Ο χαρακτήρας που χτίζεται και η νίκη που αγνοείται

Το μομέντουμ των «πράσινων» είναι καλό. Μπορεί να γνώρισαν την ήττα από τη Ρεάλ στη Μαδρίτη, αλλά η εικόνα που παρουσίασαν ήταν άκρως ενθαρρυντική και γεμάτη υποσχέσεις ενόψει της συνέχειας. Είναι ολοφάνερο ότι η φιλοσοφία έχει αλλάξει, ο τρόπος παιχνιδιού έχει αρχίσει να διαφοροποιείται, με τον Τσάβι Πασκουάλ να βάζει σιγά-σιγά τη δική του σφραγίδα στην ομάδα.

Παρόλα αυτά είναι ακόμα νωρίς για να φανούν... ραγδαίες αλλαγές. Το θετικό είναι ότι ο Παναθηναϊκός Superfoods έχει ρεκόρ 4-3 έχοντας υπερασπιστεί στο έπακρο τη δική του έδρα με τρεις νίκες σε ισάριθμες αναμετρήσεις (με Ζαλγκίρις Κάουνας, Ερυθρό Αστέρα και Μακάμπι Τελ Αβίβ) και διατηρεί θετικό συντελεστή έχοντας βγάλει δύο από τις πιο δύσκολες έδρες στην EuroLeague.

Οι «πράσινοι» έχουν στο σακούλι τους τη νίκη απέναντι στη Μπάμπεργκ στη Γερμανία, έχουν γνωρίσει δύο ήττες σε Μόσχα και Μαδρίτη, ενώ έχουν να... καταριούνται την ήττα στο «Αμπντί Ιπεκτσί» απ' όπου θα μπορούσαν να φύγουν νικητές και να ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ' ότι είναι τώρα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι...χάθηκαν τα πάντα σε αυτό το ματς, αλλά σίγουρα ήταν ένα παιχνίδι που θα μπορούσαν να κερδίσουν.

Το δεύτερο θετικό έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο κύλησαν τα παιχνίδια. Κυρίως απέναντι σε ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ. Ο Παναθηναϊκός όχι μόνο παρουσιάστηκε ανταγωνιστικός, περισσότερο από κάθε άλλη φορά τα τελευταία χρόνια, αλλά έφτασε στο σημείο να διεκδικεί τη νίκη μέχρι και το τέλος. Και αν στα ματς με Εφές και Μπάμπεργκ απώλεσε δικές του διαφορές με αποτέλεσμα να την... πληρώσει (μόνο) στην Κωνσταντινούπολη, στις δύσκολες αναμετρήσεις έβγαλε χαρακτήρα και έδειξε ότι μπορεί να επιστρέψει στην ευρωπαϊκή ελίτ των Final-4.

Ο Τσάβι Πασκουάλ έχει αρχίσει να μεταδίδει τη φιλοσοφία του, όχι μόνο όσον αφορά τα συστήματα και τα plays, αλλά και όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίζουν οι παίκτες τα μεγάλα μας. Κάτι που έλειπε τα δύο με τρία προηγούμενα χρόνια και το οποίο αποτυπώνεται με τη γλώσσα των αριθμών.

Και εδώ πάμε στο αρνητικό του πράγματος. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να παρουσιάζεται ανταγωνιστικός και πιο έτοιμος από ποτέ για το μεγάλο come back ωστόσο εξακολουθεί να... αγνοεί την μεγάλη νίκη μακριά από την έδρα του!

Είναι χαρακτηριστικό ότι έχει να νικήσει τη Ρεάλ από τον Μάρτιο του 2013 στη Μαδρίτη (πέρυσι έφυγε με -18), την Μπαρτσελόνα από τον Απρίλιο του 2013 (σ.σ. με το τρίποντο του Διαμαντίδη μπροστά στον Τζαουάι), την ΤΣΣΚΑ Μόσχας από τον Δεκέμβριο του 2010, την Φενέρμπαχτσε από τον Φεβρουάριο του 2012 (σ.σ. χωρίς τον Ομπράντοβιτς στον πάγκο της η Φενέρ), την Μακάμπι από τον Μάρτιο του 2012, την Αρμάνι Μιλάνο από τον Ιανουάριο του 2012, έχοντας ως τελευταία μεγάλη νίκη αυτή απέναντι στη Μπασκόνια τον Ιανουάριο του 2014.

Εύκολα μπορεί να καταλάβει κάποιος για ποιον λόγο (ή λόγους) λάμπουν δια της απουσίας τους οι «πράσινοι» από τα τελευταία Final-4, αφού η τελευταία τους συμμετοχή ήταν αυτή στην Κωνσταντινούπολη το 2012. Αυτό σημαίνει, και σύμφωνα με το format της νέας EuroLeague, ότι οι μεγάλες εκτός έδρας νίκες είναι... επιτακτικές εάν και εφόσον θέλουν να κάνουν το παραπάνω βήμα από τη φετινή σεζόν. Σίγουρα βρίσκονται σε καλό δρόμο βάσει των όσων παρoυσιάζουν μέχρι σήμερα...