Ένα 24ωρο πριν από τη μάχη με τους Ατλάντα Χοκς, ο franchise player των Μπακς τέθηκε στη διάθεση εκπροσώπων του Τύπου από τις Νότια Αφρική, Αυστραλία, Γερμανία, Γαλλία, Μεξικό, Ιταλία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και, φυσικά, την Ελλάδα.

Ο Giannis αποκάλυψε τα πρότυπά του, τις καλύτερες συμβουλές που δέχτηκε ποτέ και τα όριά του!

gazzetta.gr: Τα πρώτα τρία χρόνια όλοι έλεγαν ότι θα φτάσεις ψηλά. Τώρα πλέον που υπέγραψες το μεγάλο συμβόλαιο και είσαι το πρόσωπο του οργανισμού των Μπακς, πώς εισπράτεις το αυξημένο βάρος και τις μεγαλύτερες ευθύνες που απορρέουν από αυτή την «προαγωγή»;
«Να σας πω την αλήθεια, δεν το σκέφτομαι καθόλου σαν βάρος. Βγαίνω πάντα στο γήπεδο για να παίξω δυνατά και να προσπαθήσω για το καλύτερο. Πριν από λίγες ημέρες ο Τζέισον Κιντ με ρώτησε αν νιώθω πίεση. Του απάντησα ότι αισθάνομαι απολύτως φυσιολογικά. Αυτό το βάρος και αυτές τις ευθύνες τις κέρδισα. Τις πήρα γιατί τις αξίζω. Δεν μου τις έδωσαν χαριστικά. Απλώς προσπαθώ να γίνομαι κάθε μέρα και καλύτερος».

gazzetta.gr: Στα τέσσερα χρόνια που παίζεις στο ΝΒΑ, έχεις μιλήσει με πολλούς παίκτες για την Ελλάδα. Όταν σε ρωτάνε τι είναι αυτό που σου λείπει από την πατρίδα σου, τι τους λες;
«Ότι είναι το ωραιότερο μέρος στη γη για να ζήσει κανείς. Έχει τον καλύτερο καιρό, την πιο όμορφη θάλασσα αλλά αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι η γειτονιά, η ελληνική κουλτούρα ζωής και οι ανέμελες στιγμές στον Φιλαθλητικό».

Εν συνεχεία μίλησε:

Για το πως ένας παίκτης 2μ.11 καθιερώθηκε στη θέση του πλέι μέικερ: «Το σημαντικότερο ήταν ότι όλοι στους Μπακς πίστευαν ότι μπορούσα να ανταποκριθώ στις ανάγκες αυτής της θέσης και αυτή η εμπιστοσύνη ήταν που το έκανε ευκολότερο και για μένα. Θυμάμαι τη στιγμή που ο Τζέισον Κιντ μου ανακοίνωσε ότι θα παίξω πόιντ γκαρντ και ήταν το τέλειο συναίσθημα! Όλα αυτά έχοντας δοκιμαστεί μόνο μια φορά, σε ένα φιλικό παιχνίδι με τους Καβαλίερς όπου τα έκανα... θάλασσα! Το ότι με επέλεξε ένας μελλοντικός Hall of Famer κι ένας από τους καλύτερους πόιντ γκαρντ όλων των εποχών λέει πολλά!».

Για την εφετινή πορεία του Μιλγουόκι: «Είμαστε σε καλό δρόμο, βελτιωνόμαστε μέρα με τη μέρα. Προσθέσαμε τα σωστά κομμάτια στο ρόστερ και αυτό που μένει είναι να αρχίσω να ηγούμαι ολοένα και περισσότερο των προσπαθειών μας».

Για τον Ντιρκ Νοβίτσκι και ότι ψηφίστηκε πάνω από τον Γερμανό των Μάβερικς ως καλύτερος ξένος: «Ο Ντιρκ είναι ο καλύτερος ξένος που έπαιξε ποτέ στο ΝΒΑ. Και μόνο το ότι ο Τζέισον Κιντ (σ.σ. προπονητής των Μπακς) που ήταν συμπαίκτης του, με συγκρίνει μαζί του είναι φοβερό! Έχω όμως πολύ δρόμο ακόμα για να φτάσω και να βελτιώνομαι συνεχώς».

Για τον εφετινό του στόχο: «Να μπούμε στα playoffs. Βήμα-βήμα, παιχνίδι με παιχνίδι, αυτό είναι το μοναδικό που έχουμε στο μυαλό μας».

Για το ότι θεωρείται το αστέρι του μέλλοντος στο ΝΒΑ: «Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Εγώ κοιτάω να δουλεύω κάθε μέρα όλο και πιο σκληρά κι από κει και πέρα θα δούμε τι θα συμβεί στο μέλλον».

Για το τι έχει πετύχει ως τώρα: «Όταν το σκέφτομαι και τα συζητάω με την οικογένειά μου, από που ξεκίνησα και πού βρίσκομαι, νιώθω πραγματικά πολύ υπερήφανος για τον εαυτό μου. Ήμουν πολύ χαμηλά, αλλά πίεζα συνέχεια για να ανέβω, δούλευα σκληρά και τώρα αρχίζω να ανταμείβομαι».

Για τους τομείς που χρειάζεται βελτίωση: «Στο να βάζω τους συμπαίκτες μου στις σωστές θέσεις και να δημιουργώ για αυτούς, καθώς επίσης στο jump shoot μου».

Για το παρατσούκλι «Greek Freak»: «Νιώθω πολύ άνετος. Είναι διαφορετικό από όσα είχα στην Ελλάδα και πλέον το έχω συνηθίσει».

Για τη γνώμη των νεώτερων παικτών: «Σίγουρα είναι μεγάλο κομπλιμέντο να ακούσω κάποια στιγμή από rookies που έρχονται στο πρωτάθλημα ότι "θέλω να παίξω με τον Αντετοκούνμπο", όπως κι εγώ έλεγα ότι "θέλω να παίξω με τον Κόμπι"».

Για τις καλύτερες συμβουλές που έχει δεχτεί: «Έχω δεχθεί πολλές συμβουλές αλλά τις καλύτερες μου τις έχει δώσει η μητέρα μου και ο μικρός αδελφός μου, ο Άλεξ. Όταν ήμουν rookie, τηλεφωνούσα στη μητέρα μου και έκανα παράπονα για τις δυσκολίες που συναντούσα. Ξέρετε τι μου είπε; "Σταμάτα να παραπονιέσαι γιατί αν τα παρατήσεις εσύ, θα τα παρατήσουν και τα αδέλφια σου! Ποτέ δεν θα τα παρατάς στη ζωή γιατί έρχονται κι άλλοι από πίσω σου". Όσο για τον Άλεξ; Μερικές φορές που με έβλεπε να κατσουφιάζω μετά από κάποιο λάθος, μου έλεγε "Γιάννη, ακόμα και όταν κάνεις λάθος, πάντα να χαμογελάς. Εμείς, η οικογένειά σου, ερχόμαστε στο γήπεδο για να σε βλέπουμε χαρούμενο. Αυτό μας νοιάζει. Οπότε απόλαυσε ακόμα και τα λάθη σου"».

Για το αν τον ενδιαφέρουν τα στατιστικά του στη διάρκεια του ματς: «Ποτέ! Παίζω απλά και ποτέ δεν κοιτάω τα νούμερα. Τους πόντους, τις ασίστ και τα ριμπάουντ που μου λείπουν για να κάνω triple-double».

Για το αν είναι ηγέτης των Μπακς κι έξω από το γήπεδο: «Είναι λίγο δύσκολο αυτό γιατί είμαι μόλις 21 ετών. Στην ομάδα υπάρχουν βετεράνοι όπως ο Τζέισον Τέρι που είναι 38 ετών και ο Τελέτοβιτς που είναι 33, με τους οποίους δεν είναι εύκολο να έχουμε τα ίδια ενδιαφέροντα. Όμως πολύ συχνά πηγαίνουμε για φαγητό και συζητάμε για τη ζωή έξω από το μπάσκετ και μπορώ να πω ότι παρά τη διαφορά ηλικίας, έχουμε πολύ καλή χημεία».

Για τις θέσεις στο ΝΒΑ: «Δεν υπάρχουν πλέον θέσεις στο σύγχρονο μπάσκετ. Ο Μαρκ Γκασόλ είναι 2μ.15 και είναι ο καλύτερος point center του ΝΒΑ. Το θέμα είναι να έχεις την μπάλα στα χέρια σου και να δημιουργείς plays για τους συμπαίκτες σου».

Για τους παίκτες-είδωλά του: «Ο Πίπεν, ο Άιβερσον, ο Κόμπι και ο Μάτζικ».

Για την απώλεια του Κρις Μίντλετον: «Είναι ο καλύτερός μας παίκτης, μας λείπει πάρα πολύ και τον περιμένουμε να γυρίσει το συντομότερο δυνατό».

Για του που πιστεύει ότι μπορεί να φτάσει: «Νιώθω βαθιά μέσα μου ότι με σκληρή δουλειά μπορώ να πλησιάσω τον μεγάλο στόχο μου! Να βγω MVP του ΝΒΑ».

Για τον καλύτερο συμπαίκτη που είχε ποτέ: «Ο Μάθιου Ντελαβεντόβα, τον οποίο γνωρίζω λίγο χρόνο αλλά με έχει εντυπωσιάσει γιατί θέλει όλα στο παρκέ να γίνονται στην εντέλεια».

Για τις «βολές» που δέχονται οι μετανάστες: «Είναι πολύ σημαντικό να δίνουμε ευκαιρίες στους μετανάστες. Οι γονείς μου πήγαν από τη Νιγηρία στην Ελλάδα και κατόρθωσαν να μεγαλώσουν τέσσερα παιδιά! Στο τέλος της ημέρας πρέπει να σκεφτόμαστε ότι είμαστε όλοι άνθρωποι, να βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας και να μην είμαστε αρνητικοί».

Για τον πανηγυρισμό στο καλάθι του Γιώργου Παπαγιάννη: «Αισθάνθηκα πολύ υπερήφανος εκείνη τη στιγμή. Μου ήλθε να φωνάξω αλλά συγκρατήθηκα και είπα στον εαυτό μου "Τι κάνεις;". Ο Γιώργος θα πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει σκληρά και πολύ γρήγορα θα βρει τον δρόμο του. Μίλησα και με τον Κουφό και του ζήτησα να τον έχει από κοντά και να τον προσέχει».

Για το αν υπήρξε στιγμή που έχασε τον εαυτό του από τη φήμη και τα χρήματα: «Δεν βγαίνω ποτέ εκτός πορείας! Δεν υπήρχε στιγμή να χάσω τον προσανατολισμό μου γιατί παίζω μπάσκετ επειδή το αγαπάω. Τα χρήματα και η φήμη ήλθαν στην πορεία»