Ο Πρίντεζης και ο... νέος Παναθηναϊκός!

Ο Πρίντεζης και ο... νέος Παναθηναϊκός!
Καβαλιέρατος και Ασπρούλιας γράφουν για την υπόθεση Πρίντεζη αλλά και τον νέο Παναθηναϊκό που βρίσκεται μπροστά σε κρίσιμο σταυροδρόμι.

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ

Η μάχη του «θέλω» με το «μπορώ»

Όταν ο αθλητισμός και το συναίσθημα μπλέκουν με τους κανόνες της αγοράς, τότε το πράγμα μπερδεύεται. Και στην περίπτωση του Γιώργου Πρίντεζη, το "θέλω" και το "μπορώ" δίνουν τη δική τους μάχη. Οπως - εδώ που τα λέμε - και στις περισσότερες συζητήσεις ανάμεσα σε παίκτες και ομάδες.
Γι αυτόν ακριβώς το λόγο, ανανέωση συμβολαίου σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό έχει γίνει ως τώρα μόνο με τον Κώστα Σλούκα στους ερυθρόλευκους. Ούτε προπονητής υπάρχει στους αιώνιους, ούτε μεταγραφή έχει γίνει.

Ας σταθούμε λίγο περισσότερο στην υπόθεση Πρίντεζη, που είναι και η πιο "καυτή" πατάτα του καλοκαιριού. Ο ούτως ή άλλως αγαπητός στον κόσμο της ομάδας Πρίντεζης, έγινε ο λατρεμένος της εξέδρας τούτη τη σεζόν. Διόλου άδικα. Εκανε καταπληκτικές εμφανίσεις, κατέθεσε την ψυχή του, έβαλε και το μεγαλύτερο καλάθι στην ιστορία της ομάδας μπάσκετ.

Οι μετοχές του, λοιπόν, στο μπασκετικό χρηματιστήριο ανέβηκαν δικαιολογημένα, τη σεζόν 2011-12 ήταν ο κορυφαίος φόργουορντ της Ευρωλίγκα. Την ίδια στιγμή, όμως, η οικονομία της Ελλάδας έχει πάρει άλλο δρόμο κι αυτό δυσκολεύει τις συζητήσεις για την υπογραφή του νέου συμβολαίου.
Είναι συνεπώς από τις περιπτώσεις και όλοι έχουν δίκιο κι έτσι δεν είναι απλό να βρεθεί άκρη. Ο Πρίντεζης ζητάει τα χρήματα που θεωρεί ότι αξίζει με την ευρωπαϊκή αγορά. Ο Ολυμπιακός κάνει προσφορά με βάση την ελληνική οικονομία. Και κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με όλους τους παίκτες με τους οποίους ασχολούνται οι αιώνιοι... Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν να ανταγωνιστούν τους πλούσιους Ρώσους και Τούρκους, δίχως όμως οι όροι στις αγορές τους να είναι ίδιες.

Η διαφορά των διαπραγματεύσεων του 2009 και του 2012 ανάμεσα σε Αγγελόπουλους και Πρίντεζη είναι μεγάλη. Τότε υπήρχε διαφορά στην κοστολόγηση της αξίας, άλλωστε τότε ο Ολυμπιακός δεν είχε να αντιμετωπίσει την ελληνική κρίση. Στην προκειμένη, οι Αγγελόπουλοι αναγνωρίζουν στον παίκτη την αξία του, αλλά δεν μπορούν να μπουν στη διαδικασία να ξεπεράσουν τα όρια που οι ίδιοι έχουν βάλει. Τα όρια που τους βάζει η αγορά της Ελλάδας. Ας μην λησμονούμε και την εφορία, που εκτοξεύει το συνολικό ποσό, δίχως να ισχύει κάτι αντίστοιχο για τους Ρώσους και τους Τούρκους.

Η ουσία είναι η εξής: οι Αγγελόπουλοι θέλουν να κρατήσουν τον Πρίντεζη, αλλά δεν μπορούν να το κάνουν, αν ο 27χρονος φόργουορντ βρει από άλλη ευρωπαϊκή ομάδα συμβόλαιο που ξεπερνά το 1 εκ ευρώ. Ετσι είναι η κατάσταση, δίχως κόντρες και διαφωνίες. Και ο ίδιος ο Γιώργος στον Ολυμπιακό επιθυμεί να μείνει, γι αυτό και θα υπογράψει στους ερυθρόλευκους ακόμα κι αν δεν του προσφέρουν το μεγαλύτερο συμβόλαιο. Αν, βέβαια, η διαφορά των προτάσεων είναι τεράστια, ο Πρίντεζης δεν θα μπορεί να κάνει κάτι άλλο.

Και ο Ολυμπιακός θα του δώσει την ευχή του, αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα του για ενδεχόμενη επιστροφή στο άμεσο ή το μακρινό μέλλον. Δεν θα είναι απλό να βρουν αυτό που θέλουν, αλλά και πέρυσι ποιος πίστευε όταν έφυγε ο Μαυροκεφαλίδης, ότι λίγους μήνες μετά ο Πρίντεζης θα εξελιχθεί στον κορυφαίο φόργουορντ στην Ευρώπη;


ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ

Το κρίσιμο σταυροδρόμι του Παναθηναϊκού

Όταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, έπαιρνε την οριστική απόφασή του να αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό μετά από 13 ολόκληρα χρόνια, στη σκέψη όλων, το παρελθόν, μοιραία, παντρευόταν με το μέλλον. Η σκιά και η αύρα του Ζέλικο θα πλανάται για αρκετό καιρό πάνω από το ΟΑΚΑ τη στιγμή που η οικογένεια του Παναθηναϊκού θα χρειαστεί να λειτουργήσει υπό διαφορετικές συνθήκες. Πιο δύσκολες, με λιγότερες ανέσεις, όπου πέραν του brand name, ενός από τα κορυφαία της Ευρώπης, τα θέλγητρα για τους τρίτους θα είναι σαφώς λιγότερα.

Η μείωση του μπάτζετ αναγκάζει τους ανθρώπους, οι οποίοι θα διαχειριστούν την τύχη της ομάδας, να κάνουν πολύ πιο προσεκτικές κινήσεις και να είναι πιο φειδωλοί στις υπό κατάθεση προτάσεις προς τους υποψήφιους στόχους. Δεν είναι μειωτικό να παραδεχθούμε ότι η παρουσία του Ομπράντοβιτς, αποτελούσε ένα πανίσχυρο κίνητρο για όλους τους παίκτες της Ευρώπης να φορέσουν τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Και μάλιστα, ακόμα και με λιγότερα χρήματα από αυτά που θα αξίωνε από οποιαδήποτε άλλη ομάδα.

Οι πράσινοι έχασαν τον Ζοτς και μαζί του ένα διαπραγματευτικό (σε οικονομικό επίπεδο) ατού. Εχασαν αυτό το ...τηλεφώνημα που θα έκανε ο Σέρβος προς τον οποιονδήποτε και θα τον έπειθε να υπογράψει με τους οικονομικούς όρους που θα συνέφερε την ΚΑΕ. Ας μην υπερπηδούμε όμως, τα εμπόδια, διότι αυτά είναι διάσπαρτα και η κουβέντα για τους υπό απόκτηση παίκτες, θα πρέπει να ξεκινήσει από τη στιγμή που θα διαμορφωθεί το τοπίο σχετικά με αυτούς που θα παραμείνουν από τον ήδη υπάρχοντα κορμό. Ο Διαμαντίδης, όσο κι αν στεναχωρήθηκε, όσο κι αν απογοητεύτηκε από την έξοδο του Ζοτς, είναι ταγμένος στη φανέλα με το τριφύλλι και δεδομένου ότι δεν είναι δα κι άνθρωπος που θα εγκατέλειπε την Ελλάδα, θα αποτελέσει μέχρι το τέλος της καριέρας του, αλλά και στο ξεκίνημα της νέας εποχής τον απόλυτο ηγέτη του τριφυλλιού.

Στους υπόλοιπους, όμως, τα ερωτηματικά είναι πολλά... Ο Καλάθης σκέφτεται πιο έντονα από ποτέ το ΝΒΑ, ο Βουγιούκας, ως ένας από τους κορυφαίους, επιθετικά, σέντερ της Ευρώπης, έχει ήδη τοποθετήσει σε πολύ υψηλά επίπεδα το κασέ του, ο Μάικ Μπατίστ εξακολουθεί παρά τα χρονάκια του, να είναι ένας από τους πιο περιζήτητους ψηλούς της Ευρώπης, ο Τσαρτσαρής είναι άγνωστο αν θα συνεχίσει να αγωνίζεται (πιθανώς να το κάνει μόνο για τον Παναθηναϊκό), ο Σάρας (αν δεν αποδεχτεί την πρόταση να αναλάβει την προπονητική ηγεσία) θα αναζητήσει ένα καλό συμβόλαιο για να κεφαλαιοποιήσει τη φετινή εκπληκτική σεζόν που έκανε... Υπάρχει όμως κι άλλος ένας, ο παίκτης που αποτελεί το τυπικό παράδειγμα του προβλήματος για τον Παναθηναϊκό. Κι αυτός είναι ο Κώστας Καϊμακόγλου. Εχω αναφέρει ξανά και ξανά, ότι το συγκεκριμένο παιδί, είναι το απόλυτο παράδειγμα προς μίμηση.

Κατάφερε, μέσα σε δύο χρόνια να καταστήσει την παρουσία του απαραίτητη για τον Παναθηναϊκό και αποδείξει ότι είναι ένας σπουδαιότατος παίκτης, ο οποίος μπορεί να προσαρμοστεί σε όλες τις συνθήκες και να αναλάβει οποιοδήποτε ρόλο, ακόμα και ηγετικό. Ο Ολυμπιακός έχει ήδη μπει στο παιχνίδι για την απόκτησή του... Ο "Καϊ" περιμένει τον Παναθηναϊκό μεν, αλλά κι αυτός χωρίς Ομπράντοβιτς κι αν η οικονομική προσφορά δεν είναι αντάξια, δε θα το σκεφτεί δεύτερη φορά για να παραμείνει. Δεν ισχυρίζομαι ότι θα αποδεχθεί την πρόταση του Ολυμπιακού.

Απεναντίας, θα είναι μία πολύ δύσκολη απόφαση, που είναι πιθανό (όχι όμως και δεδομένο) να αποφύγει. Εδώ όμως, έρχεται το θέμα της προσφοράς και της ζήτησης και του νόμου της αγοράς. Ο Παναθηναϊκός θέλει διακαώς να τον κρατήσει, το ερώτημα όμως, είναι αν μπορεί, εικάζοντας ότι θα κινήσει το ενδιαφέρον πολλών ομάδων υψηλού επιπέδου.

Αρα, το ερώτημα για τους πράσινους είναι: Ποιος θα είναι ο κορμός; Πόσοι θα παραμείνουν από αυτούς που υπάρχουν ήδη στο ρόστερ και βέβαια, ποιος θα είναι ο προπονητής; Αν απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα, ο Παναθηναϊκός, κατόπιν θα έχει την ευκαιρία να κάνει και μεταγραφές.

Υ.Γ. Ηδη έχουν ακουστεί τα ονόματα του Μπράμος (που έχει συμφωνήσει) και του Νίκολας (περιμένει στο ακουστικό του το κάλεσμα)... Δεν είναι παράλογο να συμβαίνει κάτι τέτοιο, ακόμα κι αν δεν υπάρχει προπονητής... Συμβαίνει παντού.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Ασπρούλιας - Καβαλιεράτος
Ασπρούλιας - Καβαλιεράτος

Εντελώς τυχαία η γνωριμία τους ξεκίνησε μέσα από τις διαχωριστικές γραμμές που τους επέβαλλαν το πράσινο και το κόκκινο χρώμα. Ο ένας ως αθλητής των τμημάτων του Παναθηναϊκού κι ο άλλος ως σούπερ σταρ της ερυθρόλευκης και ταπεινής Δραπετσώνας... Τους ένωναν οι διόπτρες που φορούσαν αμφότεροι, τους χωρίζουν πολλά και κυρίως το μείζον αναπάντητο ερώτημα: Ποια ήταν καλύτερη ομάδα, το παιδικό του Παναθηναϊκού, ή της Δραπετσώνας... Ο ένας ακόμα έχει να λέει για τη νίκη μέσα στον Τάφο του Ινδού και τις διαδοχικές 30άρες που σκόραρε με το αριστερό χέρι του... Ο άλλος, αντιπαραθέτει τις πολλαπλές συμμετοχές του Παναθηναϊκού σε τελικές φάσεις πανελληνίων πρωταθλημάτων Παίδων κι Εφήβων.

Εξυπηρετούν το μοντέλο μίας σχέσης την οποία αντιπροσωπεύει το "Μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν"... Ο ζερβοχέρης ξεκίνησε τη δημοσιογραφική καριέρα του, πολύ πριν τον ψηλό διοπτροφόρο, στο "ΦΙΛΑΘΛΟ", εκεί όπου βρήκε το λιμάνι του (δεν υπάρχουν ταμπού στις λέξεις παρακαλώ) ο Ασπρούλιας, μετά την αποχώρησή του από την Sport.gr ή αλλιώς Sportline. Εκεί όπου ο ζερβοχέρης συνάντησε και συνεργάστηκε με τον ψηλό μετά τον "ΦΙΛΑΘΛΟ". Καταλάβατε τίποτα; Αν όχι, μην ανησυχείτε. Ούτε ο Καβαλιεράτος κατάλαβε πως το έκανε... Η συνύπαρξη συνεχίστηκε στο GOAL (σαν είπαμε μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν) κι αφού ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την αποχώρηση του ...ζερβού με προορισμό την Sportday, αποφάσισαν και ίδρυσαν από κοινού το Superbasket.gr. Στο μεταξύ, ο Καβαλιεράτος ενστερνιζόμενος την άποψη που αναφέρει ότι "Οταν δεν μπορείς να νικήσεις τον εχθρό σου, κάντον φίλο σου" μετά την απώλεια της ανόδου του Εθνικού από την ΑΕΚΤ στο ιστορικό παιχνίδι του Παπαστράτειου διήγαγε κοινή αθλητική πορεία στην ομάδα του Εθνικού, όπου ο Ασπρούλιας έκατσε πάνω στα εκατομμύρια του συμβολαίου των Πειραιωτών, με αποτέλεσμα η άνοδος στην Γ'Εθνική να μην περάσει ούτε έξω από το Παπαστράτειο.

Στις απόψεις τους, στην κοσμοθεωρία, την αντιμετώπιση των πραγμάτων, τους χωρίζουν πολλά. Τα περισσότερα... Τους ενώνουν όμως ακόμα περισσότερα και ίσως πιο σημαντικά... Το έτος γέννησης (74άρηδες και οι δύο), η απύθμενη αγάπη για το μπάσκετ, η αιώνια (παρά τις διαφορές) φιλία και κυρίως ο σεβασμός του ενός για τον άλλον. Ηρθε η ώρα να κονταροχτυπηθούν! Εκκινώντας, ο μεν Καβαλιεράτος από τη θέση του ως εις εκ των κορυφαίων (αν όχι ο κορυφαίος) ρεπόρτερ Ολυμπιακού, ο δε Ασπρούλιας ως ένας άνθρωπος που ζει (σ)τον Παναθηναϊκό από μικρό παιδί. Σε αυτή τη γωνιά, δε θα κάνουν τίποτα περισσότερο από αυτό που συμβαίνει όταν πίνουν τον καφέ τους: Θα διαφωνούν... Ως συνήθως! Με φόντο τους δύο αιώνιους, αλλά με βάση και αφετηρία την αρχή της αξιοπρέπειας, όπως και οι δύο την ορίζουν. Οχι μιλώντας, αλλά γράφοντας... Και βάζοντας στο παιχνίδι όλους εσάς!