Τελικός για κομάντο ή φιλάθλους;

Εκφράσαμε άποψη, αναρωτηθήκαμε, αγανακτήσαμε για την καθυστέρηση στον ορισμό έδρας για τον τελικό κυπέλλου, αλλά τώρα το στοίχημα είναι μπροστά. Τώρα την ευθύνη την αναλαμβάνουν οι διοικήσεις των ΚΑΕ, γιατί για να μην κοροιδευόμαστε μπορεί να είναι η ΕΟΚ η διοργανώτρια αρχή, αλλά το ποιοί θα πάρουν τα εισιτήρια, μπορούν να το φροντίσουν μόνο ο Άρης και ο Παναθηναϊκός. Να απαριθμήσω μερικούς παράγοντες που θα με κάνουν ευτυχή γι αυτόν τον τελικό.

Να είναι παρών ο Νίκος Γκάλης στο Nick Galis Hall, αλλιώς τι νόημα έχει; Αν δεν κάνει κέφι στον Γκάλη να δει αυτόν τον τελικό στο “σπίτι” του, να βράσω τις τιμές, να βράσω και τις ονοματοδοσίες. Πολύ θα ήθελα παρόντες και τον Παναγιώτη Γιαννάκη και άλλους θρύλους της Πορτοκαλί Στοάς, αλλά την παρουσία του Γκάνγκστερ τη θεωρώ επιβεβλημένη. Ελπίζω η Ομοσπονδία, η διοίκηση του κυρίου Λάσκαρη και η διοίκηση του κυρίου Γιαννακόπουλου να θυμηθούν να το συζητήσουν στα meetings πριν τον τελικό.

Να μην αντιμετωπίσουν οι διοικήσεις τον αγώνα αυτόν σαν πυρ και κίνηση, αλλά σαν αγώνα! Με 1100 εισιτήρια προς διάθεση η κάθε ομάδα, μπορούν να επιλέξουν το ποιούς ενδιαφέρονται να “προσκαλέσουν” στο γήπεδο. Θέλουν παρόντες τους πολλούς μπασκετικούς τους φιλάθλους, γονείς που μεγάλωσαν με την αύρα του Παλέ κάθε Πέμπτη και θέλουν να την κληροδοτήσουν στα βλαστάρια τους, πιτσιρικάδες άρρωστους με τη σπυριάρα που τη χτυπάνε ως τα μεσάνυχτα σε ανοιχτά γηπεδάκια του Βορρά και του Νότου ; Ή μήπως θέλουν να μαζέψουν 1100 κομμάτια καταδρομέων κερκίδας έκαστος, να χαιδέψουν τους “ζωηρούς” και να τους αφήσουν να ανταγωνιστούν σε εμετικά συνθήματα, επαφές τρίτου ου μην και τετάρτου τύπου, για να τους εκθειάσουν την επαύριο τα πρασινοκίτρινα έντυπα;

Περιμένω έναν τελικό υπόδειγμα ασφάλειας και τάξης. Τί, όχι; Πάντα απορούσα με τα άνευ συνεπειών επεισόδια, ειδικά στα κλειστά γήπεδα. Τουρνικέ υπάρχουν, κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης υπάρχει (δουλεύει;), οι είσοδοι είναι απολύτως συγκεκριμένες, τα εισιτήρια οφείλουν να είναι τέρμα ονομαστικά με συνημμένες χαμογελαστές φωτογραφίες κάθε κατόχου εισιτηρίου στο έμπα του τουρνικέ και με οπισθογραμμένη τη διεύθυνση, έτσι ώστε στην απευκτέα περίπτωση που συμβεί κάτι, να μην δυσκολευτούν οι αρχές για την αυτόφωρη διαδικασία.

Ειδικά στην περίπτωση που κάποιος παρανοϊκός προσπαθήσει, να στοχεύσει με κανένα πιστόλι φωτοβολίδας τους “απέναντι”, ας λήξει εκεί το έργο κι ας πάει η Αστυνομία να ασχοληθεί με το κέρλινγκ καλύτερα. Ακούω διάφορους να με ψιλολοιδωρούν, όταν εκφράζω τέτοιες ουτοπικές σκέψεις, αλλά αν έχουμε κατρακυλήσει εδώ που φτάσαμε, ο βασικός λόγος είναι το πόσο ρίξαμε τον πήχυ των προσδοκιών και των απαιτήσεων μας. Θεωρούμε φυσιολογικό να βρίζουν τις μάνες μας και να τους απαντάμε, γι αυτό μόνο τραυματίες και νεκροί μάς σοκάρουν και κάθε κίνηση σεβασμού και ανθρωπιάς στα γήπεδα νομίζουμε ότι είναι για πρωτοσέλιδο.

Να μιλήσω λίγο και για τα αγωνιστικά; Ο Άρης περνάει κακό φεγγάρι κι αυτό είναι φανερό. Η ομάδα φαίνεται να είναι χειρότερη από πέρισυ αλλά μην μπερδεύεστε. Ο Τελικός είναι Τελικός και μάλιστα στο Παλέ. Παίκτες όπως ο Σίμτσακ, ο Μούρτος, ο Ξανθόπουλος, ο Γιάνκοβιτς, ο Καββαδάς ξέρουν ότι θα γίνουν “αθάνατοι” σε ενδεχόμενη κατάκτηση του κυπέλλου και με τη βοήθεια των ξένων συμπαικτών τους θα μπουν με το μαχαίρι στα δόντια. Τον Πρίφτη τον εκτιμώ πολύ σαν προπονητή και είμαι σίγουρος ότι θα προετοιμαστεί καταλλήλως. Από την άλλη οι πράσινοι κινδυνεύουν πάνω απ΄ όλα από τον εαυτό τους. Αν μπουν μπλαζέ θα έχουν συγκινήσεις. Αν δεν τρέξουν θα κάνουν χάρη στον Άρη του μικρότερου ρόστερ, που θα αναζητήσει πρώτος το χαμηλό ρυθμό και τις λίγες επιθέσεις. Ο Πασκουάλ δεν είναι χτεσινός στο μπάσκετ, αλλά είναι χτεσινός στην Ελλάδα και δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεται το “θέλω” του Άρη. Φυσικά ο Παναθηναϊκός είναι το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, αλλά η κίτρινη φανέλα είναι πολύ βαριά, για να είναι ικανοποιημένοι οι Αρειανοί απλά και μόνο με τη συμμετοχή.

Αφού βγήκε από τη μέση ο παράγοντας έδρα, ελπίζω να βγει έξω και ο παράγοντας διατησία και επίσης παρά την πολλή και δικαιολογημένη κριτική που ασκήθηκε στον πρόεδρο Βασιλακόπουλο, ας τον αφήσουμε ήσυχο εκείνο το απόγευμα κι ας μη μηδενίσουμε την πορεία ενός παράγοντα, που άσχετα αν μας είναι συμπαθής ή αντιπαθής, προσέφερε στον αθλητισμό περισσότερα, απ' όσα παράγοντες πολλών άλλων ομοσπονδιών μαζί.

Υ.Γ. Τελικός σε ένα γήπεδο χωρητικότητας 6000 θεατών με 3000 κενά καθίσματα;; Δεν φταίνε για όλα οι ξένοι τελικά, έτσι;