Μίκρυνε λίγο ακόμα η bucket list! (vid + pics)

Βασίλης Τσίγκας
Μίκρυνε λίγο ακόμα η bucket list! (vid + pics)

bet365

Ο Βασίλης Τσίγκας παρακολούθησε από κοντά το πρώτο του παιχνίδι στο ΝΒΑ και κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να ησυχάσει το… εξάχρονο παιδάκι μέσα του για να καταγράψει την εμπειρία!

Ο τίτλος του κειμένου δεν αναφέρεται σε τίποτα άλλο, παρά σ’ αυτά τα πράγματα που ο καθένας θέλει να κάνει προτού πεθάνει. Αυτό είναι το bucket list* και το δικό μου μόλις μίκρυνε κατά μία επιθυμία! Γιατί χθες, είδα από κοντά ένα παιχνίδι ΝΒΑ. Και όχι ένα όποιο κι όποιο, αλλά με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον Βασιλιά, τον κ. ΛεΜπρόν Τζέιμς! Θα τα πάρω όλα από την αρχή, κυρίως για να σας δώσω ολόκληρη την εικόνα, αλλά και για να τα καταγράψω όλα τώρα που τα θυμάμαι!

Ο αγώνας, λοιπόν, ανάμεσα στους Μπουλς και τους Καβαλίερς ξεκινούσε στις 19:00 τοπική ώρα, οπότε με τον Αντώνη Καλκαβούρα φτάσαμε στο United Center κατά τις 15:00, έπειτα και από προτροπή των ανθρώπων του ΝΒΑ, για να αποφύγουμε καθυστερήσεις με την ασφάλεια. Πράγματι, εδώ μας έκαναν κανονικότατο έλεγχο (καλύτερο και από το αεροδρόμιο) κι αφού ξεμπερδέψαμε, κατευθυνθήκαμε προς το media work room. Πρώτο σοκ!

Τα μοναδικά που έστω και λίγο πλησιάζουν σε συνθήκες εργασίας είναι τα Final 4 της Euroleague και το Eurobasket. Φαντάζομαι ότι παρόμοιες συνθήκες θα είχαν και οι Θάνος Σαρρής και Αντώνης Σαούλης που είχαν ταξιδέψει στη Γαλλία για το Euro 2016, όμως αν… παραμείνουμε σε καθαρά μπασκετικές διοργανώσεις, αυτό που έζησα χθες, δύσκολα θα το… επαναλάβω στην Ευρώπη!

Αυτό που πρέπει να καταλάβετε (κι έκανα κι εγώ λίγη ώρα να συνειδητοποιήσω), είναι ότι αυτή είναι η νόρμα για τους ανθρώπους εδώ: όλη αυτή η οργάνωση, όλες οι ανέσεις θεωρούνται δεδομένες. Άλλωστε, το ματς που είδαμε ήταν ένα απλό παιχνίδι κανονικής περιόδου, ούτε καν για τα play-offs. Ας συνεχίσουμε, όμως, με τη χρονολογική εξιστόρηση των γεγονότων…

Αφού εγκατασταθήκαμε στο work room και φάγαμε και του σκασμού από το αποκλειστικό catering των δημοσιογράφων, πρώτη δουλειά ήταν να καλύψουμε την άφιξη των ομάδων. Ειδικά χθες, είχε την πλάκα του, λόγω του στοιχήματος που είχε χάσει ο ΛεΜπρόν Τζέιμς από τον Ντουέιν Ουέιντ, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να καταφτάσει, ντυμένος στα χρώματα της ομάδας μπείζμπολ του Σικάγο, τους Cubs.

Άφιξη ομάδων άκουσα εγώ, σκέψεις από… ΜΑΤ, κλούβες, περιπολικά, δακρυγόνα και πέτρες μου ήρθαν στο μυαλό! Τί, νομίζετε ότι υπερβάλλω; Πηγαίνετε να καλύψετε άφιξη Ολυμπιακού στη Λεωφόρο και τα ξαναλέμε…** Κάπου εκεί θυμήθηκα ότι είμαι σε αγώνα ΝΒΑ, όμως, και λέω: «Τι διάολο, εδώ θα είναι καλύτερα!». Εεε ναι, ήταν καλύτερα! Πολύ καλύτερα! Αντί για αφηνιασμένους οπαδούς, εδώ είχε αφηνιασμένους… δημοσιογράφους και κάμερες! Είχε πολλές, πάρα πολλές κάμερες και εκατοντάδες δημοσιογράφους, σκορπισμένους σε όλες τις γωνίες του γηπέδου. Το ESPN, μόνο, πρέπει να είχε πάνω από 30 δημοσιογράφους χθες, χώρια όλους τους τεχνικούς!

Είχε ασφάλεια και σεκιούριτι; Ναι, και μπόλικους μάλιστα. Αστυνομία; Ούτε για πλάκα! Και δεν υπήρχε και κανένας λόγος γι’ αυτή! Σε ένα sold out United Center με φιλάθλους και των δύο ομάδων, ο μεγαλύτερος κίνδυνος που διατρέχει κάποιος είναι… να πιει πολλές μπύρες και να φάει πολλά hot-dogs! Όλα τα υπόλοιπα, που έχουμε στην καθημερινή ρουτίνα μας εμείς οι… μάγκες ευρωπαίοι, ούτε που τα σκέφτονται εδώ πέρα! Το βλέπεις στα μάτια τους: στο γήπεδο έρχονται για να περάσουν καλά, να απολαύσουν το show, τις εγκαταστάσεις και τους παίκτες. Και μετά να πάνε σπίτια τους, όμορφα κι ωραία! Ούτε να βρίσουν θέλουν, ούτε να καταραστούν οικογένειες και Θεία, ούτε να ευχηθούν καρκίνους και ούτε (φυσικά) διανοούνται να κάνουν την κίνηση να πετάξουν κάτι. Πρώτον, γιατί θα τους έχουν πετάξει με κλωτσιές πριν καλά καλά το αντικείμενο προσγειωθεί στο έδαφος και δεύτερον (δεν ξέρω αν το έχω ήδη αναφέρει) γιατί ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ! Το ποιος είναι ο μάγκας και ποιος ο… φλώρος, ανάμεσά μας, μάλλον δεν μας συμφέρει να το αναλύσουμε!

Επιστρέφουμε στην αφήγηση. Επόμενος σταθμός, οι δηλώσεις προπονητών και παικτών πριν το παιχνίδι. Κι εντάξει, ποιος ασχολείται μεταξύ μας με τις δηλώσεις; Κανένας. Με την ευκαιρία, όμως, μπήκαμε στα αποδυτήρια των ομάδων! Μισό λεπτό να γελάσω λίγο και… γραπτώς: Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Χαχαχαχααχαχαχαχαχα! Χαχαχαχαχαχαχαχαχα!

Πάρτε μια μικρή εικόνα στο βίντεο, που ακολουθεί:

Κι αυτό που είδατε, είναι το κομμάτι των αποδυτηρίων, που έχουν πρόσβαση οι δημοσιογράφοι. Ποιος ξέρει, άραγε, τί γίνεται από πίσω, εκεί που είναι τα ιατρεία, οι φυσιοθεραπευτές, οι ντουζιέρες κι ένας Θεός ξέρει τί άλλο!

Μικρή παρένθεση: Μου πέρασε αμυδρά από το μυαλό να γονατίσω λίγο και να προσκυνήσω τα αποδυτήρια, όπου άραζε ο ένας και ο μοναδικός, αλλά τελικά κρατήθηκα. Μετά σκέφτηκα να ρωτήσω κάποιον, πού καθόταν ο αιώνιος, για να πάω εκεί και να προσποιηθώ πως ετοιμάζεται για το παιχνίδι, ντύνεται, φορά τα Αir του κι εγώ θα του πάρω δηλώσεις. Ούτε αυτό το έκανα! Μπήκα, όμως, σ’ αυτά τα αποδυτήρια! Εντάξει, άργησα καμιά εικοσαριά χρόνια, αλλά τί να κάνουμε… Κλείνει η μικρή παρένθεση.

Τί έχουμε στη συνέχεια; Το ίδιο το παιχνίδι! Εδώ, η εικόνα της τηλεόρασης, δεν αδικεί τελείως την εμπειρία! Το μοναδικό που πρέπει να προσθέσω, είναι ο κακός χαμός με τους τύπους που κυκλοφορούν ανάμεσα στους φιλάθλους και πουλάνε ό,τι τραβάει η ψυχή σου: από φαγητά και ποτά, μέχρι λαχεία.

Γενικά, προσπάθησα κάποια στιγμή να κάνω μια εκτίμηση, πόσοι άνθρωποι δουλεύουν ταυτόχρονα σε έναν αγώνα ΝΒΑ, συμπεριλαμβανομένων και των ομάδων, γιατί όπως και να το κάνουμε κι αυτοί εργαζόμενοι είναι, των δημοσιογράφων, των τεχνικών, των ανθρώπων του γηπέδου κλπ. Σίγουρα, είναι πάνω από χίλιοι! Μπορεί να φτάνουν και τους δύο χιλιάδες και δεν είναι υπερβολικό το νούμερο! Αυτό, όμως, που φτάνει τα όρια της υπερβολής, είναι το πώς όλοι αυτοί οι άνθρωποι δουλεύουν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι, για να πρσφέρουν σε όλους μια ανεπανάληπτη εμπειρία!

*Για όσους ενδιαφέρονται περί bucket list, υπάρχει μια εξαιρετική κωμωδία με τους Μόργκαν Φρίμαν και Τζακ Νίκολσον. Αξίζει…

**Ναι, και σ’ άλλα γήπεδα γίνονται επεισόδια, Έλληνα φίλαθλε, που θίχτηκες! Και στο Γ. Καραϊσκάκης και στο ΟΑΚΑ και στην Τούμπα και στην Κάτω Ραχούλα και όπου θες! Ελλάδα είσαι αφού…

ΥΓ: Μπαίνεις στα πρώτα αποδυτήρια, βλέπεις στο μισό μέτρο τον ΛεΜπρόν. Δέκα μέτρα πιο δίπλα, μπαίνεις στα δεύτερα αποδυτήρια, βλέπεις τον Ουέιντ. Βγαίνεις κι από εκεί και πέφτεις πάνω στους Τρέισι ΜακΓκρέιντι και Τσόνσι Μπίλαπς, που για λογαριασμό του ESPΝ κάνουν το NBA Countdown! Ε, πόσο να αντέξει ένας άνθρωπος…

ΥΓ 2: Μέσα στα αποδυτήρια των Μπουλς, έχουν πέσει καμιά 30αριά δημοσιογράφοι πάνω στον Ουέιντ, μετά τη νίκη του Σικάγο. Εκείνη την ώρα, μιλάει για τον Μίροτιτς και πόσο βοήθησε, παρά τα άθλια ποσοστά του. Ξαφνικά, από την άλλη άκρη ακούγεται ο Μαυροβούνιος (και όχι Ισπανός, προφανώς!) να φωνάζει «Καλησπέρα»! Παθαίνω ένα μίνι εγκεφαλικό, γυρνάω και τον βλέπω να έχει πιάσει την κουβέντα με τον Καλκαβούρα! Ναι, μιλάει (και) με Μίροτιτς ο Αντώνης…

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

NBA Τελευταία Νέα