Παστίλιες για τον πόνο του... Ελονού

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΑΕΚ άξιζε τη νίκη και με το παραπάνω. Όχι γιατί την “κυνηγούσε” σαν τρελή για να ...γλυκάνει τον Μάκη Αγγελόπουλο και να επιβεβαιώσει την διάθεση που έχει να απειλήσει το συντομότερο δυνατό τους δυο “αιώνιους”, αλλά κυρίως γιατί , αυτή τη φορά, δεν έκανε εκείνη τα λάθη που της την είχαν στερήσει δυο φορές στο πρόσφατο παρελθόν. Σε θρίλερ δυο παρατάσεων, έχασε το ροζ φύλλο μέσα από τα χέρια της και πέρυσι, την 22η αγωνιστική, από τον Ολυμπιακό και φέτος, την 23η, με τον Παναθηναϊκό. Αυτή τη φορά τα καθοριστικά λάθη τα έκανε ο αντίπαλος.

Θεωρητικά , αυτό το 1-1, ειδικά για δυο ομάδες που έχουν κοινή έδρα, δίνει άλλο χρώμα στη σειρά. Στην πράξη την φορτώνει με ερωτηματικά. Θα είναι άραγε για τον “δικέφαλο” μια ένεση αυτοπεποίθησης και ταυτόχρονα εφαλτήριο να συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να διεκδικήσει κάτι περισσότερο υπό την παρούσα συγκυρία, ή θα είναι απλά η εκπλήρωση ενός απωθημένου που συνήθως φέρνει χαλάρωση; Θα αντιδράσει ο Παναθηναϊκός Superfoods για να υποστηρίξει τον τίτλο του φαβορί για την πρόκριση στον τελικό ή θα αποδειχθεί ότι παραμένει ακόμη ζαλισμένος και συνεπώς ευάλωτος από το χουνέρι που του έκανε η Φενέρμπαχτσε;

Live Στοίχημα σε NBA & Bundesliga με Live Stream στη Novibet (21+).

Πάντως, ανεξάρτητα από την έκβαση της σειράς, η οποία περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο ακόμη παιχνίδια, το συγκεκριμένο ματς φανέρωσε από μια μεγάλη αλήθεια και για τις δυο ομάδες. Τόσο για το παρόν , όσο και την προοπτική τους προς το μέλλον. Ειδικά αν λάβουν υπ' όψη τους ότι ο παίκτης που με την παρουσία του άλλαξε την εικόνα του παιχνιδιού και έφερε τα πάνω-κάτω ήταν ο σωματώδης , δυναμικός αλλά άτεχνος Τσινεμέλε Ελονού.

Για την μεν ΑΕΚ, είναι ξεκάθαρο ότι για να αλλάξει επίπεδο θα πρέπει να αναβαθμίσει την αθλητικότητα και την σκληρότητά της, σε περισσότερες από μία θέσεις. Δεν φτάνουν μόνο παίκτες που έφτιαξαν το όνομά τους με το επιθετικό τους ταλέντο, αλλά είναι soft. Οι 4 τάπες που μοίρασε ο Νιγηριανός σέντερ και η αλλοίωση των απέναντι επιθέσεων που προκάλεσε το θηριώδες παρουσιαστικό του ήταν πολύ πιο σημαντικές στην οικονομία του παιχνιδιού από τα χαμένα του lay up. Από την στιγμή που μπήκε , Μπουρούσης, Σίνγκλετον και Γκιστ σταμάτησαν να νιώθουν τόσο άνετα , όσο στο πρώτο ημίχρονο. Άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι κάποιος μπορεί να τους σπρώξει και και να πηδήξει ανάμεσά τους για να διεκδικήσει τα ριμπάουντ με μεγαλύτερη ένταση. Υπό αυτές τις συνθήκες, μεγάλωσε το γήπεδο και βελτιώθηκαν οι κιτρινόμαυρες αποστάσεις, σε τέτοιο βαθμό να μπορέσει να κινηθεί ως διεμβολιστής ο πολύτιμος Μιλόσεβιτς, να βρουν χώρο για καλύτερα σουτ ο Νιούλει και ο Σάκοτα και περιθώριο να αξιοποιήσει τα γρήγορα πόδια του ο Μαυροειδής.

Για τον Παναθηναϊκό , επαναλήφθηκε η διαπίστωση πως όταν έχει απέναντί του ανέμελες ομάδες, έχει την ικανότητα να πιάνει ρυθμό και -εύκολα ή δύσκολα- να τις βάζει από κάτω. Τα βρίσκει όμως μπαστούνια όταν συναντάει αντίσταση και κορμιά που μπορούν να τον “δείρουν” σε τέτοιο βαθμό που στο τέλος του χαλάνε το μυαλό. Στην προκειμένη περίπτωση , κάτι η εικόνα του πρώτου ματς, κάτι η ολοκληρωτική υπεροχή του πρώτου ημιχρόνου, ίσως του δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι η επικράτηση ήταν στα χέρια του. Αιφνιδιάστηκε από την κατακόρυφη αύξηση της έντασης που έβαλε η ΑΕΚ στο παρκέ, για περισσότερο χρόνο απ' όσο θα περίμενε. Βγάζοντάς τον από τη ζώνη της ασφάλειάς του, του άσκησε πίεση και κατά συνέπεια τον υποχρέωσε να κινηθεί με ένστικτο και όχι με πλάνο, το οποίο συνήθως πάει περίπατο όταν ο Τζέιμς είναι στο παρκέ και ο Καλάθης δεν είναι στα καλά του. Εξ ου και η τελευταία επίθεση της πυρκαγιάς. Αν συνυπολογίσουμε ότι μπήκε στην εξίσωση και το μετατραυματικό σοκ του αποκλεισμού το την Φενέρμπαχτσε ,και ότι ένας τόσο καθοριστικός παίκτης όπως ο Κέι Σι Ρίβερς συνεχίζει να δείχνει ντεφορμέ , η ήττα ήρθε για να θυμίσει ότι “όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο”.

Το μόνο όφελος που μπορεί να αναζητήσει μετά από αυτή την ήττα ο συγκεκριμένος Παναθηναϊκός είναι ότι θα παίξει τουλάχιστον δυο ακόμη παιχνίδια με έναν φιλόδοξο αντίπαλο και εκ των πραγμάτων θα μικρύνει το διάστημα της αγωνιστικής απραξίας στο οποίο θα υποχρεωνόταν αν έβγαζε “σκούπα” και περίμενε. Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του το final4 και θα επιστρέψει στα ελληνικά play offs για να “καθαρίσει” τον Άρη στις 25 του μήνα.