εντυπώσεις του.

Αν ξεκινήσω να ξαναδιαβάζω τα κείμενα, που έχω γράψει στο gazzetta, δύσκολα θα βρω κάποιο, που να μην εμπεριέχει λίγη γκρίνια, λίγη μιζέρια. Πιστέψτε με καθόλου δεν το θέλω, καθόλου δεν επιθυμώ την γκρίνια ως στάση ζωής, ούτε θα ήθελα να επαληθεύσω, ότι ο άνθρωπος όσο μεγαλώνει γκρινιάζει κι εγώ δυστυχώς μεγαλώνω. Από την άλλη, όταν γράφεις για ελληνικό ποδόσφαιρο και την ατμόσφαιρά του, όταν ασχολείσαι ας πούμε με το κλίμα των τελικών στο ελληνικό μπάσκετ, όταν σχολιάζεις την ελληνική πολιτική σκηνή, πόσο να την αντιπαλέψεις τη ρημάδα την γκρίνια... Κάθε ευκαιρία χαράς πρέπει να την αρπάζεις από τα μαλλιά κι εμένα μου δόθηκε αυτό το ΣΚ εξαιτίας του Antetokounbros event, που διοργάνωσε το Eurohoops.net εδώ στη Θεσσαλονίκη.

Παίξε νόμιμα στην Sportingbet με επιστροφή στοιχήματος στο Μπραν – Στάμπαεκ, αν ο Ορλοφ σκοράρει οποιαδήποτε στιγμή στο ματς (21+).

Η χαρά ξεκίνησε την Παρασκευή το βράδυ στο φιλόξενο Sinatra, όπου με την εκλεκτή παρέα του Θοδωρή Παπαλουκά, του Νίκου Ζήση, της αποκάλυψης παλιοσειράς Γιάννη Γιαννούλη ( του πρώτου ανθρώπου με την Καναδοκαρδιτσιώτικη υπηκοότητα) και του δικού μας Βασίλη Παπανδρέου, άκουσα μπόλικες από τις backstage ιστορίες της Εθνικής. Ήταν που στην αρχή συμφώνησαν να μη μιλήσουμε και για μπάσκετ. Και τι να λέγαμε ρε παιδιά, για το 4ο μνημόνιο; Φυσικά τα εν μπαρ μη εν δήμω, οπότε ό,τι ειπώθηκε στο Sinatra, έμεινε στο Sinatra.

Παίρνοντας μαζί μου τον γιό μου, για να πάμε την Κυριακή στο Αλεξάνδρειο και να απολαύσουμε τη γιορτή, τα συναισθήματά μου ήταν τελείως διαφορετικά από εκείνα του τελικού κυπέλλου, που βρέθηκα φέτος. Κανένας φόβος, κανένα σφίξιμο, καμιά ματιά πίσω από τους ώμους για το ποιος στραβοκοιτάει, κανένα άγχος. Σε αντίθεση με τότε που δε χαμογελούσε κανείς, τώρα μόνο χαρά, παντού παιδιά, αμέτρητα παιδιά, χαμόγελα, χειραψίες μεταξύ φίλων, όλος ο κόσμος του μπάσκετ παρών, όλος πλην δυστυχώς του Ενός.

Στη συνέντευξη τύπου που ψιλοτυχαία βρέθηκα, ο Γιάννης κι ο Θανάσης χαμογελαστοί (ειδικά ο Θανάσης περιβόλι-παιδί) να επαναλαμβάνουν, ότι εκείνοι είναι οι πρώτοι και οι μεγαλύτεροι φαν της σπουδαίας ελληνικής ομάδας του 2005/06. Ο Παπαλουκάς χαρούμενος, αλλά και τέρμα κουρασμένος – αγχωμένος για το event, ο Ζήσης χαλαρός και άνετος με αυτό το χαρακτηριστικό baby face που παραπέμπει σε 23χρονο εδώ και δέκα χρόνια και ο Διαμαντίδης με αυτό το τέρμα απλανές βλέμμα, σαν παιδάκι που κουβάλησαν στην εκκλησία και περιμένει υπομονετικά να τελειώσει η λειτουργία. Μόλις οι κάμερες έκλεισαν βέβαια χαμογελαστός ο Μήτσος, ευγενέστατος , καταδεκτικός για φωτογραφίες με φίλους και θαυμαστές, με εκείνη την φάτσα που ξαφνικά σοβαρεύει τη στιγμή της φωτο, σαν να πιάστηκε νύχτα στο σαλόνι της μαμάς του να κλέβει τα “Τζοκόντα”.

Το Nick Gallis Hall ασφυκτικά γεμάτο, η οργάνωση εξαιρετική και το ματσάκι πλάκα πλάκα μας προέκυψε και ντέρμπι, αφού ο Τεό του το είχε τάξει το χουνέρι του Γιάννη. Του έκανε μάλιστα και μια “ομορφιά” σε μια φάση περνώντας την μπάλα κάτω από τα πόδια του, αλλά ο Γιάννης άπλωσε το χέρι-κουπί και το highlight δεν τελεσφόρησε. Ο Ζήσης εύστοχος τράβηξε το σκορ της Εθνικής, ο Χατζηβρέττας fit έπαιζε κανονικά άμυνα, ο Κακιούζης έχωνε αυτό το αντιτουριστικό σουτάκι όπως τότε, ο Λάζαρος πλαστικός όπως πάντα και φειδωλός με τα καρφώματα, οι καλοί στρατιώτες Τσαρτσαρής και Ντικούδης έτρεχαν και κάρφωναν για τη γαλανόλευκη, ο Βασιλόπουλος πιο fit και μαυρισμένος από ποτέ. Τέλος ο Διαμαντίδης. Στην αρχή σαν να έχει σταματήσει το μπάσκετ προ δεκαετίας, ζεστάθηκε σιγά σιγά, αλλά το ανατριχιαστικό ήταν η υποδοχή του κόσμου. Οι ζητωκραυγές όταν παρουσιάστηκε, το χειροκρότημα όταν έκανε την πρώτη κατεβασιά, το “Διαμαντίδης οε οε οε”, δεν ξέρω αν ο Μήτσος είναι ο Γκάλης της γενιάς αυτής, αλλά είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που νομίζει ο ίδιος με το ντροπαλό του χαμόγελο.

Ξαναγυρνώντας στον τίτλο του κειμένου ο Γιάννης κι ο Θανάσης τα έκαναν όλα. Έπαιξαν, σούταραν, κάρφωσαν, φωτογραφήθηκαν, μοίρασαν δώρα, έκαναν το μπάσκετ πιο όμορφο και σίγουρα έφεραν και χτες περισσότερα παιδάκια κοντά στο αγαπημένο μας άθλημα. Κάποτε ο κόουτς Γιαννάκης είπε “δώστε μπάλες στα παιδιά” τώρα οι Antetokounbros λένε “το μπάσκετ είναι πάρτυ, διασκεδάστε το”. Βγαίνοντας από τη συνέντευξη τύπου, βρέθηκε ο Ελληνάρας που σχολίασε “πολύ ψηλωμένοι ήρθαν φέτος, καμιά σχέση με πέρισυ”. Τι να πεις... Πάντα πρέπει να υπάρχει ένας ανόητος, για να επαληθεύει το προνόμιο να μπορείς να “νιώθεις” τη στιγμή... Τη στιγμή που ένας εν ενεργεία all star παίρνει τα φιλαράκια του όχι ως κομπάρσους, αλλά σαν καλεσμένους σε πάρτυ και κάνει το μπασκετάκι μας ελκυστικό, όπως τότε που ήμασταν πιτσιρίκια. Ο Γιάννης και ο Θανάσης είναι από τις ελαχιστότατες περιπτώσεις, που δεν φέρνουν ούτε ίχνος μιζέριας στη σκέψη, ούτε ίχνος “γκρίζου ουρανού”. Προσωποποιούν τη λιακάδα, μπασκετική και όχι μόνο.

Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά της Eurohoops για την άρτια διοργάνωση και την φροντίδα τους για όλα, μπράβο Τεό για την αφοσίωση στο σπορ και στη χαρά του, μπράβο για τη στήριξη της “Κιβωτού του Κόσμου” και του πατρός Αντωνίου στο έργο τους και προς θεού μην χάσετε φίλοι μου το event στην Αθήνα! Ακούω για ενισχύσεις με Σπανούλη, Μπουρούση, Φώτση, Έκπε Γιούντο, Κάιλ Χάινς ! Από το Nick Gallis Hall στο κλειστό Νίκος Γκάλης, μια πτήση του Γιάννη Αντετοκούμπο δρόμος είναι. Να είστε όλοι εκεί !

Υ.Γ. Highlights της βραδιάς; Η στιγμή που μια κοπέλα από το promotion μοιράζει αυτόγραφα των Antetokounbros και χωρίς να το ξέρει, πάει να δώσει ένα στην κοπέλα του Γιάννη, που καθόταν στους επισήμους. No thanks, ήταν η απάντηση και συνέχισε να διαβάζει το βιβλίο της. Επίσης μπράβο στη μικρή αδερφή της Βούλας Πατουλίδου που ήρθε, να την εκπροσωπήσει στην εκδήλωση. Τί εννοείς, ήταν η ίδια ;;;

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Χρήστος Κιούσης
Χρήστος Κιούσης

Ο Χρήστος Κιούσης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά ζει κι εργάζεται στην Θεσσαλονίκη από το 1997. Σπούδασε Κινηματογράφο και Τηλεόραση στη Σχολή Σταυράκου και digital marketing. Mιλάει Αγγλικά κάθε μέρα, Γερμανικά όποτε τα θυμηθεί και Ιταλικά στις διακοπές κυρίως αν χρειαστεί να παραγγείλει φαγητό στην Ιταλία. Εργάζεται σε τηλεοπτικές παραγωγές από το 1994. Συμπαρουσιάζει τη σατιρική εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» στον ΑΝΤ1 και το "Βινύλιο" στο ίδιο κανάλι.

Είναι φίλαθλος από μικρός και πατέρας τριών υπέροχων παιδιών. Έχει παίξει μπάσκετ ως νέος με επιεικώς μέτριες επιδόσεις και τένις ως μεσήλικας με ακόμα πιο φτωχά αποτελέσματα. Του αρέσουν το γράψιμο, οι συνεντεύξεις, το ραδιόφωνο, η παραγωγή τηλεοπτικού περιεχομένου και τα ταξίδια κι ελπίζει μια μέρα, να μπορέσει να τα συνδυάσει όλα επαγγελματικά.