“1600 ευρώ για ένα ζευγάρι παπούτσια του Διαμαντίδη”, για καλό σκοπό

Σήμερα θα σας διηγηθώ μια πολύ ωραία ιστορία, την οποία παρακολουθώ εξ αποστάσεως σχεδόν από την αρχή της. Εχω αναφερθεί στο παρελθόν, αλλά βρήκα νόημα να κάνω ένα update επειδή με γεμίζει θετικά συναισθήματα η εξέλιξη, η ανάπτυξη ενός καθαρού, πολύ ρομαντικού εγχειρήματος, το οποίο έχει αθλητική διάσταση και μεγάλη κοινωνική προσφορά σε μια εποχή η οποία το έχει πολύ ανάγκη.

Δυόμισι χρόνια πίσω μια παρέα απλών, φυσιολογικών ανθρώπων από την Κρήτη, οι οποίοι δεν είχαν επαγγελματική, παρά μόνο ρομαντική σχέση με τον αθλητισμό βρήκαν νόημα να επιχειρήσουν να συγκεντρώνουν συλλεκτικά αθλητικά αντικείμενα και να τα βάζουν σε δημοπρασία προκειμένου να συγκεντρώνουν χρήματα και να τα προσφέρουν σε συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη και σε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Βρήκαν δηλαδή νόημα να ξοδέψουν περί τα 7000 ευρώ, από το – κυριολεκτικά – υστέρημά τους προκειμένου να κατασκευάσουν μια πλατφόρμα δημοπρασιών και να δημιουργήσουν την υποδομή ώστε να είναι συνεπείς στις απαιτήσεις μιας δημοπρασίας μέχρι την αποστολή του αθλητικού αναμνηστικού στον νικητή.

Ολο αυτό ξεκίνησαν να το κάνουν ένας έμπορος ειδών σπιτιού, μια καταστηματάρχης ειδών ρουχισμού, ακόμη δύο καταστηματάρχες, ένας ιδιωτικός υπάλληλος και δύο δικηγόροι. Κανονικοί άνθρωποι, “της διπλανής πόρτας”, δίχως καμιά σοβαρή δικτύωση στην αθλητική κοινωνία και την αθλητική αγορά.

Πώς τους ήρθε; “Ο Κομφούκιος έλεγε πως όταν μια χώρα κυβερνάται καλά, η φτώχεια είναι ντροπή, ενώ όταν κυβερνάται άσχημα, ο πλούτος είναι ντροπή. Όπως και να χει, η Ελλάδα της κρίσης έχει πολλούς λόγους για τους οποίους οφείλει να αισχύνεται. Η απότομη φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης, η παντελής έλλειψη του κράτους πρόνοιας, αλλά και η αδυναμία των θεσμών να αποτελέσουν ένα δίχτυ προστασίας των αδυνάτων, είναι κάποια από αυτά. Μέσα σε αυτές της συνθήκες , γεννήθηκε το Charity Idols με μπόλικη δόση ρομαντισμού από μια παρέα απλών φιλάθλων, ως μέσο αντίδρασης στην ανθρωπιστική κρίση”, μου έγραψαν.

Παρακολουθώντας τα πρώτα τους βήματα έπιανα τον εαυτό μου να στεναχωριέται με τη σκέψη ότι θα συναντήσουν εμπόδια, θα ταλαιπωρηθούν, θα κουραστούν και θα τα παρατήσουν. Κι είναι αυτός ένας από τους κύριους λόγους για να γράψω το σημερινό σημείωμα, αυτή η έκπληξη που μου προκαλεί το γεγονός ότι σήμερα, περίπου 2,5 χρόνια αργότερα όχι απλώς αντέχουν αλλά έχουν ήδη πετύχει πολλά και διαρκώς μεγαλώνουν, προσφέροντας όλο και περισσότερα σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.

Πώς ήταν για αυτούς η αρχή; “Οι δυσκολίες στην αρχή ήταν πολλές αλλά όχι απροσπέλαστες. Η ανωνυμία μας μάς κόστισε στην αρχή καθώς δεν είχαμε διατελέσει ποτέ αθλητικοί παράγοντες, ούτε επαγγελματίες αθλητές και ως εκ τούτου πολλές πόρτες ήταν ερμητικά κλειστές. Η καινοτομία όμως του εγχειρήματος σε συνδυασμό με το ιστορικό momentum αλλά και την διαφάνεια των διαδικασιών του οργανισμού, ώθησε κορυφαίες αθλητικές προσωπικότητες να συστρατευθούν μαζί μας και να πιστέψουν στο όραμα μας. Όταν λοιπόν αθλητές όπως ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης και ο Νίκος Γκάλης στάθηκαν στο πλάι μας όλα έμοιαζαν ευκολότερα και έτσι πραγματικά ήταν”.

Τι έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα; “Το Charity Idols, έχει ήδη συγκεντρώσει 100.000 ευρώ υπέρ 33 κοινωφελών ιδρυμάτων και 11 συνανθρώπων μας σε ανάγκη, ενώ έχει ταυτόχρονα εδραιώσει ένα διαδραστικό "παιχνίδι" μεταξύ συλλεκτών και επαγγελματιών αθλητών για καλό σκοπό. Μέσα σε 2 χρόνια λειτουργίας, έχει δημοπρατήσει πάνω από 1000 φανέλες, που ταξίδεψαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, σε ομογενείς αλλά και σε ξένους μανιώδεις συλλέκτες. Οι σπουδαιότερες εξ αυτών βρήκαν τη θέση τους σε προθήκες, ενώ άλλες κόσμησαν εφηβικά δωμάτια φιλάθλων και θαυμαστριών. Αλλά και οι ντόπιοι συλλέκτες έχουν επιδείξει ιδιαίτερο ζήλο στην απόκτηση των πολυπόθητων ενθυμίων με ιδιαιτέρως ανταγωνιστική διάθεση. Γεγονός που οδήγησε στην επίτευξη κάποιων πολύ σημαντικών ρεκόρ πλειοδοσιών, όπως για την φανέλα του Αραβίδη από το 1-1 στον αγώνα κυπέλλου με τον Ολυμπιακό που έφτασε στα 1220 ευρώ, για τα συλλεκτικά παπούτσια του Διαμαντίδη στα 1600 ευρώ, αλλά και για μια υπογεγραμμένη μπάλα από τον θρύλο του ελληνικού μπάσκετ Νίκο Γκάλη στα 1000 ευρώ!”.

Αν αναρωτιέστε ποιοι είναι αυτοί που διεκδικούν τα αναμνηστικά που δημοπρατεί το Charity Idols, πάρτε μια ιδέα: “Η υπεραξία του ελληνικού μπάσκετ προσελκύει πάντα συλλέκτες από το εξωτερικό, και ειδικά την Ιταλία, που είναι πάντα διατεθειμένοι να ακριβοπληρώσουν τα ελληνικά ενθύμια προκειμένου να εμπλουτίσουν τις μουσειακές τους συλλογές με την αφρόκρεμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ενώ το ελληνικό ποδόσφαιρο σαγηνεύει περισσότερο φιλάθλους και οπαδούς από τη χώρα μας, που λαχταρούν να αποκτήσουν τη φανέλα του αγαπημένου τους επιθετικού ή ενός πληθωρικού αμυντικού. Αξίζει να σημειωθεί πως και στο Μουσείο της Εθνικής φιλοξενούνται πολλά ενθύμια του charity idols, καθώς ο Γαλανόλευκος Φάρος μας υποστηρίζει τακτικά. Δεν είναι λίγες όμως και οι περιπτώσεις περιστασιακών μελών του charity idols, των οποίων τα κίνητρα αφορούν καθαρά τη φιλανθρωπία. Κυρίες, που αγνοούν παντελώς τα αθλητικά τεκταινόμενα αλλά και συγγενείς αθλητών, που ενώ έχουν πρόσβαση στην πηγή, επιλέγουν να ενισχύσουν την αποστολή του οργανισμού. Στις πρώτες κιόλας δημοπρασίες, ο πατέρας ενός αθλητή, αγόρασε τη φανέλα του γιού του, προκειμένου να του κάνει έκπληξη μόλις θα επέστρεφε στην ιδιαίτερη πατρίδα του τα Χριστούγεννα, αλλά και επιστήθιος φίλος διεθνούς ποδοσφαιριστή αγοράζει με συνέπεια τις φανέλες του για να στηρίξει το έργο του οργανισμού. Τέτοιες κινήσεις ενισχύουν την αξιοπιστία του οργανισμού και επιβραβεύουν τις προσπάθειες μας”.

Ενας επιπλέον λόγος για να δίνει κανείς σημασία σε αυτή την προσπάθεια είναι και το γεγονός ότι επιτυγχάνει να ευαισθητοποιήσει, να παρακινήσει, να ενεργοποιήσει τους αθλητές, οι οποίοι κάπως έτσι συνειδητοποιούν πόσο εύκολο είναι στην πραγματικότητα για αυτούς να δώσουν πίσω λίγη από τη χαρά που εισπράττουν και εξαργυρώνουν ποικιλοτρόπως στην πορεία τους στον αθλητισμό. “Είναι πολλοί οι αθλητές που εκτός από τα ενθύμια τους,προσφέρουν και οικονομική στήριξη σε περιπτώσεις συνανθρώπων μας, αποδεικνύοντας τοιουτοτρόπως την εμπιστοσύνη τους στην κρίση μας. Το charity idols μπορεί πλέον να καυχιέται ότι δημιούργησε ένα δίκτυο αλληλεγγύης, που εμπνέει στα είδωλα του επαγγελματικού αθλητισμού αξίες όπως αυτή του αλτρουισμού και της φιλαλληλίας. Οι ήρωες των γηπέδων αναδεικνύονται και σε ήρωες των καθημερινών ανθρώπων, κι ας μην φοράνε μπέρτα αλλά σορτς και φανέλες. Πάντα αθόρυβα και ανώνυμα...'Αλλωστε, όπως είπε και ο Καμί "Σε συγχωρούν για τα πλούτη σου και την ευτυχία σου, μόνο όταν τα μοιράζεσαι γενναιόδωρα"”.

Πίσω στο καλοκαίρι του 2014 οι τέσσερις πρωτεργάτες παιδεύτηκαν για περίπου πέντε μήνες μέχρι να ξεπεράσουν τα πρώτα σοβαρά εμπόδια και να καταφέρουν την πρώτη δημοπρασία, που έγινε στις 17 Νοεμβρίου του 2016. Σήμερα εργάζονται εθελοντικά για το Charity Idols περίπου 15 άνθρωποι σε Ελλάδα και Κύπρο, και οι πέντε εξ αυτών το κάνουν σε καθημερινή βάση. Το εγχείρημα ήταν και είναι ερασιτεχνικό, αλλά η ανάπτυξή του απαιτεί εδώ και καιρό υψηλό επαγγελματισμό και διεύρυνση του δικτύου εθελοντών.

Εδώ και πολλά χρόνια ζούσα με την πεποίθηση ότι οι δημοπρασίες αθλητικών αναμνηστικών είναι μια αστείρευτη πηγή τροφοδότησης φιλανθρωπικών ενεργειών. Το είχα άλλωστε διαπιστώσει σε κάθε τέτοια απόπειρα που είχα κάνει στη διάρκεια της τελευταίας 10ετίας. Αυτά τα παιδιά όμως έχουν επιτύχει κάτι που δύσκολα πετυχαίνει κανείς στην Ελλάδα του 2016: έχουν πείσει τόσο την υψηλή κοινωνία του αθλητισμού όσο και την πλατιά μάζα των φιλάθλων για το αγαθό των προθέσεών τους και την διαφάνεια των διαδικασιών και της διαχείρισης των χρημάτων που συγκεντρώνουν. Εχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη. Κι είναι να τους καμαρώνεις και να τους ξεχωρίζεις γι' αυτό.

Μέρες που είναι, στο charityidols.gr θα βρεις ένα πολύ καλό δώρο για τον φίλο σου, και θα βοηθήσεις πολύ έναν συνάνθρωπό σου που το έχει ανάγκη. Στο προτείνω ανεπιφύλακτα.