Το βράδυ της Τρίτης, 19.7 στις 21.00, δόθηκε το τελευταίο γεμάτο μνήμες και συναίσθημα ραντεβού στο κατάμεστο ανοιχτό Δημοτικό αμφιθέατρο και οι θαλασσινοί αγώνες έκλεισαν με μια γιορτή από τον Καρπαθιακό Οργανισμό Πολιτισμού Άθλησης και Παιδείας όμορφη και καλοοργανωμένη που έπεισε για την αξία αλλά και για την απόλυτη επιτυχία των αγώνων.

Το ακροατήριο, όλοι εκείνοι που δεν βούτηξαν με την Σκανταλόπετρα στην αγκαλιά, συμμετείχαν, αντιδρούσαν και χειροκροτούσαν σε κάθε κίνηση των πρωταγωνιστών και της απίστευτης προσπάθειας τους, αφού είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν βίντεο και φωτογραφίες που έπαιζαν στην γιγαντοοθόνη.

Οι πρώτες λεπτομέρειες που ξεφεύγουν από τη μνήμη της βραδιάς είναι η συγκίνηση, το κλάμα του Έλληνα πρωταθλητή των -80,7 μέτρων, του Βολιώτη Χρόνη Χλίτσιου, όταν ο επίσημος καλεσμένος του Δήμου Καρπάθου, ο Μιχάλης Χατζής, εγγονός του βουτηχτή θρύλου, του Στάθη Χατζή, φώναξε ενθουσιασμένος στο ανοιχτό μικρόφωνο:

“η σκυτάλη της άπνοιας παραδόθηκε στα χέρια του Χρόνη! Ο παππούς μου, ο Στάθης Χατζής γνωρίζει σήμερα στην Κάρπαθο απίστευτες τιμές και σίγουρα θα είναι ευχαριστημένος”!

Αλλά και ο σεμνός Πρωταθλητής, που παρέλαβε το κύπελο από τον Δήμαρχο του νησιού Ηλία Λάμπρο, μίλησε με ανοιχτή καρδιά και ακόμη μια φορά άφησε άφωνο όλο το κοινό,

-“δεν γινόταν να μην δώσω αυτή τη χαρά στον κόσμο. Την περασμένη Δευτέρα 18 Ιούλη, είδαμε τον άγριο καιρό και είπα στον εαυτό μου: “μα δεν γίνεται τώρα να βρεθεί κάποιος και να σταματήσει τους αγώνες; αφού αν πάμε για βουτιά εγώ έτσι κι αλλιώς θα πάω όσο πιο βαθιά γίνεται! Και η θα κάναμε τα μέτρα ή…θα μας κάνανε τα μέτρα!”

Παρούσα και συναισθηματικά φορτισμένη ήταν και η πρωταθλήτρια Τζένα Απόκοτος, που στο τετραήμερο των αγώνων δεν κατάφερε να σπάσει και επίσημα το γυναικείο Παγκόσμιο ρεκόρ (-69 μέτρα) αν και στις προπονήσεις έχει φτάσει 8 μέτρα πιο κάτω!

Η Τζένα εκτός από τα βραβεία που παρέλαβε από τον Μητροπολίτη Καρπάθου-Κάσου Αμβρόσιο, κέρδισε την αγάπη της Καρπάθου και έναν Αγιορίτικο σταυρό και την ευχή σύντομα όλος ο πλανήτης να υποκλιθεί στο βαθύμετρο του χεριού της και την καμαρώσει στο πιο ψηλό σημείο του Αθλήματος.

Πρωταγωνιστής, ψυχή και ταυτόχρονα καρδιά της Σκανταλόπετρας, ο γιατρός Νικόλας Τρικοίλης, δεν σταματούσε να χαμογελά, να φωτογραφίζει τα δρώμενα και δεν έκρυβε τη χαρά του για την επιλογή της Καρπάθου. Από το μικρόφωνο κρατήσαμε μια πρόταση που επανέλαβε δυο φορές:

-“Η Κάρπαθος είναι το πιο όμορφο νησί της Δωδεκανήσου!”

Στις εκπλήξεις της βραδιάς ήταν η τιμητική παρουσία και η βράβευση του 80χρονου Μιχάλη Χατζή, του εγγονού του Στάθη Χατζή που ήρθε από τη Ρόδο ειδικά για την εκδήλωση, αφού το όλο event εκτός από την αθλητική του δράση, ήταν άρρηκτα δεμένο με την ιστορία του αθλήματος, εκείνες τις βουτιές των σφουγγαράδων και έτσι σήμερα μια βαριά στρογγυλέμενη πέτρα κατάφερε να ενώσει ολόκληρη τη Δωδεκάνησο και το Αιγαίο.

Στη συνέχεια ακολούθησε η βράβευση του μοναδικού σφουγγαρά που σήμερα ζει στην Κάρπαθο, του Καλύμνιου Γιάννη Κόκκινου, χτυπημένος και αυτός από τη νόσο των δυτών, έδωσε το στίγμα της περασμένης μα τόσο διαφορετικής εποχής, τότε που οι άνθρωποι πάλευαν ολόγυμνοι μέσα στη θάλασσα για ένα μεροκάματο και κάθε όχι μόνο έβλεπαν τον Χάρο με τα μάτια τους, αλλά πολλές φορές τους έπαιρνε στην αγκαλιά του!

Οι συμμετοχές ξεπέρασαν τις προσδοκίες των διοργανωτών και έφτασαν τις 45, μικρότερος από όλους ο 10χρονος Σποϊτης Νικόλας Σισαμής, που κρατά από γενιά θαλασσινών, δικαίωσε έτσι τον παππού και τον πατέρα του, τον Γιάννη Σισαμή που εκτός από το σκάφος του έβαλε όλο το πάθος και τη δύναμη του στους αγώνες της Σκανταλόπετρας και βοήθησε από τον δύσκολο ρόλο του Κολαουζιέρη! Δηλαδή τραβούσε με το σκοινί της Σκανταλόπετρας τους βουτηχτές στην επιφάνεια.

Μια τελευταία αναφορά αξίζει σε όλους τους αφανείς μοντέρνους ερασιτέχνες δύτες της Σκανταλόπετρας, το βάθος έχει πολύ μικρή σημασία, αυτό το βαθιά Ελληνικό άθλημα είναι λαϊκό, απευθύνεται σε όλους και δεν έχει διαγωνιστικό χαρακτήρα. Ο πρώτος και σημαντικότερος στόχος είναι η ισορροπία, μυαλού και σώματος του συμμετέχοντα. Αυτή η βουτιά ξεκινά από την ψυχή και θέλει να λιώσει τα προσωπικά όρια και τους αόρατους φόβους, όλα εκείνα που πρέπει να σπάσει ο κάθε ένας από όλους μας.

Το καλύτερο παράδειγμα για την Καρπάθικη Σκανταλόπετρα είναι ο χειριστής ελικοπτέρων Γιώργος Χιωτάκης, που από το πρώτο βράδυ, μόλις έμαθε για τους αγώνες, ακύρωσε την προγραμματισμένη αναχώρηση από το νησί, άφησε στην άκρη όλο το πρόγραμμα του και έμεινε για να βοηθήσει, να πιάσει την πέτρα και να βουτήξει!

Οι διεθνείς αγώνες Σκανταλόπετρας πραγματοποιήθηκαν με απόλυτη ασφάλεια από τις 16 μέχρι τις 19 Ιούλη 2016 και πέτυχαν όλους τους στόχους.

Εκεί, στον κόλπο των Πηγαδίων της Καρπάθου, όλοι οι συμμετέχοντες, βουτηχτές, εθελοντές αλλά και εκείνοι που γνωρίστηκαν και φλέρταραν για πρώτη φορά με μια τέτοια…πέτρα, όλοι κράτησαν τις καλύτερες, τις πιο γλυκιές αναμνήσεις!

Δόθηκε ραντεβού στην επόμενη καρπάθικη διοργάνωση, μόνο που την επόμενη φορά επειγόντος κάποιος πρέπει να πείσει τον Θεό της θάλασσας να αφήσει για λίγο το Καρπάθιο πέλαγος στην ησυχία του…