Τελευταίες σκέψεις πριν τον δρόμο για την Λεωφόρο...

Η μεγάλη ημέρα έφθασε και ο Παναθηναϊκός το βράδυ έχει το πρώτο κρίσιμο ραντεβού του στην Ευρώπη. Και θέλει αυτή την φορά να πετύχει τον στόχο του και να περάσει από την τρίτη προκριματική φάση του τσάμπιονς λιγκ. Πέρυσι δεν τα κατάφερε. Πλήρωσε δικά του λάθη στη ρεβάνς της Λεωφόρου, την αφέλεια, που αντιμετώπισε εκείνο το ματς με την Σταντάρ Λιέγης ειδικά μετά το 1-0 και το γεγονός, ότι δεν είχε περισσότερες ποιοτικές λύσεις, λόγω της καθυστέρησης και των λαθών, που έγιναν στις μεταγραφές. Φέτος ο Αναστασίου και οι παίκτες πάνε υποψιασμένοι από το περσινό πάθημα και πιο έτοιμοι απόψε να κάνουν το πρώτο μεγάλο βήμα που θα τους δώσει την πρόκριση σε βάρος της Μπριζ. Κάνω κάποιες σκόρπιες σκέψεις λίγο πριν το παιχνίδι και θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας

Οι Βέλγοι έχουν προκριθεί και τις τρεις φορές σε βάρος του Παναθηναϊκού στο παρελθόν , αλλά οι παραδόσεις είναι για να σπάνε και πιστεύω, ότι αυτό θα γίνει φέτος.

Η Μπριζ είχε δύο φορές την εύνοια των διαιτητών στο παρελθόν στα παιχνίδια με τους «πράσινους» ,ας ελπίσουμε, ότι ο Ρώσος, που θα παίξει απόψε δεν θα αποδειχθεί …..ανθέλληνας.

Ο Αναστασίου απάντησε χθες ότι «προτιμώ το 3-1» στην ερώτηση, που του έκανα « ποιο από το 0-0, η το 2-1 θα διάλεγε». Πράγμα, που σημαίνει, ότι μεταξύ των δύο αποτελεσμάτων αν έπρεπε να επιλέξει θα ήταν προτιμότερο το 0-0. Απλά δεν το είπε, διότι σήμερα, όλοι θα έλεγαν, ότι πάει για την ισοπαλία. Η αλήθεια είναι ότι πάει για τη νίκη φυσικά , αλλά θέλει νίκη χωρίς να δεχθεί γκολ. Και αν είναι να δεχθεί γκολ είναι προτιμότερο είτε νε κερδίσει με δύο γκολ διαφορά , είτε να φέρει ένα 0-0, που είναι πονηρό σκορ για την ομάδα, που το παίρνει εκτός έδρας. Θυμόμαστε πως την πάτησε ο Παναθηναϊκός πέρυσι μετά το 0-0 στην Λιέγη.

Η Μπριζ είναι μία ομάδα, που πέρυσι έφθασε στους 8 του Europa League και στα οκτώ παιχνίδια εκτός έδρας, που έπαιξε είχε 6 νίκες, μία ισοπαλία και μία ήττα από την φιναλίστ Ντνίπρο. Αυτό και μόνο λέει, ότι είναι ομάδα εκτός έδρας. Τρώει μεν γκολ , αλλά και βάζει με τις γρήγορες αντεπιθέσεις. Και αυτές οι επιδόσεις δείχνουν μία ομάδα πολύ πιο έμπειρη και ψημένη στην Ευρώπη, από τον σημερινό Παναθηναϊκό, που ωριμάζει χρόνο με τον χρόνο.

Ο Αναστασίου έδειξε χθες το 4-2-3-1 και δεν αποκλείω καθόλου να το χρησιμοποιήσει για να ελέγξει καλύτερα τις αντεπιθέσεις της Μπριζ με δύο παίκτες μαζί στον άξονα ,αλλά να εκμεταλλευτεί και τις προωθήσεις των αντιπάλων μπακ, που αφήνουν κενά πίσω.

Ο Βέμερ στο παιχνίδι με την Ουντινέζε έκανε καμιά 20αριά κούρσες στο πρώτο ημίχρονο, για να δείξει στον κόσμο τι μπορεί να κάνει επιθετικά, αλλά στο δεύτερο «έσκασε» και «έφαγε» πολλές φάσεις από την πλευρά του. Σήμερα αυτό δεν θα γίνει. Εχει πάρει και εντολές και ξέρει και ο ίδιος, ότι πρώτα πρέπει να είναι άψογος αμυντικά και στη συνέχεια να κοιτάξει να βγει στην επίθεση, όποτε βρει ευκαιρία.

Ο Αναστασίου μας είπε χθες ότι δεν έχει αποφασίσει ακόμα για τον τερματοφύλακα. Δεν νομίζω, ότι το εννοεί και πιστεύω , ότι αυτός που θα παίξει το έχει μάθει από τον ίδιο προπονητή τις τελευταίες ημέρες, έτσι ώστε να προετοιμαστεί κατάλληλα για τον αγώνα. Όλα δείχνουν Στιλ , που προπονείται κανονικά εδώ και 20 ημέρες, αλλά στο μυαλό του Αναστασίου δεν είμαστε.

Το ματς γίνεται μέσα στον Ιούλιο η ομάδα δεν είναι έτοιμη και η ώθηση του κόσμου απόψε στην Λεωφόρο πιστεύω, ότι θα παίξει ρόλο. Καταλαβαίνω την κάψα του κόσμου «μπείτε μέσα και βάλτε τους τρία γκολ», αλλά θα πρέπει να πάει στο γήπεδο με την νοοτροπία, ότι θα δει ένα παιχνίδι υπομονής και τακτικής και όχι ένα παιχνίδι, που ο Παναθηναϊκός θα ρισκάρει βγαίνοντας αλόγιστα στην επίθεση. Αρα χρειάζεται χειροκρότημα και πιο πολύ, αν (χτυπάμε ξύλο) σε κάποια στιγμή του αγώνα στραβώσει το αποψινό παιχνίδι.

Αυτά σαν τελευταίες σκέψεις πριν το αποψινό ματς και όλοι ετοιμαζόμαστε για Λεωφόρο, με θετική ενέργεια και θετική σκέψη για την ομάδα, που πρέπει να κάνει ένα- τουλάχιστον- βήμα παραπάνω στην Ευρώπη φέτος.