Οι βάσεις των Βάσεων...

Χρήστος Κιούσης Χρήστος Κιούσης
Οι βάσεις των Βάσεων...

bet365

Δύο μέρες πριν την ανακοίνωση των βάσεων για την εισαγωγή σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, ο Χρήστος Κιούσης γράφει για την αγωνία των υποψηφίων φοιτητών στην τελική ευθεία. Τα 300 – 400 μόρια που κάνουν τη διαφορά μιας ολόκληρης ζωής...

Αν το σκεφτείτε είναι ψιλοτρελαντικό... Έγραψε ένας μαθητής και πήρε τα αποτελέσματά του. Συγκέντρωσε περίπου 17.500 μόρια, το λες και μια χαρά. Έκανε τις διακοπές του έχοντας πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του, να εκεί που εμείς οι ενήλικοι έχουμε την εφορία, το πότε θα βγουν οι βάσεις. Οι Βάσεις είναι σαν την παλίρροια, απλά δεν επηρεάζονται από τη Σελήνη, αλλά από την αριθμητική της προσφοράς και της ζήτησης των σχολών. Δίκαιο θα πει κάποιος και ποιός είμαι εγώ που θα το κρίνει; Το διαστροφικά αστείο είναι το πόσο διαφορετικά μπορεί να εξελιχτεί η ζωή ενός ανθρώπου, εξαιτίας αυτής της παλιρροϊκής κίνησης 300-400 μορίων. Ειδικά στην εποχή μας που είναι πανδύσκολο για μια ελληνική οικογένεια πατημένη από ΕΝΦΙΑ, ΕΚΑΣ, φορολογικούς συντελεστές, λογαριασμούς κλπ κλπ να συντηρήσει φοιτητή εκτός του τόπου διαμονής του, οι αλλαγές στην επιλογή πεδίου σπουδών είναι “επιβεβλημένες”, αλλά και αστείες κάποιες φορές.

Θέλει ας πούμε το παιδί να σπουδάσει Νομική. Δεν πιάνει τη βάση για Αθήνα ή Θεσσαλονίκη και περνάει Κομοτηνή. Ναι ρε, έγινε... Μπαίνει κάτω ο λογαριασμός και γράφει, σπίτι, λογαριασμοί, διατροφή, καθημερινά έξοδα, εισιτήρια, μη σας πω που σταματάει το κοντέρ... Απορώ πότε το τετραπέρατο οικονομικό επιτελείο της όποιας ελληνικής κυβέρνησης σκεφτεί: “Αφού ρε αυτός έχει να σπουδάζει παιδί σε άλλη πόλη, χώσ' του μια έκτακτη εισφορά του προνομιούχου.” Με συνοπτικές διαδικασίες στο οικογενειακό συμβούλιο η κατεύθυνση αλλάζει, “Παιδαγωγικό Αθήνας θα δηλώσεις μετά τη Νομική Αθήνας, κι εκεί μια χαρά είναι...”

Γενικά στις μέρες μας τα παιδιά τότε τον Ιούλιο, μετά τις βαθμολογίες που συμπληρώνουν το μηχανογραφικό, δεν πρέπει να κοιτάνε το πρώτο μέρος της ονομασίας της σχολής, αλλά το δεύτερο... Στο Μαθηματικό Θεσσαλονίκης το σημαντικό δεν είναι το “Μαθηματικό” αλλά το “Θεσσαλονίκης”. Έτσι συμπληρώνεται το σωστό το μηχανογραφικό δελτίο. Πρώτα η πόλη , μετά η σχολή. Τα εις Θεσσαλονίκη σημαντικά προηγούνται. Φταίνε οι γονείς; Φταίει το σύστημα; Φταίνε οι καθηγητές; Φταίνε οι ίδιοι οι υποψήφιοι; Θα είχε στατιστικό ενδιαφέρον να ξανακάνουμε αυτή την ερώτηση σε έναν επιτυχόντα του 2016, το 2030.

Σκεφτείτε όμως κι αυτό. Να είχε ο μαθητής πραγματική τριβή με το πεδίο των Σχολών και των επαγγελμάτων στα οποία αυτές οδηγούν. Να είχαν οι Σχολές οικονομική αυτάρκεια να οργανώνουν φοιτητικές εστίες αξιοπρεπείς για διαβίωση, εντελώς δωρεάν για τους πραγματικά μη έχοντες και με κλιμακούμενη οικονομική εισφορά των οικογενειών με χαμηλή, αλλά υπαρκτή οικονομική δυνατότητα. Να υπήρχαν σε κάθε πανεπιστημιακή πόλη ισχυρές φοιτητικές λέσχες με τη βοήθεια των περιφερειών, των δήμων, ιδιωτών. Να διευκολυνθούν ρε φίλε τα παιδιά της πρώην μεσαίας τάξης που κονιορτοποιήθηκε, να μελετήσουν και να σπουδάσουν αυτό που ονειρεύτηκαν. Το κυριότερο; Να πουν όλοι την αλήθεια, για το πόσους εισακτέους μπορεί να δέχεται κάθε χρόνο η ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση. ΟΚ έχετε δίκιο... Ας προσγειωθούμε ξανά στην Ελλάδα του σήμερα.

Στην Ελλάδα όπου απαγορεύονται βεβαίως βεβαίως τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Για να μην υποβαθμιστεί λέει ο ρόλος των δημοσίων Πανεπιστημίων. Μάλιστα. Γιατί δεν περνάτε μια βόλτα εσείς που το λέτε, από το “αναβαθμισμένο” ΑΠΘ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ; Κάποτε με ρώτησε ένας ακροατής στο ραδιόφωνο, “Αφού έχουμε ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, ιδιωτικά νηπιαγωγεία, ιδιωτικά δημοτικά, ιδιωτικά γυμνάσια, ιδιωτικά λύκεια και ιδιωτικά Ι.Ε.Κ. και ιδιωτικά φροντιστήρια, γιατί λένε ότι θα ανοίξουν κεφάλια υπέρ της δημόσιας και δωρεάν παιδείας;” Την απάντηση μου έδωσε κάποτε ένας αιματοβαμμένος στα δημοσιογραφικά χαρακώματα ρεπόρτερ. “ Φίλε έχω πάει στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, στον πόλεμο του Ιράκ, στο Αφγανιστάν, ήμουν στην πτώση του Τείχους , σε εμφυλίους στην Αφρική... Πρώτη φορά ένιωσα να απειλείται άμεσα η ζωή μου, όταν πήγα να κάνω ρεπορτάζ για την ύπαρξη κυκλωμάτων στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. End of story...

Με συγχωρείτε που ξέφυγα από το θέμα των Βάσεων... Έτσι κι αλλιώς ό,τι ήταν να γίνει, έγινε αδέρφια. Πέμπτη κοντή γιορτή. Θα μάθει κάποιος αν σπουδάσει δικηγόρος ή φιλόλογος, γιατρός ή φαρμακοποιός, βιολόγος ή γεωπόνος και γενικά το πως θα πορευτεί το καράβι της μιας και μοναδικής ζωής του, υπακούοντας στην παλιρροϊκή κίνηση των Βάσεων. Αλήθεια θυμάστε εκείνο το σύνθημα στις αρχές της δεκαετίας του '80; “Εξω οι βάσεις του θανάτου...” Ρε μπας κι εννοούσε αυτές τις Βάσεις;

ΥΓ Οι προτάσεις μου αυτή την εβδομάδα με ταξιδεύουν πίσω στα χρόνια, που ασχολιόμουν κι εγώ με βάσιμες κι αβάσιμες Βάσεις. Για να θυμούνται οι παλιοί και να γνωρίζουν οι νεώτεροι. Το Κάστρο του AJ Cronin, ένα υπέροχο βιβλίο που με μάγεψε κάποτε, Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών, μια ταινία αφιερωμένη στους καθηγητές που εμπνέουν τους μαθητές τους και από μουσική οι Waterboys και το Whole of the moon... Αφού τελικά η Σελήνη ευθύνεται για τις παλίρροιες του μυαλού και της ζωής μας.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Χρήστος Κιούσης
Χρήστος Κιούσης

Ο Χρήστος Κιούσης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά ζει κι εργάζεται στην Θεσσαλονίκη από το 1997. Σπούδασε Κινηματογράφο και Τηλεόραση στη Σχολή Σταυράκου και digital marketing. Mιλάει Αγγλικά κάθε μέρα, Γερμανικά όποτε τα θυμηθεί και Ιταλικά στις διακοπές κυρίως αν χρειαστεί να παραγγείλει φαγητό στην Ιταλία. Εργάζεται σε τηλεοπτικές παραγωγές από το 1994. Συμπαρουσιάζει τη σατιρική εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» στον ΑΝΤ1 και το "Βινύλιο" στο ίδιο κανάλι.

Είναι φίλαθλος από μικρός και πατέρας τριών υπέροχων παιδιών. Έχει παίξει μπάσκετ ως νέος με επιεικώς μέτριες επιδόσεις και τένις ως μεσήλικας με ακόμα πιο φτωχά αποτελέσματα. Του αρέσουν το γράψιμο, οι συνεντεύξεις, το ραδιόφωνο, η παραγωγή τηλεοπτικού περιεχομένου και τα ταξίδια κι ελπίζει μια μέρα, να μπορέσει να τα συνδυάσει όλα επαγγελματικά.