Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει

Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει

Γιάννης Ντεντόπουλος Γιάννης Ντεντόπουλος
Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει
Ο Γιάννης Ντεντόπουλος εκτιμά ότι νίκες όπως αυτή επί της Γαλατασαράι είναι πια σπάνια πολυτέλεια και ότι ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν έναν τέτοιο «περίπατο» για να καθαρίσει το μυαλό του και να κάνει οικονομία αδρεναλίνης ενόψει «Ζοτς».

Παλαιότερα ενδεχομένως να ήταν ρουτίνα. Αλλά , υπό τις παρούσες συνθήκες, μια βραδιά σαν κι αυτή που πέρασε παρέα με την Γαλατασαράι, ήταν για τον Παναθηναϊκό μια ευπρόσδεκτη πολυτέλεια. Μια πολυτέλεια από εκείνες που χρειάστηκε να φτάσει στην 11η αγωνιστική για να απολαύσει. Του είχε λείψει αφάνταστα να νικήσει ένα παιχνίδι «μαρς» , χωρίς να πιεστεί και χωρίς να αγχωθεί, κάνοντας ταυτόχρονα οικονομία δυνάμεων και αδρεναλίνης για τα δύσκολα που έρχονται, αρχής γενομένης από την αναμέτρηση με την Φενέρ του Ομπράντοβιτς που θα επισκεφτεί το «Νικος Γκάλης» την ερχόμενη Παρασκευή.

Ήταν η πιο άνετη φετινή νίκη του και, αν θυμάμαι καλά, το μοναδικό παιχνίδι στο οποίο δεν χρειάστηκε να λύσει ούτε ένα γρίφο, ούτε μία σπαζοκεφαλιά. Κύλησε σα νεράκι, που απλά τον δρόσισε μετά από το …έγκαυμα της Βαρκελώνης.

Σε αυτές τις περιπτώσεις «it takes two to tango”. Για να πάρει , ειδικά αυτή την εποχή, ένα παιχνίδι, μορφή μονολόγου, έχουν βάλει και οι δυο το χεράκι τους. Και ο Παναθηναϊκός έκανε καλά κάποια από αυτά που ήθελε να κάνει και ο αντίπαλός του βρέθηκε σε μια από τις μέρες που θα ήθελε να ξεχάσει το συντομότερο. Αν εξαιρέσει κανείς ένα μικρό διάστημα που η άχρωμη, άοσμη και άγευστη ομάδα που παρουσίασε ο Αταμάν, έστελνε τρεις παίκτες στα επιθετικά ριμπάουντ και κέρδισε κάποιες μάχες, σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι οι «πράσινοι» έπαιζαν και οι αντίπαλοι τους κοιτούσαν.

Με βάση στήριξης ένα «τρίγωνο- γεννήτρια» που απαρτιζόταν από τον Κρις Σίγκλετον ο οποίος σου δίνει την εντύπωση ότι μπαίνει στο παρκέ «ατάιστος», έτοιμος να «φάει» κάθε μπαλιά που κυκλοφορεί , τον Νικ Καλάθη ο οποίος τώρα πια που χρησιμοποιείται σε με φυσιολογικό τρόπο βγάζει και φρεσκάδα και …τσαχπινιά και τον Κέι Σι Ρίβερς που δείχνει ότι ξέρει από πρωταθλητισμό και δεν χαμπαριάζει όταν κρίνει ότι πρέπει να πάρει πάνω του τη φάση, όλα εξελίχθηκαν βολικά.

Βολικά για να μπορέσει ο Πασκουάλ να βάλει σιγά –σιγά στο κόλπο τον Κένι Γκάμπριελ, ο οποίος δεν είναι και ούτε πρόκειται να γίνει Γκιστ, αλλά μέσα σε ένα ομαδικό πλαίσιο μπορεί να δώσει επιθετικές πινελιές, με σύνεση και οικονομία. Με δεδομένο μάλιστα ότι δεν παίζει στην ελληνική Α1, το πόσο ανυπομονούσε να βρει ζωτικό χώρο και χρόνο φάνηκε από το ξέσπασμά στο πρώτο εύστοχο τρίποντό του. Σχεδόν στον ίδιο παρονομαστή και ο Μάικ Τζέιμς που προσπαθεί να ξαναβρεί τα πατήματά του και να ταυτόχρονα να συνηθίσει την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί γύρω του.

Υπό μια άλλη έννοια, η κατάσταση προσφερόταν για να προσπαθήσουν να αναπνεύσουν και να ανυψώσουν το ηθικό τους, ο Γιάννης Μπουρούσης και ο Νίκος Παππάς, οι οποίοι ενδεχομένως να μην είχαν την ευκαιρία να επιστρέψουν στην τέταρτη περίοδο για να ξεμπουκώσουν, αν επρόκειτο για ένα ακόμη κλειστό ματς που θα κυλούσε σε τεντωμένο σχοινί.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι ο Παναθηναϊκός θάμπωσε με την εμφάνισή του, ή ότι έκανε το τέλειο παιχνίδι. Ήταν όμως σκληρότερος από τον αντίπαλό του (κάτι που δεν συμβαίνει συχνά), πιο συνεπής στην άμυνα και πιο οργανωμένος στην σκέψη και στην εκτέλεση. Κι επειδή έτσι όπως είναι το σύστημα , καμιά φορά δεν ξέρεις από πού μπορεί να σου έρθει, κάθε μία ομάδα θα πρέπει να αρχίσει να εκτιμάει τέτοιες νίκες , ειδικά όταν τις πετυχαίνει τόσο σπάνια. Τί θα γίνει την άλλη εβδομάδα; Μέχρι τότε, "ποιος ζει ποιος πεθαίνει".

Και στο φινάλε, για να είμαστε ρεαλιστές, κοιτώντας την μεγάλη εικόνα, ο βασικός στόχος παραμένει μια θέση στην οκτάδα γιατί η τετράδα μοιάζει ακόμη (πολύ) μακρινή και στριφνή υπόθεση. Ωστόσο, δεν είναι και λίγο, μετά από τόσα χαμένα ματς στον πόντο, μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία αλλαγής προπονητή και με τους τραυματισμούς του Τζέιμς και πλέον του Γκιστ , να κοιτάει κανείς την βαθμολογία και να βλέπει έναν θετικό πράσινο συντελεστή (6-5), που συνοδεύεται από ένα καλό πλασάρισμα, που μπορεί να μη αποτελεί εγγύηση με 19 αγωνιστικές να απομένουν, φαντάζει όμως μια ψυχολογική ένεση τώρα που ακολουθεί μια πεντάδα-φωτιά :με Φενέρ (εντός), με Αρμάνι(εκτός), με Μπασκόνια (εντός), με Ούνιξ (εκτός) και με Ολυμπιακός (εκτός).

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιάννης Ντεντόπουλος
Γιάννης Ντεντόπουλος