Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα

Αν κάποιος προσπαθήσει να κάνει έναν κοντόφθαλμο απολογισμό όσων συνέβησαν στη Μαδρίτη, χρησιμοποιώντας ως φόντο το ντέρμπι που έρχεται με τον Ολυμπιακό, τότε εύκολα μπορεί να οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι : χειρότερα δεν γινόταν.

Αφενός γιατί η παρ’ ολίγον νίκη, πάντα θα είναι η χειρότερη ήττα. Η ομάδα «σκοτώθηκε» για 40 λεπτά στο παρκέ ( ο Καλάθης έπαιξε 34 λεπτά) αλλά τελικά το ματς το έχασε (όπως το έχασε) και επιπλέον, με τον τραυματισμό του Τζέιμς Γκιστ, υπέστη ένα βαρύτατο πλήγμα. Δίχως κέρδος κέρατα, που λένε.

Κι όλα αυτά 48 ώρες πριν από ένα ντέρμπι, , το οποίο –εκ των πραγμάτων- επιθυμεί διακαώς να νικήσει για περισσότερους από έναν λόγους. Πρώτον γιατί είναι εντός έδρας ματς Euroleague και δεύτερον γιατί , πέρα από την ουσία, στα ματς με τον «αιώνιο» αντίπαλο διακυβεύεται και το γόητρο. Πολλώ δε μάλλον μετά το βαρύ -25 του ΣΕΦ στο πρωτάθλημα.

Ειδικά η παρουσία του Γκιστ, στα ματς με τους «ερυθρόλευκους», όλα τα χρόνια που αγωνίζεται στο «τριφύλλι» έχει αποδειχθεί βαρόμετρο. Ο τρόπος που μπορεί να αμυνθεί απέναντι στο pick and roll του Σπανούλη, ή ακόμη και να αναλάβει την προσωπική φρούρησή του, ήταν ένας από τους βασικότερους λόγους που τον βοήθησαν να μακροημερεύσει. Θυμόμαστε ότι ο Παναθηναϊκός του 2015, έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του, μόλις ο Γκιστ βρέθηκε θετικός σε χρήση ινδικής κάνναβης, λίγες ημέρες πριν το ντέρμπι του δευτέρου γύρου της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος με τους «ερυθρόλευκους» στο ΟΑΚΑ, που έκρινε οριστικά και αμετάκλητα το πλεονέκτημα έδρας. Ακολούθησαν, η απομάκρυνση του Ιβάνοβιτς και οι απώλειες του Παππά και του Μπατίστα, οι οποίες ουσιαστικά εκμηδένισαν την πράσινη ανταγωνιστικότητά στους τελικούς των play off.

Υπάρχει όμως και μια άλλη οπτική γωνία, που αποτυπώνει το πνεύμα και το χαρακτήρα μιας ομάδας που συμπεριφέρθηκε ως μεγάλη και απομακρύνθηκε από τον πειρασμό να αντιδράσει σαν μικρή, δηλαδή να διαλέξει αντίπαλο. Πήγε στην Μαδρίτη και χτύπησε το ματς ως ίσος προς ίσο. Ακόμη κι αν ο απολογισμός στο τέλος της βραδιάς ήταν αυτή η ήττα, το γεγονός ότι έπαιξε όπως έπαιξε, ότι στρίμωξε την «βασίλισσα» όσο δεν πήγαινε, κάτι μαρτυρά. Το να γύριζε με μια ξεγυρισμένη 20άρα στην πλάτη ( όχι ότι κι αυτό δεν είναι μέσα στην φυσιογνωμία της μάχης ή απαγορεύεται να συμβεί) και μετά να καμωνόταν και να χρησιμοποιούσε ως άλλοθι ότι έκανε οικονομία δυνάμεων , θα ήταν πολύ χειρότερο και πολύ πιο φθηνό.

Ανέκαθεν πίστευα ότι η πιο παρελκυστική θεωρία στον πλανήτη είναι το περίφημο : «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» . Για μένα , ο τρόπος πάντα θα παίζει καθοριστικό ρόλο γιατί είναι ένα μέτρο να μετρήσει κανείς τις αντιστάσεις του. Είτε αυτές είναι αγωνιστικές, είτε ηθικές, είτε ψυχολογικές.

Υπό αυτή την έννοια, η συγκεκριμένη εμφάνιση, όπως κι εκείνη στην Μόσχα, κόντρα στα φαβορί, είναι ένα παράπλευρο κέρδος μιας προσπάθειας, η οποία με τα νέα δεδομένα, δεν βρίσκεται στο τέλος της αλλά στην αρχή της. Μέσα από αυτή την διαδικασία , μακροπρόθεσμα, μόνο όφελος μπορεί να έχει ακόμη κι αν αποδειχθεί επώδυνη.

Από την άλλη , είναι αλήθεια ότι, χωρίς τους δυο Τζέιμς (Μάϊκ και Γκιστ) ο Παναθηναϊκός θα υποχρεωθεί να πάει στο ντέρμπι χωρίς τους δυο (από τους τρεις) πιο κομβικούς ξένους που έχει στο ρόστερ του. Ο τρίτος, κατά την άποψή μου, είναι ο Σίνγκλετον. Και θα πρέπει να ποντάρει στην λογική της έδρας και της συσπείρωσης που είναι απαραίτητες σε τέτοιες περιπτώσεις. Επίσης θα είναι και μια έξτρα δοκιμασία του Πασκουάλ κάτω από ειδικές συνθήκες οι οποίες πέρα από τη παρθενική του παρουσία στο ελληνικό «classico” απαιτούν και την διαχείριση του απροόπτου. Γιατί ως τώρα είναι σαφές ότι ο Καταλανός έχει εξελίξει πολύ το στυλ του παιχνιδιού, βελτιώνοντας την κυκλοφορία της μπάλας και δίνοντας την ευκαιρία να εμπλέκονται σχεδόν όλοι οι παίκτες της πεντάδας στην επίθεση.

Πλέον, η πιο λογική αναπροσαρμογή που μπορεί να προκύψει , αν συμφωνήσουμε ότι ο Μπουρούσης μπορεί να κάνει ένα σωρό άλλες δουλειές, αλλά όχι να αντιμετωπίσει εξίσου δυναμικά το αντίπαλο pick and roll, είναι να αυξηθεί ο χρόνος του αθλητικού Ντεμέρτις Νίκολς στο «τέσσερα». Επίσης ο Πασκουάλ είναι υποχρεωμένος να κρατήσει περισσότερο χρόνο στο παρκέ το σχήμα με τον Μπουρούση στο «πέντε» και τον Σίνγκλετον στο «τέσσερα», το οποίο, ούτως ή άλλως, έχει αρχίσει να το χρησιμοποιεί συχνά, με τα συν και τα πλην του. Αυτόματα , αυτό θα σημαίνει ότι ή θα πρέπει να δώσει χρόνο στο «τρία», στον απενεργοποιημένο Χαραλαμπόπουλο, αφού είναι πολύ ριψοκίνδυνο να πάει σε κοντό σχήμα, αφού στην (χωρίς Μάικ Τζέιμς) περιφέρεια δεν του περισσεύει κανείς. Ειδικά από την στιγμή που ο καημένος ο Νικ Καλάθης προέρχεται από μια 34λεπτη συμμετοχή και θα παίξει απέναντι σε αντιπάλους που ούτε ταξίδι είχαν να κάνουν, ούτε καταπονήθηκαν όσο εκείνος.